Wat een tegenstellingen. Gisteren regen en de thermometer niet hoger dan 15 graden overdag en 's avonds 22 graden. Vanmorgen vertrokken met jas en lange broek aan bij 9 graden en nu hier in de tuin bij 24 graden.
Hier is hostel El Pajar de Oncina in het gehucht Oncina de la Valdoncina. Voordat je de naam hebt uitgesproken ben je gat al weer uit. Hoe verzinnen ze het.
Dit hostel is een oude verbouwde boerderij met slechts 8 slaapplaatsen in de zaal. We kunnen alle drie beneden slapen met het gezelschap van twee Amerikaanse dames en een Koreaanse of Japanse man. Hij slaapt. Dit weten we dus (nog) niet.

De wandeling vandaag was kort en we hebben er alle tijd voor genomen. We zijn dus lekker uitgerust aangekomen. Lekker gedoucht. Rien tenminste. Marco ging als eerste, maar kwam terug dat het water koud bleef. Dit was voor Jo een gegeven om niets te riskeren. Dus alleen Rien heeft heerlijk gedoucht omdat hij het geduld had om te wachten tot het koude water weg was. Zoals zo vaak hier in Spanje duurt het even voordat je warm water hebt.

We hebben de eerste uren Leon doorkruist. Langs het oude centrum met de kathedraal en niet te vergeten het beeld van de rustende Jacobus. Ondertussen hadden we het ontbijt al achter de kiezen en omdat je dit in het centrum nuttigt, betaal je dubbel zo veel als normaal. Maar ja, het is zondag zullen we maar zeggen. Eenmaal buiten Leon kom je door Virgen del Camino met zijn aparte kerk. Wij denken dat er een soort Mariaverering bezig was, want de kerk zat stampvol. De kerkgemeenschappen in Brabant zouden jaloers zijn op de hoeveelheid kerkgangers. Virgen del Camino heeft toch een historische betekenis, omdat volgens de overleveringen een kapel is gebouwd in opdracht van Maria door een steen te werpen op de plaats waar deze gebouwd moest worden. Een van de vele verhalen die hier op de camino rondgaan in deze zeer gelovige streek.

Na Virgen del Camino was het nog een uurtje lopen naar onze slaapstek. In dat uur zijn we nog langs het gedenkteken gelopen waar een Nederlandse pelgrima is aangereden door een automobilist en deze crash niet heeft overleefd. Ook werden voorbij gereden door een grote groep oldtimers, die ons claxonerend begroeten. Er werd zelfs nog "bon camino" vanuit een van de auto's geroepen.

Vermeldde ik gisteren dat we z'n drieën op kamer zouden slapen, toen we terug kwamen uit Leon bleek het bed boven Rien bezet. Helaas hebben we de persoon nauwelijks gezien. Omdat Rien beneden lag, heeft hij alleen zijn benen mogen bewonderen. Niet gesproken of wat dan ook. Stille Willy. Wel erg rustig.

Morgen gaan we 20 km wandelen over stille veld- en bospaden, dit in tegenstelling met wat we tot nu hebben gedaan. Maar dat is morgen. Nu om 19.00 uur krijgen we hier eten. Volgens de recensies die wij hebben gelezen is onze gastvrouw een geweldige kokkin. We gaan het zien er vooral proeven.


Jacobusleed, (limburgs)

Jacobus, doe sjter, doe bos oos kompas,
doe gifs os vertroewe en sjtevig haajvas.
Doe hobs os in't laeve meer op de geis gerich.
Jacobus, veer waare bie dich.

(vertaling morgen).

Geschreven door RienenjoSantiago