Na het ontbijt brengt Sandrine Lola naar school, ik laad ondertussen mijn kar. Oeps, mijn schoenen zijn nog niet droog. Ik heb gelukkig redelijk dikke kousen aan, het moet maar. Ik neem afscheid en vertrek vol goede moed. Er waait een harde enorm koude wind, ik trek een mouw over mijn hand, doe mijn buff over mijn hoofd en daarover mijn hoed. (Trekt waarschijnlijk nergens op, maar hier ziet me geen kat.) ik probeer mijn handen op te warmen door bij elke pas flink op mijn stok te knijpen. Het helpt een klein beetje. Na 2,6 km moet ik even stoppen voor een selfie want exact hier heb ik 1000 km gewandeld, ik ben in Thoiry, bij het bord van een permacultuurtuin. Daar moet ik toch even gaan kijken. Het is een vrij kleine tuin, wel heel gezellig met een paar schapen in de wei. Vlak na Thoiry ligt Saint-George-sur-Arnon. Bij de kerk Saint Georges staat een grappige draak. Vermits de kerk dicht is trek ik snel verder naar Issoudun. Van deze stad had ik nog nooit gehoord. Wanneer ik er bijna ben zie ik op het industrieterrein een Inter Sport liggen, ha, daar wil ik handschoenen gaan kopen, … pech het is kwart na 12 en ze zijn nog tot half 3 gesloten. 2,5 u middagpauze das de moeite. Ik wandel de stad in langs wat vroeger een winkelstraat moet zijn geweest. Behalve de kapper en de. Kebabzaak is er alles weg zeker 20 handelspanden zijn leeg of staan te koop. Het geeft een heel trieste aanblik. Ik kom voorbij de kerk Saint-Cyr en op het plein heerst er een aangenamere sfeer. In een restaurantje bieden ze een dagmenu aan voor 16€, daar stap ik binnen. Ik kan er ook mijn gsm bijladen, dat is praktisch. Het is er lekker warm en mijn handen kunnen eindelijk opwarmen. Ondertussen heb ik ook onderdak kunnen regelen. De stad uit gaat eerst langs la tour blanche, een donjon en daarna langs de traditionele sombere straten aan de rand van een stad. Wanneer ik even op mijn gsm kijk vraagt een dame of ik de weg zoek. Ik zeg dat ik de weg wel weet, maar dat ik handschoenen zoek. Ze wijst me een Carrefour om de hoek. Ik betwijfel of ze daar handschoenen hebben, maar ga er toch heen. Er tegenover ligt een Marché d’Affaires, zoiets als een Casa bij ons. Joepie, handschoenen gevonden. Dat doet deugd, het wandelen wordt ineens een stuk aangenamer, ondanks de felle wind. Ik trek terug door de velden, zie drie reetjes in de verte, en ontdek de sporen van een everzwijn.De bewolking neemt toe, ik zet een tandje bij. Om 18.10 u kom ik aan bij Marie-France en Jean-Claude. Even later begint het te regenen. Ik neem een warme douche en Marie-France steekt mijn kleren in de wasmachine. Om half 8 heeft ze een lekkere pompoensoep op tafel staan met daarna spaghetti en nog een dessert. Ik hang mijn was nog op het droogrek en trek naar boven. Morgen wordt de ganse dag regen voorspeld, het is 26 km tot Châreauroux met alleen een mogelijke tussenstop op 3 km. Dat wordt een dobber.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht