Rien zat gisteravond naast een Koreaans stel en vroeg hen wat te doen met het eten dat werd voorgeschoteld. Er stond een schaaltje met van alles en nog wat, een schaaltje met wat leek op soep, een bordje met daarop een spiegelei (dat herken ik dan nog wel), een schaaltje met sojasaus en een fles, waarbij werd gewaarschuwd dat het erg heet spul is. Je moet alles goed door elkaar mengen, waarbij de Koreaanse man ook de soep erbij mikte. Dat hebben Marco en Rien maar even niet gedaan. Ook waren wij zuinig met het hete spul en dat was maar goed ook. Het was heet. Rien keek nog eens naar het schaaltje van zijn Koreaanse buurvrouw en zag dat het spul vuurrood was. Hij vroeg of dit normaal was en dat was het. De schaaltjes van Marco en Rien staken er zomaar bleek bij af, maar dat hebben we zo maar gelaten. Het was heet genoeg. Maar wel erg lekker.
En dat vonden wij niet alleen, maar ook de vele niet Koreanen aan tafel.
Rien vroeg de Koreaan om op te schrijven, wat we nu hebben gegeten en dat deed hij: BIBIMBAB. Kunnen we thuis uitzoeken, wat het precies is.
Dat we Koreaans eten kregen voorgeschoteld was niet zo verwonderlijk. De vrouw van de, overigens heel vriendelijke, beheerder was een Koreaanse.
Overigens kon je ook een pelgrimsmenu bestellen en dat heeft Jo dan ook gedaan. Salade en kip met rijst. Iedereen kreeg nog een yoghurtje na.
En toen naar bed voor een heerlijke nachtrust.

De wandeling voor vandaag was zeker niet een van de moeilijkste. De moeilijkheid zat in het begin met de beklimming van de Alto de Mostalares met een stijgingspercentage van 12 procent en een dalingspercentage van 18 procent. Moeilijker was de regen vandaag. Voor de beklimming van de Mostalares begon het te regenen en dat maakte het lastig met de regencapes aan. Even later was het weer droog en dus de regencapes weer uit om ze later weer aan te moeten bij de volgende bui. Steeds weer aan en uit tot 8 km voor Boadilla del Camino, de plaats waar we vannacht verblijven. Toen konden ze verder uit blijven. En scheen de zon volop. Het probleem met de regen was vooral, dat de modder op de wandelpaden aan je schoenen bleef plakken, zodat je gemakkelijk kon wegschuiven. Gelukkig is iedereen gespaard gebleven van ongelukken.
Vandaag ook weer veel kale akkers met hier en daar uitgebluste zonnebloemen. Marco merkte nog een wijngaard veldje op. Enig in deze omgeving.

Omdat Jo en Rien wisten dat er een leuk etensplekje was in Itera de la Vega, stevenden wij daar vrolijk op af, om ons te verlustigen aan een heerlijke lunch. Helaas, pindakaas. Gesloten. Dus naar een winkeltje in Itera en daar een bocadilla besteld. Maar weg was ons heerlijk lunchplekje.

De voorspellingen voor de komende dagen zijn echter niet best. Ook hier in de regio Castilla y Leon is code geel afgegeven. Laten we hopen dat het meevalt met de hoeveelheid regen en hagel. Als de vliegen het weer aankondigen, krijgen we het inderdaad voor de kiezen. Je krijgt ze niet van je lijf geslagen nu we hier gezellig op het terras zitten met een biertje, Marco en Rien. Jo wilde even de beentjes strekken op bed.

Morgen hebben we een langere, maar geen zware wandeldag voor de boeg. 25 kms naar Carrion de los Condes. Kijken hoe dat gaat aflopen met de weersvoorspellingen.

Blijf je verwonderen.
Je hoeft het niet te zoeken.
Je hoeft het alleen maar te herkennen.

Geschreven door RienenjoSantiago