We hebben verassend goed geslapen. We waren zo moe dat we niets gemerkt hebben van de dunne matrasjes. Rond 7.00 uur Engelse tijd (8.00 uur Nederlandse tijd) stonden we langzaam aan op. Even rustig aankleden en tandjes poetsen en daarna naar het ontbijt. Het is erg druk in de ontbijtzaal en je moet soms lang in de rij, maar er is ruim keuze en het smaakt ons prima. Al met al vinden we het Rest up hostel wel een aanrader. Als je je tenminste erop instelt dat het een hostel is zonder luxe, geen hotel. Wij kozen het omdat er zo last minute geen betaalbare hotelletjes meer waren, we toch ergens centraal wilden zitten en we een hostel zo voor 1 nachtje goed genoeg vinden.

Na het ontbijt zijn we naar het Imperial War Museum gewandeld, ongeveer 15 minuten wandelen van ons hostel. In London zijn vele musea gratis te bezoeken, deze ook. Wat een interessant museum, blijft toch elke keer weer goed om met de kids stil te staan bij wat er in het verleden is gebeurd. En natuurlijk vinden ze de bijzondere vliegtuigen, geweren, kleding enz ook gaaf. We zijn in Nederland net naar de film 1917 geweest, daarin wordt een lange tijd door een loopgraaf gelopen, hier konden we dat ook ervaren. Gaaf museum!

Na een glaasje drinken zijn we richting de millennium brug gewandeld. Onderweg zagen we zo’n echte Engelse pub, de Duke of York. Met een hele interessante menukaart. We besloten dat niemand een burger mocht bestellen, we moesten allemaal iets anders van de kaart nemen. En dus nam Kai nachos met heel veel kaas en BBQ pulled pork shoulder, Vico en Mika hetzelfde maar dan met chicken en bacon, Erwin een Mac and cheese met chicken en bacon en ik een Engelse Pie met kip en prei. Tuurlijk deelden we van alles met elkaar. Lekker joh! Iedereen blij, vooral ik omdat ik echt heel graag in een echte Engelse pub wilde eten...

Daarna wandelden we dan echt naar de millennium brug. Zo mooi... De moderne brug zelf, maar ook het hele uitzicht over de Theems met alle gebouwen daaraan, de st Pauls cathedral en gewoon het hele sfeertje. Op de achtergrond het Tate’s museum voor moderne kunst, dat trekt natuurlijk een bepaald soort publiek. Een zanger die zijn liedjes staat te spelen. Menselijke standbeelden. Echt een lekkere sfeer.
De 3 grote mannen gaan de brug over om nog wat extra foto’s te maken van de brug, van de tower bridge die in de verte ligt, van een echte Engelse telefooncel en bij de st. Pauls cathedral. Mika en ik gaan liever samen het kunstmuseum in. Ook hier gratis entree. We bekijken snel wat kunst op 2 verdiepingen. Soms best mooi, maar er zit ook kunst bij waar wij niet direct het kunstgehalte van inzien. Maar Mika vond het leuk om te zien. Op het pleintje voor het museum, met uitzicht op de Theems en de millennium brug en met een lekker muziekje op de achtergrond (een zanger met een Joe cocker stem die o.a. unchain me heart zong, lekker hoor...) genieten we van het zonnetje dat tussen de wolken doorpiept en van een lekker fruitellaatje. Wat een luxe hier in London te zitten samen met mijn kleine grote man, die heerlijk achter de duiven aanjaagt...

Als we rond 15.00 uur weer samenkomen wandelen we naar de tower bridge, onderweg diverse andere bruggen passerend. Erwin beklimt als enige nog de London bridge om foto’s te kunnen maken van de tower bridge, wij houden het even voor gezien. Rondom de towerbridge is het ook super mooi. Moderne hoogbouw naast “oude meuk”, zoals wij vol liefde praten tegen de kids over de prachtige cultuurhistorische gebouwen. Het past hier echt heel mooi bij elkaar, oud en nieuw. We gaan over de tower bridge en langs de Tower of London. En dan vinden we het wel welletjes voor vandaag. We hadden graag ook nog het British museum gezien, maar dat moet dan maar een ander keertje.
We duiken voor een kleine snack, en om de tijd nog even te doden, nog even een KFC in. En dan wandelen we naar de bus. Vanavond rijdt er namelijk geen trein naar Harwich, maar een vervangende bus. Zijn we goed over geïnformeerd door Stena Line.

Wij zijn wel een beetje vroeg -een uur voor vertrek - maar de bus staat er al wel. We mogen er nog niet in, maar er zijn nog stoelen om lekker te wachten. Als we de bus in mogen staan er al wat meer mensen. Wij kunnen lekker met zijn 5-en achterin. Het wordt steeds drukker. Gezinnen kunnen niet meer bij elkaar zitten en er passen zelfs mensen niet in de bus. Geen idee wat ze daar voor gaan regelen. Ook wel raar hoor, dat je met een gezin met 2 kleine kids ook pas echt om exact de vertrektijd komt aankakken, wij zijn zelf altijd liever wat te vroeg en nemen liever het risico niet dat je de bus mist, er niet inpast of moet staan.

Dat laatste zou ook echt niet meer gaan. Vandaag hebben we weer ruim 13 km gelopen. Een stuk minder dan gisteren, maar nog steeds erg veel. En toch is dit voor ons wel de manier om zo’n stad echt te zien, echt te beleven. We hebben hier een toptijd gehad. Kai vond het shoppen het leukst in de wereldstraat Oxford Street, Vico en Mika konden niet kiezen want vonden alles mooi, Erwin geniet toch het meest van de “oude meuk” en ik vond de mix van alles wat we gezien en gedaan hebben, maar vooral de gezellige tijd met elkaar en de spontaniteit van dit totaal onverwachtse en ongeplande uitje heerlijk.
We hadden prima weer - geen druppel regen, bewolkt met heel af en toe een zonnetje, vandaag wel aardig wat wind, maar niet te koud -, hebben super veel prachtigs gezien - super mooie “oude meuk” maar ook prachtige nieuwe gebouwen -, heerlijk gegeten en ontzettend van elkaar genoten. We weten dat er straks een lekkere hut op ons wacht met prima bedden en we morgen weer mooi op tijd thuis zijn. Moet ook wel, want Erwin mag morgen gewoon weer een avonddienst draaien.

Mika is trouwens zelf ook aan het schrijven geslagen. Steeds als we even tijd hadden tot het eten dat we al besteld hadden ook klaar was wilde hij aan zijn verslag werken. Super schattig. Hij schrijft over wat hij dan doet, het lijkt dus wel of we alleen maar gegeten hebben, hahaha. Maar wat een topper en wat een topverslag (zie de laatste foto). Zeker als je je bedenkt dat hij nog niet eens 7 is en pas in groep 3 zit, waar ze nu net leren schrijven. Hij kende heel veel woordjes zelf al en vroeg bij andere woordjes hulp van Erwin of mij. Omdat hij het echt goed wilde schrijven. Toppertje!

London met zijn 5-jes was echt te gek!

Geschreven door De.steentjes.op.avontuur