Deze morgen lekker spek gebakken met 2 eitjes. Dat is lang geleden, hier in Frankrijk krijg ik s’morgens een croissant en wat frans brood met confituur, dan heb ik na een goed uur al terug honger. Nu zal ik er wel wat langer tegen kunnen. Vandaag vertrek ik zonder kar, alleen een rugzak met mijn lunch en water. Thieu weegt hem ; 4,8 kg, dat is lightweight, dan kan je wat meer kilometers doen. 😜 Hij zal op me wachten net voor Sant-Marcel, dat is 36 km. Om half 10 ben ik weg, het is mistig en maar 8 graden. Met mijn handschoenen, buff, fleece vest en windjack kan ik er tegen. ‘Tot straks’ Thieu maakt nog een foto. Conny uit Stokkem , die de Camino in het voorjaar en zomer gelopen heeft, zei me dat het vanaf 1000 km beter begint te gaan. Ik voel me prima, dus geloof ik dat maar. Voor ik het bos inga kom ik nog langs een groot veld met boekweit, zeker 30 ha, met vlakbij nog zonnebloemen en sorghum. In het Fôret Domaniale de Châteauroux kom ik op een breed pad dat 8 km recht door gaat, nu hoef ik niet op mijn route te letten. Zonder mijn kar loop ik al snel 800 m tot 1 km sneller per uur, dat schiet lekker op. Het is me opgevallen dat er in grote bossen hier in Frankrijk regelmatig kruispunten zijn war 6 tot 8 wegen stervormig samen komen. In dit bos hebben ze een naam, carrefour des Druïdes en des Pélerins. Ik zag nog niemand in het bos, maar op het kruispunt is het druk, er worden bomen geladen. Uit een auto komen mannen met mandjes en korven, ze trekken het bos in om paddenstoelen te zoeken. Rond half één kom ik in Velles, de mist is weg, de zon laat zich stilletjes zien. In het café-restaurant-winkel tegenover de kerk stap ik binnen. De waardin verontschuldigt zich, ze heeft niets meer om te eten, ik mag er mijn boterhammen eten en bestel een koffie. Wanneer ik er terug vertrek kunnen de jas, de buff en de handschoenen in de rugzak. De route slingert nu tussen verschillende vijvers door, waarvan de meeste niet zichtbaar zijn door de hoge hagen. Ik passeer Les Gabettes, Les Pélerins, Yvernaud, allemaal gehuchten van een paar huizen, waarvan een deel buitenverblijf zijn ( ik zie mensen uit Déols). Het is hier ook heel aangenaam wandelen, lekker rustig en mooi. Bij het kasteel de la Chaise St Eloi ( kamer voor één nacht 835€, valt buiten pelgrims budget) hoort een jachthuis met bijhorende meute jachthonden. Iets verderop kom ik langs een lange muur met erachter het grote domein van kasteel de Mazières. Dat blijf ik zien tot helemaal beneden. Nu ben ik niet ver meer van Saint-Marcel waar de mobil home staat, Thieu staat al buiten, het is kwart voor 6. Eigenlijk wil ik nog wat verder wandelen nu het goed gaat, we spreken af nog tot in het centrum van Argenton sur-creuse ( nog 3,5 km) te gaan, dan parkeren we op een parking en gaan ergens eten. Ik loop Saint-Marcel binnen via een oude stadspoort en kom door de Middeleeuwse steegjes bij de grote kerk, wat een abdijkerk was. Saint Marcel plakt zo wat vast aan Argenton sur-Creuse. Op de weg er heen staat het vol kleine cyclamen, echte opvrolijkers langs de baan. Thieu komt me tegemoet en samen wandelen we Argenton binnen. Ik klok uiteindelijk af op 39,3 km. Vanavond trek ik mijn wollen kleed aan om te gaan eten bij Le Cheval Noire. Op het menu staan sint jacobsnootjes en kalfs. Als dessert krijg ik een soort cake stevig gedrenkt in rum met slagroom. Het was heel lekker.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht