Schnitzel. Onverwacht toch nog een knots van schnitzel kregen we op ons bord gisteravond. En dat nadat we al een vol bord met spaghetti achter de kiezen hadden. Natuurlijk teveel spaghetti voor Jo, dus Rien moest weer een deel overnemen. Maar van de schnitzel werd wel alles naar binnen gewerkt. Alleen wat aardappels bleven over voor Rien. Dus met overvolle buiken richting naar bed, nadat ook nog een ijsje en een kop koffie naar binnen waren gewerkt.
En slapen, dat we deden. Maar dat was niet zo moeilijk. In de herberg waar normaal een man of twintig kunnen slapen waren we met z'n drieen. Een Fransman aan de ene kant van de zaal en wij tweeen aan de andere kant van de zaal. En dekens om lekker warm te slapen waren er ook genoeg. We konden er maar zat lenen van de overige bedden.
Dat we lekkere Wienerschnitzel konden eten hadden we waarschijnlijk te danken aan de herbergier, die goed Duits sprak en waarschijnlijk van Duitsland of Oostenrijk afkomstig was. Zijn vrouw echter sprak geen woord over de grens, maar hij had haar gelukkig wel geleerd hoe je een Wienerschntzel moet bakken. Lekker joh.

Vanmorgen onderweg lieten we de foto van de schnitzel aan andere pelgrims, die eerder bij ons hadden geslapen, zien en we zagen hun jaloerse blikken. En nu zijn we in de volgende herberg aangekomen. Gloedjenieuw en met veel meer gasten dan de vorige albergue. Het eten wordt afwachten, maar voorlopig ziet het er goed uit.
Wat wel nieuw voor ons is, dat hier de dames en heren apart moeten slapen. Jo en Rien slapen wel tegenover elkaar maar een tussenwand doet ons scheiden. We zullen het met klopsignalen moeten doen vannacht.

Het wordt warmer en warmer. Geen jassen meer, ook niet 's morgens, en zeker geen regencapes meer. Alleen nog bescherming tegen de zon in de vorm van een buff. Dat werkt uitstekend. Geen verbrande hoofden en het meeste zweet wordt door de buff opgevangen. Voor ons een uitstekende investering. Je kunt die dingen overal voor gebruiken. Je kunt ze op je hoofd zetten, om je nek doen, als zweetdoek om je pols wikkelen etc. Het gaat nog warmer worden hier. In het zuiden van Spanje temperaturen tot 45 graden, hier boven de 30 graden. Uitzonderlijk hoog voor de tijd van het jaar. Maar liever dat dan regen. Alleen zorgen dat onze waterzakken goed gevuld zijn voordat we weg gaan.
Onderweg is hier opvallend weinig horeca in tegenstelling tot voor we Santiago bereikten. Daar staan ze bijna zij aan zij. Gelukkig hoefden we vanmorgen maar twee uur te lopen, voordat we koffie konden drinken. Gisteren was dat wel anders. En met koffie in de maag gaat het lopen voor ons een stuk gemakkelijker af. Als dan s'middags ook nog op tijd kan worden geluncht, kan onze dag verder niet meer stuk.

Vandaag liepen we van Santa Marina naar O' Logroso. Een wandeling van 17,5 km, wat ons weer dichter bij het wandel einddoel Finisterra brengt. Morgen nog een langere dag en dan zaterdag nog een semi-rustdag en dan zit het er op.

Jo heeft zojuist de kapper besproken voor volgende week vrijdag, zodat wij netjes gekapt op het vrijwilligersfeest in Etten-Leur kunnen verschijnen. Dan zien we ook al onze Nederlandse bekenden weer, die we natuurlijk wel hebben gemist. Evenals onze familie, maar dank zij de leuke reacties op onze blog zijn ze wel in ons hart gebleven.

Maar eerst nog enkele dagen wandelen.

Geschreven door RienenjoSantiago