Deze morgen was ik om 6u30 wakker de temperatuur is aangenaam en ik begin me klaar te maken, want daar heb ik met het opruimen van de tent toch een uur voor nodig. Om kwart voor 8 ben ik klaar, maar er is nog geen beweging in huis, dus ik tokkel wat op mijn iPad. Een half uurtje later roept Rose-Marie me binnen. Ik kan naar het toilet en mijn tanden poetsen. Op de livingtafel staat haar naaimachine en wat bonte stofjes. Het gespreksonderwerp is dus snel gevonden. Fier laat ze me een jumpsuit zien in Afrikaanse print, die haar echt mooi staat. Lang kan ons gesprek niet duren, want ik moet er van door. Ik geef haar nog wat druiven van wat Liesbeth van bij ons had meegebracht ( Thieu had natuurlijk weer overdreven) en hup de kar aan en weg. In het centrum kom ik voorbij de kerk en het Chateau de la Commanderie, opgericht door Gerard de Villers, ridder in de Tempeliersorde, een duidelijke link naar de naam van het dorp. Even later kom ik bij het pad en hup … weeral niet te doen, ik zoek een alternatief en wandel door een glooiend landschap opnieuw naar het pad. Niet voor lang echter, nu wordt het afgesneden door een gloednieuwe brede betonweg, waar duidelijk niet over gereden werd. Die volgt echter niet de route en voor de tweede keer moet ik een andere weg zoeken. Dan bereik ik Tihange, waar ze denken zuivere stroom te maken, maar ze duidelijk geen proper bermbeheer hebben. Op 50 m afstand kan je hier een volle zak bij elkaar krijgen. Op het middaguur kom ik voorbij het pretpark Mont Mosan en even later ga ik de kerk van La Sarte binnen, die binnenin in de stijgers staat. Op dat ogenblik weet ik nog niet waar ik ben, even later in Le Chemin des Chapelles wordt het duidelijk : de muur van Huy, de kuitenbijter van De Waalse Pijl, met zijn 1,3 km en hoogteverschil van 125 m en een maximaal stijgingspercentage van 19 %, een echte kanjer. Pff…Ben ik even blij dat ik die van boven af begin. Beneden gekomen vind ik terug een schelp en langs het museum wandel ik Huy binnen. Tijd om wat te gaan eten. Nadien wandel ik naar de kerk, bewonder het Bethlehem portaal, maar de kerk is op maandag gesloten, dus haal ik mijn stempel op het toeristisch bureau. Mijn blog is nog niet weg geraakt en op het marktplein heb ik internet dus ik zet me bij de Iris pub op het terras. Intussen is het bijna 17:00 u en de hitte is wat weg, dus ik besluit nog wat verder te gaan. Even verder langs de Maas krijg ik van iemand zomaar een stuk watermeloen aangeboden, lekker. Uiteindelijk wandel ik door tot Andenne, maar ik heb nog geen antwoord van mijn overnachtingsplaats. Bij de kerk zie ik twee mensen buiten staan en ik ga er heen, een van hen is ‘ Le doyen’. Hij weet wel iemand waar ik terecht kan en gaat hem bellen. Intussen vul ik mijn waterfles aan de bron van de Heilige Begga. Terwijl ik wacht krijg ik nog een appel. Een kwartier later komt Paul Petitjean aangekuierd. We slenteren naar zijn appartement aan de Maas. Hij heeft ook ooit een camino gedaan, het is me wel niet duidelijk van waar af. Het is duidelijk een appartement van een alleenstaande, de tafel vol postzegels, de afwas op het aanrecht, het bed niet opgemaakt en naast de kast een deel zelfgemaakte schilderijen. Ik mocht in zijn bed slapen, toen hij het logeerbed vrij maakte zei ik dat ik daar ook wel wou slapen, maar hij stond er op dat ik het goede bed nam. 😏 Ach…, ik kon me douchen en heb immers mijn eigen slaapzak bij. Ik zet het raam open en moe kruip ik er om 22.00 u in.

Geschreven door Vera.op.pelgrimstocht