Limoges en porselein dat is toch niet van elkaar los te koppelen, zeker niet voor iemand die restauratie keramische voorwerpen gedaan heeft. Eerst ga ik naar de toeristische dienst. Ik wandel even over de markt en kom bij de overdekte markthal. Daar vlak bij ligt de Eglise Saint-Michel-des-Lions, die naam dankt ze aan de 2 stenen leeuwen bij de ingang. Het is een gotische halvormige kerk met een 70 m hoge slanke toren met een koperen wereldbol op de spits. Ze heeft ook drie bijna witte retabels. Van hier uit wandel ik terug het historische stadsdeel in, naar de Place de L’Evêché. Gisteren vond ik niet snel genoeg de VI de statie door de restauratiewerken in de kathedraal, dus dat doe ik nu dan. Alleen het plafond kan je er wel in zijn totaliteit zien. Eindelijk zet ik koers naar de oudste porselein fabriek, de Royal-Limoges, gelegen langs de Vienne. In de inkomhal staat een maquette van de fabriek in haar glorietijd, toen ze nog het hout om te stoken via de Vienne tot hier lieten drijven en opvingen met een soort van dam. In deze fabriek is de enige traditionele oven overgebleven die 2 verdiepingen in beslag neemt. Porselein wordt in 2 stookbeurten geproduceerd. Een eerste op 900 graden om te drogen, dat gaat in het bovenste deel van de oven en dan na decoratie op 1350 a 1400 graden in het onderste deel. Het inladen van de oven (elk voorwerp in een beschermende cassette) het bakken, het afkoelen en terug uitladen neemt een week in beslag. De oven moet bovendien telkens worden dichtgemetseld om aan de hitte te kunnen weerstaan. Het is allemaal erg boeiend, ook de fabriekswinkel en de oude gebouwen, alsof de tijd er heeft stil gestaan. Na dit bezoek wil ik nog naar het porselein museum wat helemaal aan de andere kant van de stad ligt. Eerst ga ik terug langs het hotel, want de batterij van mijn gsm is plat. Ik neem mijn powerbank mee want als ik veel foto’s maak is de batterij snel leeg. Er is een gratis Pendelbusje in de stad, dat neem ik om naar het museum te gaan. Het museum geeft eerst een overzicht van de fabricage van porselein en de industrialisering van het proces. Dan een sectie met de geschiedenis van aardewerk en porselein en ten slotte het porselein van Limoges. Op het hoogtepunt van de productie waren er 40 a 50 fabrieken met meer dan 100 ovens en 12000 arbeiders actief in Limoges. Ik vind het uiterst boeiend, als laatste bezoeker komen de bewakers achter me aan om te sluiten. Met het pendelbusje ga ik terug, spring nog in de Carrefour binnen en ga naar het hotel. Zin om te gaan eten heb ik, het wordt een kant en klare salade op mijn kamer. Met maar 6 km vandaag en ruim 400 foto’s (zoveel maakte ik nog nooit op 1 dag) ben ik toch uiterst tevreden.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht