We hebben nu de streek Rioja met de druifjes achter ons gelaten. Aan een kant jammer, maar ook hier in Castilla y Leon zullen ze wel Riojawijn serveren. We zijn geland in Tosantos in een mooie albergue. We hebben hier vorig jaar koffie gedronken, en dat zag er toen perfect uit. Dus het eerste dat we thuis bedachten was om hier te gaan slapen. En dat doen we dus vannacht. We hebben toen ook meteen drie lage bedden gereserveerd en ook dat hebben we voor elkaar gekregen. Eten kunnen we hier ook.

Omdat we vandaag maar 16,5 km hoefden te lopen, waren we ruimschoots op tijd hier. Tijd genoeg om te douchen, de was te doen en natuurlijk mogen de biertjes niet ontbreken. Het enige dat ontbreekt is het ontbijt morgenochtend, maar volgens de gastheer kunnen we morgen vanaf 07.00 uur ontbijten naast de kerk hier.

De wandeling van Redecilla naar Tosantos is ronduit saai. Veel langs de provinciale weg met af en toe wel leuke onderbrekingen in uitgestorven dorpjes. Dat er mensen wonen merk je alleen aan de honden en katten. In een van wel koffie kunnen scoren en hier troffen we de gast, die enkele dagen geleden zijn onderbed afstond aan Jo. Hij was heel belangstellend naar de knie van Jo. Nou, die zit er nog steeds aan en hij werkt nog steeds erg goed. Ze loopt nog steeds lekker mee, dus geen zorgen. Ook in Belorado troffen we een dame met een man die achter ons in de bus naar Saint Jean de Port zaten. Zij zaten samen met ons aan de lunch te wachten op de bus. Zullen wel moe zijn geweest.

Terwijl we hier op het terras zitten worden we opgevreten door de vliegen. Bovendien zit Jo Rien ook nog uit te lachen. Rien is zo verkouden dat hij een stuk van een zakdoek in zijn neus moet stoppen om het neusvocht tegen houden. Begint Marco ook nog mee te lachen.

Na zondag hebben we onderweg geen regen meer gehad. Alleen gisteren vijf druppels, maar voordat we de poncho 's aan hadden konden ze droog weer worden ingepakt. Ook vandaag weer heerlijk droog gelopen met temperaturen tot 26 graden. Wel open vlaktes en weinig wind. Omdat we richting het westen lopen hebben we de oostenwind constant in de rug als de wind er al is.

Wat we mee krijgen is dat het in Nederland erg warm is, dus zijn we blij dat we hier lopen.
Het was vanmorgen wel even schrikken, toen we foto' s doorgestuurd kregen van een goede vriendin van ons die met haar fiets is gevallen. Langs deze weg hopen we dat ze spoedig geneest en straks weer helder en vrolijk de wereld in kan kijken.

Morgen wacht een mooie, maar pittige tocht over de Montes de Oca. Een behoorlijke klim, maar wel in de bossen. Hopelijk kunnen we vannacht behoorlijk slapen en wordt er niet teveel gefeest in het dorp, want dit weekend is er in elk dorp wel iets te vieren lijkt het. Morgen is het maandag geloof ik. Dan zal het feesten wel voorbij zijn.

Geschreven door RienenjoSantiago