Gisteravond aan tafel in een restaurant afscheid genomen van Leone uit Venlo. Samen genoten van een pelgrims menu. Zij blijft nog een dag in Burgos. Ik niet. Mijn benen willen bewegen en dan is er geen beter recept dan lopen. En dat heb ik gedaan vandaag. 31,6 kilometer van Burgos naar Hontanas. Eerst een uur nodig gehad om Burgos uit te komen. Overigens is Burgos een heel mooie stad, met prachtige gebouwen en een heel leuke binnenstad Gezellige winkelstraatjes met grote diversiteit. Dames zouden hier hun hart kunnen ophalen. De Spanjaarden zijn echt avondmensen. Toen ik om 20.30 uur naar mijn hotel terugkeerde waren de straten nog overvol.
Nadeel is wel dat zij ook laat terugkeren naar het hotel. En dat terwijl deze jongen vroeg wilt slapen. Dus geen hotels meer in grote steden. Dan liever met een aantal snurkers op een kamer.

Ondanks de korte nacht was ik vroeg wakker. En dus maar besloten om te gaan lopen. En dat ging zo lekker dat ik uiteindelijk maar besloot om door te lopen naar Hontanas. Hier aangekomen heb ik ingeboekt bij een auberge c.q restaurant. Zij maakten onderweg reclame en zijn goedkoop. Zij maakten echter ook reclame voor wifi, maar die blijkt echter niet te werken. Dus blijft de vraag of ik mijn verslag kan verzenden.

Zoals gezegd het lopen ging geweldig. Na twee uur wandelen doken we de meseta in. Een godverlaten landschap met enkel grote vlaktes en keien. Geen gebouwen, geen vee. Geen bewoners, behalve in enkele dorpen, die we onderweg tegenkomen. En dan de lading pelgrims onderweg. Volgens mij bestaan de dorpelingen van de pelgrims, want in de dorpen sterft het van barretjes, restaurants en refugio s.

Voorlopig blijven we nog een aantal dagen op de meseta, dus veel zal er verder niet te melden zijn.

De auberge is verder een keurige plek, dus het gaat me wel bevallen.

Ik ben op weg gegaan om te ontdekken wie ik ben, geweest ben, worden zal, om te roepen in de woestijn. Om de stem van God te horen en alleen te zijn.

Freek van der Veen.

Geschreven door RienenjoSantiago