En dan nog twee dagen wandelen. We kunnen de kust al bijna ruiken. Maar eerst moeten we de geurtjes van de boerderijen onderweg trotseren. Tjonge, tjonge wat een lucht als we door de boerendorpjes lopen. Het lijkt wel of alle boeren tegelijk aan het inkuilen zijn.
De maïs moet van de velden en met grote wagens naar de boerderijen. Dus af en toe de neus dicht en doorlopen.
Een ander probleem, wat daar bij komt kijken, is de hoeveelheid vliegen. Bij het eten, bij het drinken, je moet er voor waken dat er geen vlieg mee naar jouw maag gaat.

Vandaag hebben we ontzettend veel asfalt gelopen. Alleen het laatste stuk van Olveiroa naar O Logoso, waar we nu zijn, ging over veldpaden en dat was gelijk het mooiste gedeelte van de route. Tot Olveiroa was het wel rustig lopen, dus zijn we lekker uitgerust op onze slaapplaats aangekomen. We slapen met z'n drieën op een kamer van vier. Tot nu toe is er geen vierde persoon bijgekomen. Duimen dat het zo blijft.

Vandaag hebben we 16 km gelopen zonder kleerscheuren. (Goed gedaan Rien!!). Wel een paar pittige klimmetjes, maar die leverden alleen wat gesteun en gekreun op. Maar omdat we geen langere afstand liepen, konden we het op ons gemakkie aan doen.

Gisteravond is onze wens niet uitgekomen. Geen schnitzels. Wel groentesoep met heel veel groenten er in, gekookte aardappelen met veel sla en stukjes varkensvlees. Pudding of cheesecake na. Afgesloten met koffie. Voor Jo niet echt haar lievelingskost, maar ook haar maag werd voldoende gevuld. Ze wilt toch wat afvallen, dus dit was genoeg voor haar.

Wat voor Jo een groter probleem was het slapen vannacht. Een Oostenrijkse dame had zoveel last van haar knie, dat deze dame niet kon slapen. Dus ging zij gedurende de nacht regelmatig op haar tablet neuzen met de verlichting van de tablet op de oogjes van Jo gericht. Overigens is de Oostenrijkse dame uitgewandeld. Vanmorgen probeerde de gastvrouw in de albergue een ambulance, c.q. ziekenhuis te regelen. Of het is gelukt, is ons niet bekend. Toen waren wij al aan het stappen en boerenluchtjes snuiven.

Volgens het boekje zouden we onderweg een mooi uitzicht krijgen op het Fervenza-stuwmeer. Helaas was van het stuwmeer niets te zien, omdat het onder een wolkendeken lag. Zoals veel uitzichten vanmorgen in de wolken lagen. Het was ook fris, toen we vanmorgen vertrokken. Echter toch maar in rokje en korte broek vertrokken, omdat was voorspeld dat het warmer zou gaan worden. En hoera!! De voorspellers hadden een keer gelijk. Zelfs de jasjes konden op een gegeven moment uit en konden de armen ook verder genieten van de zon.
Om half drie waren we al op de plaats van bestemming, dus tijd genoeg voor een biertje, douchen en de tablets te voorschijn gehaald. Eten kunnen we ook hier. Een pelgrimsmenu, waarbij we wel een keus hebben. Maar dat komt nog. Morgen naar Cee, een afstand van nog eens 16 km en dan gaan we de zee zien. Spannend vooral voor Marco, omdat voor hem nu alles nieuw is. Wel is er regen voorspeld voor morgen, maar dat is voor wat het waard is, die voorspelling.

Marco heeft een gedicht gekregen onderweg:

ORACION A LA VIRGEN DE LOURDES

Santisima e inmaculada Virgen Maria
que al aparecer en la gruta de Lourdes,
a traves de tu amorosa intercesion,
muchos han visto curadas sus heridas
fisicas y espirituales.
Te pido que me ayudes,
y ruegues a Tu Divino Hijo por mi.

Geschreven door RienenjoSantiago