Heeft mijn strategie gewerkt of was het de cbd olie? De pijn in mijn bekken voel ik niet meer bij het gaan zonder belasting, met de kar voel ik het nog wel, maar het valt hard mee. De mevrouw des huizes is super vriendelijk geworden sinds ik in de mis ben geweest. Na dat ik alles opgerommeld had ( de vendangeurs waren om kwart na 7 weg) was ik nog even goedendag tegen haar gaan zeggen, ze vroeg of het gegaan was met die twee overhoop zetters. Ze wenst me nog een goede tocht en zal voor me bidden. Ha…ik zie dat mijn hulplijn werkt. Perfect Els en Patrick, goed dat ik zo op hulp kan rekenen, Mercikes voor de snelle service.
Bij de coöperatie van Chablis kom ik terug op de route, het gaat langs het wijnmuseum ( dat gesloten is) naar de wijngaarden. Het is heerlijk wandelweer, 17 graden, bewolkt, beetje wind. De wijngaarden strekken zich uit over de heuvelflanken. Het zijn de laatste dagen van de oogst, ik kom voorbij een groepje oogsters die er duidelijk plezier in hebben. Ze doen het hier wat anders dan in de Champagne, De druiven worden bij de plukkers opgehaald door ‘porteurs’ met een grote mand op de rug. Michel die gisteren in de gîte verbleef was ook porteur. Hij zei dat het nog een dag of drie zou zijn. Wanneer ik bijna in Courgis ben kom ik voorbij een 19 e eeuwse wasplaats met een bijzondere bouw. Het is bergop naar het dorp en de zon begint door te breken , ik wil mijn hoed opzetten en … oh jé, die is er niet. Verdorie, laten liggen in Chablis en dat is 5 km terug. Geen optie te voet, terwijl ik verder stap denk ik na wat ik kan doen. Een nieuwe kopen in de Decathlon? Die is hier nergens. Vragen bij het gemeentehuis of ze iemand weten die me naar daar kan brengen? Gemeentehuis gesloten. Van de mevrouw gisteren heb ik geen telefoonnummer want mijn verblijf daar was via het toeristisch bureau geregeld. Ik kom voorbij een huis waar de deur open staat, een dame is aan ‘t poetsen. Ze ziet me en komt naar buiten, ik vertel haar mijn probleem. Haar man is net boodschappen doen in Chablis, jammer. Een buurman komt er bij, dan is haar man daar terug. Regis heet hij en zegt stap maar in dan rij ik je wel. Nou graag. Hij zegt dat hij destijds nog geholpen heeft met die gîte. We zijn er snel, ik kan binnen met een code. Daar ligt ie, op het bovenbed. Oef, das weer geluk. Op terugweg verteld Regis nog dat hier ook veel machinaal geoogst wordt, die mannen hebben al gedaan, ze zijn overal al de machines terug aan ‘t poetsen en verzamelen. De oogst met de hand zal morgen of overmorgen ook gedaan zijn. Bij hun is er een viticulteur die bio wijn maakt, daar wordt alles nog met de hand geplokken. Met een groep van 50 oogsters doen zij 2 ha per dag. Het zijn voor de helft spanjaarden en voor de helft Engelsen. De biowijn zou super goed zijn , maar niet goedkoop. Een half uurtje later ben ik terug in Courgis, ik neem mijn kar terug en bedank Regis en zijn vrouw. Na Courgis gaat het richting Préhy, waar je de Onze Lieve Vrouw kerk al van ver boven op de heuvel ziet liggen. Ze is niet open en ik wandel door naar St-Cyr-les-Colons. Bij de kerk stop ik om te eten, ik heb een avocado en 2 babybelletjes, een geweldige combinatie, maar het smaakt. De wijngaarden maken nu plaats voor velden omzoomd met bossen. Niet alleen de hoogzitters , maar vooral de vele sporen laten zien dat er veel wild zit. Plots zie ik twee herten in het veld staan, het is veraf en ze houden me in de gaten, vermits ik van hun wegloop blijven ze staan. Het waren geen reeën , misschien herkent Jan ze op de foto of van de sporen. Aan de bosrand laat een haas zich even zien. Ik ben verwondert, want het is maar drie uur in de namiddag. Gedurende wel vijf kilometer blijf ik constant sporen zien. Stukken omgewoeld veld ( in deze brij zie ik niet echt sporen) grote sporen van vier dieren die op 2-3 m van elkaar door het veld liepen. Kleine hoeven van ree en één spoor dat ik niet kan identificeren. Het houdt me bezig tot ik in Cravant kom. Hier heb ik een slaapplaats gereserveerd. Die valt super leuk uit. Mijnheer Pierre wijst me een woonwagen en ik mag kiezen, een dubbel of enkel bed. Tja als ik mag kiezen neem dan maar het dubbele. Hij zorgt ook voor het avondmaal, hamburger met een grote portie prinsesbonen en een kriekentaartje met ijs als dessert. Hij zegt dat het koud gaat worden vannacht en gaat me een extra deken brengen, want er is geen verwarming in de woonwagen. Er staan gemakkelijke zetels in en ik draai me lekker in een fleece deken om mijn blog te schrijven.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht