Deze morgen werd ik pas om half 8 wakker. . Pierre had al ontbeten en was zo goed als klaar om te vertrekken. Ik zei hem dat hij gerust kon gaan dat ik hem wel zou inhalen als hij aan het tekenen was. Ik ruim op en probeer nog eens mijn blog te uploaden. Intussen is het beginnen regenen, ik wacht even af. Uiteindelijk ben ik pas tegen half 11 weg. De hitte van gisteren is gelukkig verdwenen en het wandelen gaat me weer een stuk beter af. De wijngaarden hier hebben een heel ander karakter dan in de Champagne of Chablis. De rijen staan veel verder uit elkaar, wel 2 meter en de ranken groeien veel hoger. De wegen in de wijngaarden zijn allemaal begroeid met gras en zijn overal netjes gemaaid. Hier en daar zie ik nog een trosje hangen waarvan ik wel vind dat ik dat nemen mag. Pierre belt me om te zeggen dat er een moeilijke helling is en vraagt of hij moet wachten. Ik zeg hem dat het veel beter gaat dan gisteren en dat het niet nodig is. Het begint weer te regenen en ik trek mijn cape aan. Onder een boom schuil ik even en eet een banaan al rechtstaande ( zitbanken zijn er niet en in de regen is het toch geen aardigheid om op de grond te gaan zitten) . Bij Sémelot zie ik dat er een wegwijzer naar rechts is, maar mijn route gaat recht door. Vermits Pierre altijd op wegwijzers wandelt vermoed ik dat hij deze weg genomen heeft en als ik op mijn kaart kijk zie ik dat daar inderdaad een stijle helling ligt. Ik blijf er op de route die ik gedouwnload heb en de helling is hier wel heel lang, maar gaat veel geleidelijker. Ik kom voorbij een oude molen, (Moulin des Bournets) die nog bewoond is. Daarna gaat het door het gehucht Sainte Germaine met een aantal mooie landgoederen. In de buitenwijken van Sainte-Foy-le-Grande staan mooie woningen en het is een aangenaam naderen van de stad. Eens in de stad valt ook hier de leegstand op. De Notre-Dame staat tussen kleine straten vlak bij het stadhuis. Achteraan in de kerk staan de silhouetten van een paar pelgrims met een hond. Ik brand een kaarsje bij het beeld van De H.Jacobus de meerdere. Pierre belt me , hij is bijna in de stad en staat bij de bakker, of ik iets moet hebben? Een croissantje mag altijd. Tegenover de kerk is een terrasje waar ik op hem wacht met een koffie. Hij is er al snel en laat me fier zijn tekeningen zien. We blijven nog wat vertellen want we kunnen pas om 16.00 u terecht in het centre paroisalle des pélerins. We moeten nog via de brug over de Dordogne. Deze staat erg laag. Een visser staat niet eens kniehoog in het water al half weg het midden van de rivier. Onze schaduwen naderen hem. Aan de overkant ligt nog een kerk met daar tegenover een oude pastorie. Daar is het centrum gevestigd. Dominique komt er net aan en heet ons welkom. We installeren ons en Pierre gaat alvast boodschappen doen en wil terug de stad in om te tek. Er komt nog een pelgrim; Ana uit Denemarken. Zij is in Nevers vertrokken ( zij doet de tocht in etappes). Samen met Ana ga ik naar de supermarkt hier vlakbij. Ik koop preiwit, hesp, kaas en room. Pierre laat weten dat hij 6 eieren heeft gekocht. Bij mijn terugkeer begin ik te koken. Ik neem 4 eieren van Dominique, ik geef ze wel terug als Pierre er is, want het duurt me anders te lang. Om te eten wacht ik ook niet op hem, want het zal wel haast donker zijn voor die terug is. Anna heeft zich een salade gekocht en we eten samen . Het is inderdaad al bijna donker als Pierre terug daar is. Ik warm zijn eten op, hij vindt het gelukkig lekker. Ondertussen zet ik water op om de overige 2 eieren te koken. Pierre eet et Dominique en ik vraag hem o de eieren te letten. Ik ga mijn tanden poetsen en kruip in mijn bed om nog mijn blog te schrijven en wat te lezen.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht