Ralf is al vertrekkensklaar wanneer ik beneden kom voor het ontbijt. Het is een beer van een vent met een rugzak van… 5 kg. Hij vertrekt, het is nog donker. Damien en Rosi komen ook ontbijten, wij doen wat rustiger aan. Zij hebben een hotel in Slovenië en zijn gesloten tot maart, hun camino heeft dus geen haast. Zij vertrekken net voor me, van Ute is er nog geen spoor. Het is ijzig koud. Ik heb mijn wollen buff aan, maar trek nog snel mijn muts uit mijn rugzak en mijn handschoenen. De route loopt langs de schaduwkant van het dal, het zal nog wel even duren voordat de zon de grondvorst kan verdrijven. Vandaag zal het pad lang de Arka volgen. Een paar keer zie ik een pelgrim, maar ze lopen allemaal veel sneller dan ik. In Zuriain ga ik de Arga terug over en kom ik voorbij de bar waar ik dacht een koffie te kunnen drinken, maar ze is dicht, jammer. Wel loop ik nu in de zon en dat doet deugd. Even gaat het langs de weg en dan weer over een smal pad met stenen, ik moet voorzichtig zijn want door de nattigheid is het hier en daar glad. Bij een vervelend bruggetje haalt een oudere pelgrim me in, ook hij stapt heel voorzichtig, na een korte babbel ( over de kar) laat ik hem voorgaan. Al bij al gaat het klimmen en dalen een stuk beter dan in april toen ik mijn knie forceerde in de afdaling naar Roncevalles. Om klokslag 12 u kom ik bij de kerk in Villava. De mis is bezig, ik ga niet storen. Je merkt dat het zondag is, er zijn veel wandelaars en fietsers. Villava gaat naadloos over naar Burlada, daarna gaat het langs een groezelige buurt met een tuinbouwbedrijf en op het eind enkele huizen met schelpen versierd. Net voor Pamplona gaat het nog een keer over de Arga via een middeleeuwse prachtige brug. Tussen de vestigingsmuren door kom ik bij de ophaalbrug en direct erna nog een stadspoort. Eens hier door sta je direct midden in de stad. Naar de kathedraal is maar een boogscheut. Het is druk in de stad , ik stap binnen in de bar tegenover de refugio Plaza Catedral en bestel wat pinchos. Ik ga er even later inchecken en krijg een bed in de slaapzaal van 14 waar ik achteraan alleen lig. Ik neem een douche, kleed me om en als toerist trek ik de stad in. Ik vind het gek dat de kathedraal dicht is op zondag namiddag, die heb ik wel uitgebreid bezocht in april. Ik wip binnen bij de pelgrims winkel, kuier langs de vele terrasjes en souvenierwinkeltjes tot bij het Plaza del Castillo waar ik in café Iruna een koffie ga drinken met een stukje vlaai. Er hangt een echt zondagse sfeer in het café dat nog pronkt met het feit dat Hemmingway er klant was, het is er ook gewoon gezellig en mooi. Tijdens mijn tocht door de stad FaceTime ik met ma en iedereen die bij Anne op het verjaardagsfeestje van Linde is. Zo ben ik er toch ook heel even bij. Voor het donker wordt ga ik terug naar de refugio. Er zijn nog twee bedden bezet, maar ik ben voorlopig nog alleen hier. Morgen zal ik wel zien wie er is.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht