Op de camping was het rustig en ik heb weer goed geslapen ( maar 2 keer wakker geworden om mijn matras op te blazen). Ik begin de dag met een heerlijke douche. Helemaal opgefrist ontbijt ik met een paar crackers met noten en een fruitzakje. Een geweldige combinatie, maar het smaakt en ik kan een kopje koffie maken. Een Nederlandse man die ik gisteren avond ontmoette komt met een plakkertje en lijm om een fietsband te plakken, dan kan ik mijn luchtmatras misschien maken. Toch vriendelijk niet? Het opruivan de tent vergt zijn tijd en ik moet ook nog mijn blog schrijven. Later dan gewild ga ik op pad. Ervy-le-Chatel is een vroegere vestingstad in het dal van de Armance. Groot ( 1200 inwoners) is het niet, maar heel charmant. Ik wandel via de St Niclaaspoort het stadje binnen naar de kerk, die ook weer gesloten is. Iets verder staat een heel appart rond gebouw, het is de korenbeurs waar nu het toeristenbureau is. Ik stap binnen, maar er is niemand. Er tegenover is een terras waar ik ga zitten om wat te eten. Opeens zie ik dat ook de buitendeur van het bureau gesloten is. Na mijn koffietje vraag ik iemand wanneer het terug open gaat, maar dat is pas om drie uur, daar kan ik niet op wachten, dus geen stempel vandaag. Bij het buiten lopen van het stadje kom ik een Compostela paal tegen, nog 2010 km te gaan. Het is intussen flink warm geworden en ik ben blij dat de weg nu door het bos loopt . Wanneer ik bij Courtaoult uit het bos kom is het bewolkt de velden zijn er niet meer zo groot en worden afgewisseld met weilanden. In het gevarieerde landschap lijkt het sneller op te schieten. Even na Mézières kom ik bij een lange rechte bosweg in het Foret Domaniale de Flogny-la-Chapelle. Het is intussen broeierig warm en mijn heup begint weer op te spelen. Na een 2-tal km kom ik langs een liefelijk boshutje. Als ik niet gereserveerd had in Roffey, dan was ik hier gestopt. Het is van de jachtvereniging, er is een tafel met banken en een open haard. Ik ga even zitten om wat te drinken en te eten. Ik moet nog een 6-tal km, maar het gaat moeizaam en het laffe weer helpt er ook niet aan. Voorbij Flogny-la-Chapelle kom ik bij het kanaal van Boergondië. Hier valt het broeierige wat weg en het lukt weer wat beter. Ik verlaat nu het departement Aube (wat regio Champagne is) en kom in Yonne (wat regio Bourgondië is). Bij de sluis van Charrey ga ik even zitten op een bankje, het is al half 7 en ik bel mijn gastvrouw om te verwittigen dat ik laat ben en dat het moeizaam gaat. Geen nood zegt ze je bent niet ver meer, ik woon recht achter het kanaal, ik kom je wel even oppikken. Terwijl ik verder stap zie ik even later inderdaad een auto aankomen. Ik zeg mevrouw Martine dat ze een engel is en ze straalt. Ze propt mijn bagage in haar rode Twingo voor de laatste 2 km. Na een douchke voel ik me beter en Ik krijg een uitgebreid menu voor geschoteld met veel bio groenten. Martine is sedert een jaar weduwe en verloor eerder ook al haar enige zoon. Ze vertelt hoe het opvangen van pelgrims haar plezier geeft en op de been houdt. De pijn in mijn bekken stelt ineens niets meer voor. Moe maar voldaan kruip ik netjes op pelgrims tijd onder zeil.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht