Frankrijk, Roquefort

Een semi-rustdag vandaag. En dat is maar goed ook. Jo was haast niet vooruit te branden. Dit ondanks ruim tien uur vast slapen. Misschien was dit wel de oorzaak. En gisteren ging het fantastisch. Hopelijk gaat het morgen beter. Morgen wederom een semi-rustdag van slechts 12 kms.
En zo komen we steeds dichter bij de Spaanse grens. Ruwe schatting: nog 9 a 10 dagen. De vraag is nog steeds actueel of we doorgaan ja of nee. In Mont-de-Marsan is weer een station en daar beslissen we opnieuw. Het genezingsproces gaat wel heel langzaam bij Jo.

We zijn aangeland in het departement van Les Landes. En of je het verschil merkt. Hier werkt een andere rayon van de vrienden van St. Jacques. Was de weg aanduiding voor de pelgrims in het vorige rayon heel summier en had Rien vaak de GPS nodig, hier in Les Landes kan deze worden opgeborgen. De wegaanduidingen zijn hier fantastisch. Complimenten.

Onderweg tijdens een moment van even uitrusten, kwam er jeepmodel aanrijden en stapte er een manneke uit en begon een gesprek. Het gesprek begon met de vraag hoe oud ik hem schatte. Heel voorzichtig geantwoord: quatre-vingt (80). Non non: quatre-vingt-huit. (88). Vroeger had hij veel gewandeld, maar nu ging dat tot zijn spijt niet meer. Wat wil je als je 88 bent. Hij wees ons nog wel op een mooie kapel. Dus wij er naar toe. Wat denk je: gesloten. Lopen we daar een paar honderd meter extra voor!
Weer terug op de route kwamen we weer op onze aloude spoorbaan terecht. Die hebben al drie dagen gelopen en dat begint toch een klein beetje te vervelen. Steeds die lange rechte stukken. Hopelijk zijn we daar nu van af.

We hebben woord gehouden. Vandaag rokjesdag voor Jo en korte broek voor Rien. Vanmorgen was het nog even spannend of het met Rien en de rugzak wel zou gaan vanwege de pijnlijke ribbetjes. Vannacht slechts op een zijde kunnen slapen. Het ging goed. Onderweg weinig hinder ondervonden.

Aangekomen in de mooie refuge van Roquefort hartelijk ontvangen door onze gastvrouw, die gelijk aanbood om voor te koken. Dat is niet tegen dovemansoren gezegd. Alleen hier geen wifi. Wel in het plaatselijke cafe. Dus hopen maar.

A demain.

Geschreven door RienenjoSantiago

17 apr 2018Los zand

19 apr 2018Danielle

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Gezellig dus Wifi ,ja dat is iets wat jullie toch zelf moeten beslissen , doorgaan of treintje naar huis , het zou heel jammer zijn , maar alles op alles zetten ???????? en Rien met zijn ribbetjes de weg is nog niet over rozen gegaan toch , dus chapou , of petje af , nou ik nog 7nachtjes slapen voor het grote avondtuur???Er moet zoveel geregeld , zorg , je huis aan kant ben 6 wkn uitgeschakeld , maar het word zomer dus is geen straf met zo.n tuin , ben al druk blommen aan het zetten , want het oog wil ook wat he , ik wens jullie een goede nacht voor morgen weer fit door ,groetjes van mij ,Bon Route.
Paulien de Bruijn 2018-04-18 21:29:46

ah, rokjesdag! ook hier, ruim 25 graden en morgen nog warmer zelfs. tjonge het blijft spannend met jullie of jullie wel of niet door gaan lopen. wij steken maar weer een kaarsje op voor jullie goede gezondheid. doe het kalmpjes aan en neem een weloverwogen beslissing. slaap lekker en morgen gezond weer op
jaqui 2018-04-18 21:30:00

Toitoitoi 🍀
Gridje 2018-04-18 21:41:59

Bikkels zijn jullie met flink doorzettings vermogen. Wij hopen dat de eindstreep gehaald wordt 👞👞👞👞 jullie verdienen dit !
Hans & Addy 2018-04-18 22:27:10

Hallo. Het blijft met hindernissen gaan, he. Of ribben of voet? Maar het weer is gelukkig beter. Ook hier hoor. Veel sterkte en succes met jullie verdere tocht. Groetjes
Ans de Kroon 2018-04-18 22:36:57

Hoi Jo en Rien, Als ik het zo lees blijft het heel spannend allemaal. jullie moeten zelf de beslissing nemen of jullie door gaan of naar huis. en dan volgend jaar weer verder gaan. hier was het ook rokjes en korte broeken dag. als je pijn hebt in je ribben dan kan dat heel vervelend zijn en pijnlijk. En de voet van Jo. veel succes en sterkte met alles. Het ga jullie goed. Groeten Elianne en Jan.
Elianne en Jan koetsenruijter 2018-04-18 23:04:05

Wat een beproeving met wat gebreken knokken jullie voetje voor voetje na de goeide weg en weer wat km weg strepen Lekker op tijd onder de wol en morgen weer fris op
Karin 2018-04-18 23:05:21

De moeilijkste weg naar Santiago de Compostella is om hem zelf te belopen. Inspanning is mooi als er ontspanning op volgt. We leven met jullie mee. Harrie Mannien.
Harrie Mannien 2018-04-19 06:19:14

Wat een problemen voor jullie! Pas goed op zelf het leven is ook fijn zonder Santiago,en Nijmegen willen jullie ook weer doen.echt bewondering voor jullie,je hebt maar een lijf.liefs
Corry kleemans 2018-04-19 07:44:35

Jo en Rien blij dat jullie nu ook genieten van het mooie weer , jammer van de knieen en de ribben ,neem op tijd de goede beslissing er gaat niets boven een goede gezondheid . maar wij hopen dat het goed komt met wat kortere stukken wandelen ! geniet ervan !!🍦🍺🌞🌴🍀 groetjes vanuit een zonnig Zeeland !!
Toon en Marijo 2018-04-19 11:47:42

Ha, heerlijk met de beentjes bloot in het zonnetje. Jammer dat jo haar voet nog niet echt wil. En natuurlijk ook Rien zijn ribben. Gelukkig doen jullie het rustig aan maar zwaar blijft het. Knap hoor. Niets forceren en goed nadenken hoe nu verder. ik wens jullie een dappere beslissing toe. Liefs en hou jullie taai. Corrie groenhuis
corrie groenhuis 2018-04-19 11:57:47

Wij vinden jullie toch doorzetters. Want wij geven jullie het te doen elke dag bij weer en wind, elke dag de ene voet voor de ander te zetten. Wij spreken jullie weer via het bericht van morgen. Slaap goed, maar niet te diep. Tot morgen
Annemarie+ Martin 2018-04-19 18:54:43