Na een pittige wandeling van 21 kilometer zijn we uiteindelijk om 16.30 uur gearriveerd in Zubiri. Pittig waren vooral de laatste drie kilometers. Deze waren ontzettend zwaar. Rotsblokken, gladde platen waar we overheen moesten en veel losse steenslag. Rien wist dat dit ging komen, want hij heeft hier drie jaar geleden ook verschrikkelijk afgezien. En toen was alles nog spekglad door de regen. Gelukkig was het vandaag droog. Vanmorgen nog wat bewolking zonder regen en vanmiddag ging de zon heerlijk schijnen.

Terug naar vanmorgen.
Om 06.00 uur werden we gewekt met mooie kerkmuziek. Uit ervaring wist Rien dat we beter in het plaatsje Aurritz/Burguete verderop konden uitbijten. En daar hebben we geen spijt van gehad. Rien een brood(je) met omelet en Jo een brood(je) met rauwe ham. Ieder een kannetje thee en een glas verse jus d'orange. En toen op pad om in het volgende stadje Biskarreta/Gerendiain ons te voorzien van een bak koffie.

En dan onderweg.
Onderweg wordt je voorbij gelopen door vele bekenden uit de albergue "Orisson". Zo ook door de Nederlandse pelgrim "Willem", die ook al heeft gereageerd op mijn verslag.
Willem is eigenlijk de enige Nederlandse pelgrim, die we tot nu hebben ontmoet. Verder veel Amerikanen, waaronder onze 81-jarige met zijn zoon. Ook de Ierse Shirley kruiste diverse malen ons pad en verblijft nu ook in onze albergue "Segunda Etapa". Een nieuwe albergue, waar wij een kamer hebben voor ons alleen. Bovendien is de gastvrouw zo vriendelijk om onze aardig riekende kleding te wassen en op te hangen.

Gisteravond kregen wij 19.00 uur onze warme maaltijd. Nou ja, bijna alles was lauw, behalve de forel van Rien was redelijk warm. Jo moest nogmaals aan de kip en is bang dat zij op gegeven moment gaat kakelen. Na het eten bezochten we de pelgrimsmis, waar wij ook als pelgrims de zegen mochten ontvangen. Alle nationaliteiten, die in het klooster waren, werden genoemd. Dus ook wij Nederlanders. Daarna naar bed. Voordat het licht uitging sliepen wij al.

Onderweg kreeg Rien problemen met de voetzolen. Diverse malen moesten de schoenen uit. Tot Jo op het luminieuze idee kwam om onder de wandelsokken sneaker-sokken aan te doen. Dat hielp enigzins. Hoe het komt, geen idee. Thuis wel Marco's sokken meegenomen in plaats van mijn eigen ver versleten sokken. Als het morgen niet beter gaat, worden er in Pamplona nieuwe sokken gekocht.
En nu morgen naar Trinidad de Arre. Een wandeling van 16,4 kilometer. Maar nu eerst in het stadje een hapje eten en dan heerlijk slapen, zodat we morgen weer fris en blij op pad kunnen.

AGENDA
De agenda van ons leven wordt door ons zo vol geschreven.
Schrijf met POTLOOD. Onderken:
God heeft het gummetje. En de pen.

Geschreven door RienenjoSantiago