Heerlijk om uit te slapen zonder lawaaimakers rond me. Rond 8 u sta ik op, ik heb nog wat om te ontbijten bij me en ondertussen maak ik mijn blog af. Wanneer ik de deur uitga komt Hernâni (zo heet de Portugees dus) ook net buiten met Max. We wandelen samen naar de bar voor een koffie. We vertrekken weer samen, blij dat de voorspelde regen nog wat uit blijft, het ziet er wel wat grauw uit, maar de temperatuur is aangenaam. Met de brug over de O Niño verlaten we de stad. De hele dag gaat het nog op en neer, maar de hellingen zijn niet zo stijl meer. Ik merk dat met een stijgingspercentage tot 6 % mijn hartslag zelfs niet boven de honderd komt. Het eerste dorp ( dorp is veel gezegd, het is eerder een wijk) wat we tegenkomen is La Roque met een gelijknamige kapel. Ondanks dat het landschap door de vele muurtjes en rijen bomen een veel intiemer karakter heeft blijf je toch nog mooie vergezichten zien. Vandaag komen we super veel paddestoelen tegen, Hernâni kent veel van eetbare en niet eetbare soorten en hij legt me de kenmerken uit. Wanneer we langs een weiland komen gaat Max klaar staan om met de bal te spelen. Hij herkent ook de kilometer paaltjes met de gele pijl, hij stopt er bij en weet dan welke richting we uitmoeten. Max loopt niet aan de leiband, hij luistert super goed, zelfs als er andere honden komen blijft hij netjes naast ons. Wanneer we bij een paar banken gaan picknicken haalt Hernâni een halve rauwe kip uit zijn rugzak voor Max, die knabbelt die met been en al lekker op. Met een kilo minder in de rugzak vertrekken we verder. In Castromaior komen we langs een oude veeweegschaal, hier ademt alles landbouw. Iets verder zien we een bord met Castro de Castromaior. Het zijn de opgegraven keltische woningen van 500 Jaar vC. Het is een heel complex met grachten rondom. Bij de Madalena kapel stoppen we even om wat te drinken. Verderop komen we steeds meer eucalyptus tegen, soms ruik je ze voor jeze ziet. In Airexe stoppen we even om wat albergues te bellen, het is niet gemakkelijk om iets te vinden waar ook Max binnen mag. We stappen op want het is nog 8 km gaan. Even later begint het te druppelen, maar we hebben geluk, na 3 km in Lestedo is een hotel. Ze hebben chalets waar honden binnen mogen, bovendien kunnen we er ook eten. Net op tijd zijn we binnen want het begint nu flink te regenen. Het was ook fijn om een wandelgenoot te hebben de hele dag, dat is van in Limoges geleden.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht