Het was een lange wandeldag vandaag. Vanmorgen na een ontbijt om 08.00 uur gaan lopen. Het was nog donker toen, maar het werd al snel lichter. Niet wat het lopen betreft, want het ging gelijk flink bergop. Zo'n helling kregen we tegen de middag nog een keer. Dus dat heeft al aardig wat inspanningen gekost. Gelukkig was er na twee uur wandelen koffie, maar hiervoor moesten Jo en Marco een half uur in de rij staan. Zo ongelofelijk druk was het. En de man achter de bar was de rust zelve en hielp netjes klant voor klant.
Na nog enkele stops zijn we dan uiteindelijk om 17.15 uur in het pension aangekomen. Even lekker languit op bed en daarna douchen. Met drieën op een kamer. Dus Marco mag deze keer ook beneden slapen. Dit in tegenstelling tot gisteren, want ondanks dat we met drieën op een kamer lagen, moest Marco toch in een bovenbed.

De regencapes zijn vandaag weer eens tevoorschijn gehaald, maar deze zijn droog gebleven. We zaten te lunchen in Hospital de Cruz, toen we pelgrims zagen passeren met regencapes om of parapluutjes opgestoken. Dus wij onze capes aangetrokken, we stappen buiten: droog en de zon gaat schijnen. Even naar boven gekeken met een dankwoord en de capes snel weer opgeborgen. De gehele dag in overhemd, korte broek en rokje kunnen lopen. Alleen bij aankomst hier in Palas de Rei begon het licht te motregenen. Maar geen cape nodig gehad. Alleen om te kunnen eten zullen we enkele parapluutjes nodig hebben, want het regent nog steeds. De parapluutjes hebben we geleend van het pension, maar niet nodig gehad. Het bleef de gehele avond droog.

Het verslag is laat vandaag, want de buikjes moeten ook worden gevuld. Driftig op zoek geweest naar een eetgelegenheid, maar dat viel niet mee. Het pension ligt een eind buiten het centrum, dus dat werd weer een hele tippel. Bovendien was ons favoriete restaurant gesloten en moesten we op zoek naar een alternatief. Bij diverse mogelijkheden konden we niet terecht zonder reservering. Uiteindelijk hebben toch nog een adresje gevonden, waar meerdere pelgrims hun buik aan het vullen waren. En toen de hele tippel weer terug naar het pension. Terwijl ik zit te tikken, hoor ik Marco al snurken.

De wandeling vandaag was een hele mooie met veel natuurschoon. Enige nadeel vandaag was de enorme drukte op de camino. Voor ons niet leuk meer. Dezelfde schooljeugd van gisteren liep ons vandaag ook weer voorbij. Hopelijk zijn we daar na morgen vanaf, als ze weer naar school moeten (hopen we).

De oogjes worden zwaar na deze vermoeiende dag en Rien verlangt naar dromenland met dromen van mooie elfjes. Hoe, horen jullie morgen weer. Tot dan.

Geschreven door RienenjoSantiago