Snel ruim ik op, het is nog lekker fris als ik om 8 u vertrek. Vandaag heb ik een lange etappe voor de boeg ( als het lukt). Tot Chateau-Porcien is 8 km en het wandelt vlot. De bodem verandert en dus ook het landgebruik. Grote velden dienen zich aan met prachtige vergezichten. Op de hoogste toppen is het bezaaid met windmolens. Even moet ik stoppen voor een pietluttig venijn in mijn schoen. In Chateau-Porcien wip ik bij een bakker binnen. Vermits de kerk hier ook gesloten is houd ik me niet op en stap door nu de temperatuur nog doenbaar is. Bij de luzerne drogerij kom ik op de D26, die ik moet volgen tot Avançon. Het wordt warm nu en bij een enige plek met bomen stop ik even. Het is 12:30 u en ik heb er al 14,5 km op zitten als ik Avançon binnen wandel. Bij de kerk stopt een dame net met het herschilderen van de gouden letters op het oorlogsmonument. Ze vraagt of ik naar St Jacques ga, en presenteert me een kop koffie. Ik loop met Renée ( zo heet de dame) een stukje terug naar haar tuin. In de kleine oase drinken we samen koffie. Ik kan er naar het toilet en kan mijn waterfles vullen, want zegt ze ‘les villages qui vienent sont mort’. Er volgen twee kleine dorpjes. Saint-Loup-en-Champagne op 3 km en l’Ecaille 4,5 km verder. Er is inderdaad niemand te bespeuren en de kerken zijn dicht. Tussenin alleen maar velden. Je kan hier niet kiezen om te stoppen, want er is niets om te overnachten, dus vat ik vol moed de laatste 8 km aan. In dit glooiende landschap zijn de hellingen maar tot 5 % en nu er wat wolken verschijnen is het een haalbare kaart. Wanneer ik een loodrechte verkavelingsweg opdraai zie ik in de verte boeren de aardappelen oogsten. Snel daarna hoor ik het rommelen en ja achter me begint het flink donker te worden. Ik versnel mijn pas, een frisse wind duwt me in de rug, het is nog 4 km te gaan. Een tractor heeft haast en stuift voorbij. Achter me zie ik een eerste lichtflits en een regenboog verschijnen. Mooi, maar ik haast me vooruit. Dan zie ik de eerste huizen van Bazancourt. Met een zucht van verlichting kom ik bezweet aan in het stadhuis. Er is plaats in de gemeentelijke refuge en ik krijg de sleutel. Feitelijk ben ik er alleen het is er netjes en na ruim 31 km plof ik er neer op een stoel. Niet voor lang echter, ik wil nog snel naar de winkel om voorraad te kopen. Het onweer is afgedreven, ik kan rustig op weg. Omdat het moeilijk is om gezonde voeding te vinden onderweg ( je krijgt bijna nergens groenten behalve sla) koop ik 2 bakjes bio babyvoeding. Met een beetje zout bij, super lekker.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht