Om half 7 wordt ik wakker, er is al gestommel in de slaapzaal. Ik neem mijn kleren en mijn slaapzak en kleed me in de hal aan. Ingrid is er ook en maakt haar rugzak klaar. Ik haal mijn valiezen en tegen 7 uur is ongeveer iedereen wakker. Beneden is een koffieautomaat in de sporthal maar verder is er niets. Iedereen is dus vroeg weg. Ik had mijn blog nog niet klaar en al wandelend werk ik die af. Potver… mijn wandelstokken vergeten, dat heb je als je met iets anders bezig bent, ik ga terug om ze te halen. Wanneer ik weer vertrek zie ik iets verder een aantal pelgrims koffie drinken, ik ga er ook bij zitten en bestel er een croissant bij. Marju uit Estonia is er en nog een paar jongeren. Om 9 u ben ik eindelijk weg. Het begint te druppelen en ik trek mijn cape aan. Voorbij de kunstsmid kom ik bij de beroemde wijnfontein. Er is niemand en ik wacht op de jongeren die net achter me zijn. Marju maakt een foto van me en ik van haar. Traditiegetrouw drink ik een paar slokken. De jongeren vullen elk een drinkfles. No better wine than free wine is hun leuze. Vlakbij ligt het klooster van Maria del Real en het wijnmuseum. Daar gaan we binnen voor een stempel. Wanneer we vertrekken zijn ze binnen de kortste keren uit het zicht verdwenen. De weg gaat vandaag hoofdzakelijk over brede gravelwegen met prachtige vergezichten. De twee dorjes waar ik langs kom liggen er verlaten bij. Langzaamaan kom ik in de streek van de Rioja wijnen. De wijngaarden verkleuren hier rood en niet geel zoals in Frankrijk. In de verte slingert de autostrade door het weidse landschap. Plots zie ik een bol breiwol op het pad liggen, helemaal niks vuil, ik raap hem op, wie weet is die van een pelgrim. Net voor Los Arcos zie ik nog pelgrims wandelen. Het zijn Hannes en het Spaanse koppel waar ik deze morgen mee koffie dronk ( ik denk dat zij Berta heet maar zijn naam weet ik niet meer) In Los Arcos is geen levende ziel te bekennen. Wel is de bar bij de kerk open. We gaan binnen en bestellen wat te eten. Intussen zoeken we waar de albergue is. Ik stap als eerste op want ik wil nog even gaan kijken waar de albergue is die door het Vlaams Compostela genootschap wordt opengehouden ( alé, tot eind oktober toch). De andere albergue is er vlak bij. Die ziet er echter maar triest uit, ik vraag of Pere er is (ik schreef Pele gisteren, maar het is Pere.) Die is er niet. Ik zag op Booking.com dat er in Torres del Rio wel nog plaats was en wist dat Eric er naar toe ging, dus ik vertrek weer. Het is 6,8 km verder, de weg is breed en vrij vlak het is prima weer en het is nog geen vier uur. Wel zet ik er flink de pas in want ik wil het nog voor donker halen. Alleen vlak voor Torres del Rio gaat het stijl naar beneden. Bij het binnenkomen van het dorp hoor ik al lawaai en ik herken de stem van Eric. Hij staat bij de bar op het terras en ziet me de hoek om komen. Pere komt naar buiten en vliegt me om de hals, hij had al horen vertellen dat ik zijn trui gevonden had. Hij loopt met me mee naar de albergue waar ik snel incheck. Daarna ga ik terug naar de bar waar we om 19.00 u kunnen eten. Aan tafel maak ik kennis met Thomas uit Nijmegen. Er is nog een Deen, een dame uit Noord Wales, een man uit Cornwal, een uit Ibiza , Ingrid uit Noorwegen en Eric uit Melbourne. Na het eten haalt Ingrid haar breiwerk boven en ik herken de wol. Ik zeg haar dat ik zo een bol gevonden heb onderweg. Ook zij is blij dat ze die terug krijgt. Er wordt gelachen omdat ik iedereen zijn verloren spullen terug breng. Dan krijg ik telefoon, het is Pierre die infomeert waar ik ben. Hij is in Viane, 10 km verderop. Ik zeg hem dat Eric hier ook is ( herinner je nog van in Hagetmau) en geef hem even door. Om 21.00 gaan we terug naar de slaapzaal, om 22.00 u doet de laatste het licht uit. Ik schrijf nog mijn blog en hoor hoe de anderen inslapen, de ene ademt zwaar, twee snurken en één praat in zijn slaap. Het is 23.30 u, ik ga ook slapen.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht