De eerste keer spierpijn

Frankrijk, La Charité-sur-Loire

Bij het ontbijt ben ik alleen, het is half 8 en ik wil op tijd vertrekken voor een lange etappe. Nu het weer goed is en de dagen nog lang wil ik wat voorsprong nemen. De Zwitsers komen pas beneden als ik vertrekkensklaar ben, zij doen maar 14 km vandaag. Het heeft gevroren aan de grond en ik mis mijn handschoenen ( die zitten thuis in mijn winterpakketje). Ik draai mijn buff rond één hand, de andere stop ik in mijn zak. De zon schijnt en ik wandel nog door de open velden, het wordt nu snel warmer. Dan gaat het in een rechte lijn op en neer door het bos, soms over smalle paadjes ( die gelukkig gemaaid zijn) en soms over brede lanen, geen km vlak. Er volgt een nijdige klim, ik zie Hugo in gedachte met zijn trage gestage pas en de handen in de zij. Ik doe hetzelfde, maar dan zonder de handen in de zij, want rechts trek ik de kar en links heb ik de wandelstokken. Bij Bourras l’Abbaye belt Thieu, al pratend wandel ik verder en dan hop, een afslag gemist. Het is opletten vandaag want de weg is niet altijd duidelijk aangegeven en er zijn bovendien meerdere varianten die naar overnachtingsplaatsen leiden. Ik hoef gelukkig niet terug want ik zie op de kaart een weg die naar de route gaat. Er volgt een 3 km lang rechte laan ( la Grande Ligne in de bossen Les Rouesses) dan even door de velden en ik kom in L’Hôpitot. Het is middag en op de trap van een schuur bij Les Camins ga ik zitten voor mijn lunch, boterhammetjes met confituur deze morgen gesmeerd en 2 babybelletjes. Voor me staat midden op het kruispunt een ongelukkige oude waterput. In Arbourse in de velden zie ik een vlinder zo groot als een koninginnepage, en ja het lukt om hem te filmen. Het is een witbandzandoog, die zie je bij ons niet. De weg vervolgt weer dwars door het Fôret Domaniale de Celle-sur-Nièvre en komt dan uit bij de wijngaarden van Côtes-la-Charité. Even verderop in Mauvrain bij Domaine du Puits de Compostellle zijn ze de druiven aan het persen, ook weer in zo een gele machine. De dorpen volgen nu sneller op elkaar en in een wip ben ik in Murlin. De geur van gezaagd eikenhout wordt ik al gewaar voor dat ik bij de grote houtzagerij Maison Charlois kom. Aan de overkant ligt een oud openbaar bakhuis en op het plein een kleine kerk. Ik loopt er binnen, de kerk is leeg en in het midden hangen 2 koorden om de klok te luiden. De kleine glasramen hebben allemaal de eik of de druiven als thema met bovenaan een kleine schelp. Murlin is vol verrassingen want nog geen 20 m verder kom ik langs een leegstaand gebouw vol muurschilderingen. Hier was in juni het eerste festival d’art mural. Op internet vind je hier al de tekeningen en filmpjes van. Echt de moeite. Lang kan ik niet treuzelen want ik moet nog 14 km. Weer in rechte lijn door bois de Berlière met een lange klim naar Raveau, waar ik op een bank tegenover het kasteel de Mouchy, dat overigens achter een hoge muur verscholen ligt, mijn banaan op eet. Het is 17 u en ik vertrek voor de laatste 5 km. De zon staat al wat lager, plots passeert een auto over het graspad. Raar, even later stopt die, de passagiersdeur gaat open en een grote hond springt er uit. Die zet het op een lopen langs de velden, de hoek om, de auto volgt, hij stopt voor een plasje, de auto stopt ook, dan weer een spurt langs de weg. Tja, zo laten ze hier de hond dus uit. Snel ben ik nu bij de autostrade en eens die onderdoor kom ik bij een tunneltje voor voetgangers. Er is een schilder bezig om het ietwat gure tunneltje op te frissen. Even later gaat het naar beneden de stad in, waar ik even wat rond kijk. Eerst moet ik onderdak zoeken en ik kan terecht bij Le Bon Laboureur. De man zegt nog dat bij Le Berry aan de overkant van de brug je een menu kan eten aan 15 €. Daar ga ik dan maar heen, want ver wil ik niet meer gaan, ik heb bijna 38 km op de teller staan vandaag en voor het eerst op deze tocht voel ik spierpijn in mijn linker dij. Ik denk dat ik de kar te lang aan dezelfde kant heb gehouden. Het is een menu met een lekkere courgette gratin. Ik hou mij niet op, want het is al donker en ik wil nog douchen voor ik ga slapen.

Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Dag Vera, Ik herinner me nog goed dat ik in 2018 bij de overnachting op het kasteel van Nyon (daar in de buurt) van de gastvrouw een heerlijke fles van datzelfde Domaine du Puits de Compostelle uit de Côtes-la-Charité aangeboden kreeg. De wijn was lekker en Ik vond dat toen een heel toepasselijke naam op mijn pelgrimstocht. Probeer toch maar om stapdagen van meer dan 30 km zoveel mogelijk te vermijden. Maar ja, lange afstanden tussen overnachtingsplekken zijn ook in dat gedeelte van Frankrijk meer regel dan uitzondering.

Jaak.de.Fietser 2022-09-23 11:48:58

Weer een prachtige dag ervaring en die muurschilderijen frissen de omgeving daar op. Je hebt ook oog voor alle details. Doe zo verder maar belast je dij maar niet teveel en laat Thieu maar op tijd nakomen met je winterpakket aan kledij en uitrusting. Het allerbeste van ons 3.

De drie van tante Mene 2022-09-23 12:35:40

Dag Vera, sinds 3 dagen weet ik pas van het bestaan van je blog… Ik vind het knap en heel boeiend je te volgen. Straf hoor, alle respect! Luister toch maar goed naar wat je lichaam je vertelt… en neem dan wat gas terug eventueel… Liefs, Lie

Lie Bergmans 2022-09-23 19:41:27
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.