Vannacht eindelijk eens geslapen zonder wakker te worden van het rommelen in mijn buik. Na een heerlijk ontbijt krijgen we nog wat tips van Jacques over overnachtingsplaatsen en ook een stempel in mijn credential. Ik schrijf me als 827 ste gast in (67ste dit jaar). Raphaël net voor mij. Snel prop ik nog mijn badpak in mijn dagzak en maak mijn kar klaar. Na nog een foto voor de deur vertrekken we samen naar Dinant, daar zullen onze wegen splitsen want Raphaël volgt de Mosana 2. Ikzelf heb genoeg Mosana gehad en blijf langs de Maas op de Monastica. In Dinant aangekomen merk ik dat ik mijn horloge vergat te starten, dus 6 km niet geregistreerd. Ik eet nog eerst in Dinant omdat ik van vorig jaar nog weet dat er verderop niets meer is. Vorig jaar bezocht ik de stad van Sax uitgebreid, dat sla ik nu over. De kerken zijn gesloten, dus dat wordt ook niets. Ik sla de toeristische activiteiten gade : bootje varen, de een al groter dan de ander, terrasjes die zich vullen en cano varen. Aan de monding van de Lesse, net over de oude Sint jansbrug is de Sint Annakerk in Anseremme wel open. Binnen zoek ik even de koelte op, want het is intussen al flink warm. Bij het buitenkomen dendert er een trein over de spoorwegbrug die van 1896-98 dateert en een van de eerste constructies van dit type in staal is in België. Daarna is het een poos fijn wandelen in de schaduw van grote Grote bomen langs de aangemeerde bootjes. Voorbij het pleziervaart haventje maken de toeristen plaats voor de lokale recreanten. Velen zwemmen in de Maas, en ook ik vind een plekje waar ik mijn badpak kan aantrekken en een plonske in het water waag. Het gaat er geleidelijk aan dieper en ik ga niet verder dan waar ik nog grond onder mijn voeten voel. In de Maas is de gedachte aan de verdinkingsdood van nonk Toine nooit ver weg. Wanneer ik heerlijk afgekoeld ben, droog ik enkel mijn voeten af, trek mijn kousen en schoenen aan en mijn wandelrok trek ik over mijn natte badpak, zo kan ik de koelte nog wat vasthouden. Het pad slingert nu door het bos. Met af en toe flink wat boomwortels. Wanneer ik bij de rots kom die tot in het water loopt, met het paadje er langs, wil een zeker Ludovic op zijn blote voeten me absoluut helpen. Hij stuurt een deel zwemmers op zij en trekt mijn kar nog een heel stuk over de boomstronken. Makkelijk is dat, vorig jaar liep ik hier alleen in de regen en was het eigenlijk gevaarlijker dan nu. Iets verder trotseren klimmers de rotswand. Daarna moet ik de kar onder de prikkeldraad duwen om een groot weiland met koeien (en een stier) te doorkruisen. Ik sla het gedrag van de dieren gade, er passeren twee mountainbikers, maar de koeien draaien niet eens de kop. Die zijn als die passanten dus gewend. Na het passeren kuiert een nieuwsgierig koe me achterna, maar ze heeft het waarschijnlijk ook te warm en blijft me gewoon nakijken tot ik de wei uit ben, (nog eens onder de prikkeldraad door). Dan krijg ik van Raphaël een berichtje dat hij bij de kapper in Hastière is aangekomen en dat er in de tuin nog plaats is voor een tent. Op dat ogenblik moet ik nog 5 km tot daar, ik ben bij het veer tegenover Waulsort. Het is enkel voor voetgangers en de schipper moet het via een kabel voorttrekken. Bij het binnenkomen in Hastière herinner ik me dat ik hier schuilde in de kerk voor het onweer en nadien nergens een slaapplek kon vinden, waardoor ik uiteindelijk in een duur hotel terecht kwam, waar ik keislecht geslapen heb. Over de brug ligt de Eglise Saint Nicolas, ze is open, binnen zie je dat ze in de schaduw staat van de abdijkerk. Ze heeft een mooie vloer, voor het grootste deel verborgen onder een tapijt en prachtige glasramen.
De kapper is dan snel gevonden, ik zet mijn tent op, eet een kiwi en bekijk samen met Raphaël de route van morgen. Michel, de kapper, komt nog een poos vertellen over concerten en festivalletjes die hij organiseerden, maar wat mede door Corona wat is stilgevallen. Het is al lang na pelgrimstijd wanneer ik nog wat pinnen inklop aan mijn tent voor ik erin kruip, want vannacht wordt er wat regen voorspeld.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht