Het is rustig in de stad bij mijn vertrek, langs het beeld van de wandelaars van de 63 km lange route naar monasterio de Valvanero. Het is zonnig, de eerste kilometers gaan langs brede lanen door de stad. Enkele mooie deuren trekken mijn aandacht. Het is de kerk van aartsengel Michael op het gelijkvloers van een appartement. Ik ga binnen in deze moderne maar integere kerk. Verderop kom ik in het park, over de brug , langs de eendenvijver, over de aangename brede paden waar de roos ( door Michel Adam gekweekt ) met de naam Camino Santiago haar heerlijke geur nog verspreid zo laat op het seizoen. Zelfs de tunnel is de moeite met zijn graffiti met de lange schaduwen van pelgrims. In het dennenbos zitten veel eekhoorns, eentje komt zelfs een nootje eten uit mijn hand. Ook Quirq die net voorbij komt kan hem voeren. Het is even klimmen langs de Virgen de la Rosio tot bij het meer de la Grajera. Op het eind waar het pad afdraait namen we in april afscheid van Jaak. Vanaf hier is het weer onbekend terrein. Na het meer is het even klimmen met zicht op Logroño achter me. Dan gaat het een stukje hoog boven en gelijklopend met de autostrade. In de draad langs de weg hebben honderden pelgrims met takjes kruisen gemaakt. In de verte op de heuvel verschijnt het iconische beeld van de stier. Ik kom op een gloednieuwe weg met een brug over een autostrade in aanleg. Bij de ruïnes van Hospital de Juan de Acre zie ik Pierre weer al schetsend. Samen gaan we verder, langs een wijndomein naar boven Navarette in. Bij de kerk is een terras waar we nog net wat eten kunnen bestellen ( het is al voorbij 14.00 u). We bekijken de verdere route, Ventosa is het volgende dorp, maar daar is alles gesloten. Nájera is nog 18 km en te veel om nogvoor donker te halen. We blijven dus maar hier in albergue de Iglesia, die overigens heel mooi is. Even later komt ook Daniel uit Canada. We hebben elk een dortoir ter beschikking. Ik ga eerst nog even boodschappen doen en maak vanavond witloof met hesp en kaas. Belgische kost voor Pierre. Ik FaceTime naar Jaak, de hele familie is samen voor de traditionele 11 november activiteit, dit jaar georganiseerd door Mieke, Hugo en Anke. Ze gingen naar het Afrika museum en daarna koffie met vlaai en gezelschap spelletjes. Ik kan iedereen even goeie dag zeggen, het is daar een leuke bende ( zoals gewoonlijk). Daarna ga ik de kerk in. Wat is die rijk gedecoreerd, er zijn veel zijkapellen en ook de oude kazuifels zijn in vitrines uitgestald. Er is een beeld van Santiago bij de ingang, maar ook nog een hoog in het vergulde retabel. Ik brand een kaarsje en vertrek weer. Ik maak het eten en wanneer het donker wordt is Pierre weer daar. Hij lust gelukkig witloof (oef), na het eten doet hij de afwas en ik schrijf eindelijk mijn blog van gisteren. Ik kreeg al een berichtje of alles nog ok was omdat er nog geen nieuwe blog was. Oeps, maar niks aan de hand, ik was alleen moe gisteravond.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht