Vannacht heb ik niet goed geslapen, mijn polar zegt zelfs zeer slecht. Gisteren probeerde ik in Flavigny een slaapplek te zoeken, het is een gemeentelijke herberg ofwel de gemeente camping, waar ze chalets hebben. Het antwoordapparaat sprong op en ik heb een boodschap ingesproken. Hopelijk bellen ze terug, de gemeente is vandaag tot 12.00 u open. Bij het ontbijt maak ik nog snel een paar boterhammen met kaas en neem nog een mine croissantje en chocolade koek. Voor ik echt vertrek moet ik eerst nog wat geld afhalen, want ik moet nu een poos door zo goed als niemandsland. Ook nog even een kaartje op de bus doen, dat mag ik niet vergeten. De stad uit is niet zo vervelend als gewoonlijk, het gaat langs diverse scholen, de universiteit ( op zaterdag is er geen les natuurlijk) , het ziekenhuis en een sportcomplex. Daarna kom ik in een mooie residentiële wijk en na 6 km ben ik terug op het platteland. Vandaag is het veel klimmen en dalen, in een vreedzaam rustig landschap met weilanden omringd door lanen met voetpaden, waarbij je telkens op de top een mooi vergezicht kado krijgt. In Isle heeft iemand zijn poort toepasselijk geschilderd. In Aixe-sur-Vienne kom ik langs een alternatief landbouwbedrijf. Ze hebben ganzen, eenden, kippen, parelhoenders, kalkoenen, konijnen, varkens en schapen, allemaal buiten in apparte weides. Op het erf staan 2 mooie marktwagensen 2 dagen per week kan je ook zelf komen op halen. Ze mikken dus duidelijk op de korte keten. Over de Vienne kom ik in het centrum met de Eglise Sainte-Croix. Ik wip er even binnen, maar ik heb honger en zoek een cafeetje. Op het plein zie ik alleen een boekenwinkeltje, met 2 tafeltjes buiten en een leuke naam. Le Temps de vivre is een vzw die met vrijwilligers dit pand uitbaat. Ze hebben een boekenwinkeltje, warme dranken en taart, een tuintje, doen samenaankoop van fruit en ze verhuren een aantal feestzaaltjes.? Het is er gezellig en ik mag er mijn boterhammen op eten. Onderweg heb ik het gemeentehuis van Flavigny nog proberen bereiken, maar helaas. Veel alternatief is er echter niet; ik kan hier blijven ( maar heb nog maar 11,5 km gedaan) of toch proberen in Flavigny ( op 27 km), als dat niet lukt is het eerstvolgende Cars ( + 3,6 km maar daar is het duur) of Châlus ( + 12,7 km). Ik waag het er op en vertrek weer. Nu gaat de weg verschillende kilometers langs de Aixette. In Saint-Martin-le-Vieux kom ik langs een mooi kasteel. In het dorp is de kerk gesloten, wel kan ik bij het gemeentehuis mijn waterfles vullen.ik begin precies wat keelpijn te krijgen en het gaat me niet meer goed ( waarschijnlijk door het slechte slapen) . Na 27 km kom ik in Flavigny aan de kerk. Ik ga er binnen even zitten. Ondertussen zoek ik het adres van de refuge. Dat blijkt gewoon aan de overkant te zijn. Ik hoop dat er al pelgrims zijn, dat ik er binnen kan. Ha, er hangt een briefje op de deur met het telefoonnummer van een contactpersoon voor in het weekend. Ik bel en hij gaat er binnen 10 minuten zijn. Tijdens het wachten krijg ik het opeens koud. Ik besef plots dat ik nu halfweg ben. Euforie is er niet bij, ik ben te moe. De man laat me binnen en legt alles uit. Hij stempelt mijn credential en vertelt dat hij eigenlijk 2 Duitsers verwachtte. Morgen moet ik de sleutel bij het gemeentehuis in de brievenbus doen. Ik doe mijn buff terug aan zo koud heb ik het. Ik maak een kop thee om op te warmen. In de badkamer staat een elektrisch vuurtje, dat zet ik op en in de woon-slaapkamer is er ook een, dat valt mee. Ik gooi mijn schoenen uit, eet wat en wanneer het donker begint te worden ga ik douchen, nu zullen die anderen wel niet meer komen. De douche is lekker warm en doet echt deugd. Ik kruip al in bed om mijn blog te schrijven. Het is nog maar 21.00 u, maar ik ga onder zeil. Tot morgen, dan zal ik de halve vieren, het zal op een paar kilometer wel niet steken.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht