Vandaag doe ik rustig aan, er staan maar 17 km op het programma. Met een lekker koffietje begin ik aan mijn blog, die van gisteren moest ook nog weg, dus 2 na elkaar. Ondertussen ontbijt ik, maak mijn rekeningen, werk de statistiekjes bij en bekijk de route van vandaag. Na de afwas maak ik de kar weer vertrekkensklaar en pas om half 11 ben ik weg. Eerst de sleutel bij het gemeentehuis in de brievenbus deponeren en dan laat ik Bazancourt achter me. Ik draai de verkavelingsweg op en links van me zie ik in de verte het grote agro-industrieel complex met een suikerfabriek, een graanverwerker, een luzerne drooginstallatie en een onderzoekcentrum waar bio-ethanol wordt gemaakt uit bieten en graan. De wind komt uit de richting van deze complexen en voert een zoetige geur die lijkt op het branden van koffie met zich mee. De wind maakt de warmte draaglijk vandaag. De weg loopt rechtdoor langs Pomacle, voorbij de watertoren, met enkele bomen, de enige op mijn pad vandaag, dus daar stop ik om te eten. Ik steek de baan over om nog steeds rechtdoor te lopen, 14 km lang…alsmaar rechtdoor. Wanneer ik dan boven op de heuvel kom zie ik in de verte de torens van de kathedraal van Reims. Van Bétheny naar Reims gaat over drukke wegen door de voorstad. Bij een groot tuincentrum pauzeer ik even en drink een fles fris water (het mijne is warm). Het is bijna half 5 wanneer ik bij de kathedraal kom en wie komt mij daar verrassend tegemoet gelopen? Karl Philips, een studiegenoot van op de mad-faculty, vriend geworden sinds we samen met de camper op de parking van de school logeerden. God, wie had dat gedacht. Hij blijft even bij mijn kar terwijl ik in de kathedraal mijn stempel ga halen. De dame aan het pelgrims onthaal vraagt of ik een kar bij heb? Eh ja…, ah tu est Vera. Ze overhandigd me het briefje dat Karl schreef voor als hij me zou mislopen. Hij had er twee uur op me gewacht. We gaan wat drinken tegenover de kathedraal en hebben heel wat te vertellen. Het is bijna 19.00 u wanneer ik me bij het Diocesaan huis Saint- Sixte aanmeld. Ik krijg een kamer voor 2 nachten, room with a view. Mijn kar zit onder het stof en ik merk dat ik mijn schelp verloren ben. Voordat ik aan de gebruikelijke activiteiten (douchen, was doen, eten) begin videochat ik eerst nog met Robbe, Lena en dan Linde om te horen hoe de eerste schooldag was. Ook Lars wuift natuurlijk mee.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht