Emoties

Spanje, El Acebo de San Miguel

"Maar een man mag niet huilen" is de meest stompzinnige titel van een Nederlands lied, gezongen door Jacques Herb. Nou, meneer Jacobus Herb, ik heb gehuild. Dat begon bij Cruz de Ferro en deed ik nogmaals toen ik aankwam in El Acebo. Bij het kruis van emoties, bij de herberg van vermoeidheid. Nu worden mijn ogen best snel vochtig. Ik heb dat al bij het zien van de tekenfilm "Sneeuwwitje". Dus meneer Herb: ik heb besloten dat ik mag huilen.

Ik ben vanmorgen vertrokken om 07.30 uur bij veel bewolking, maar geen regen. Die kwam pas om 11.30 uur. En dat was gelijk goed prijs. Met bakken kwam het uit de hemel. Ik was op dat moment bijna in Foncebadon, waar een herberg was. Dus twijfel, blijf ik hier of ga ik 11,2 km verder naar El Acebo. Ik was doorgelopen, maar bleef een paar honderd meter twijfelen. Tot een meisje mij inhaalde en zei: "Come on".
De twijfel was weg en ik was weer aan de wandel. De rest van de dag wel in de regen moeten lopen. Dus vandaag 28 kilometer gelopen. Aanvankelijk bergop en later bergaf. Dat laatste was af en toe best link en vermoeiend, want door de hevige regenval waren de paadjes best glibberig. Door de voortdurende concentratie en geen mogelijkheid om ergens droog te zitten, constant moeten lopen en dus doodmoe aangekomen in de herberg. Maar je bent pelgrim of je bent het niet.
Na even liggen en een douche ben je weer het mannetje.
Nadeel is wel dat je, omdat je op grotere hoogte loopt, constant in de mist loopt. Dus van de ongetwijfeld mooie omgeving was bitter weinig te zien.

Vandaag was het voor mij een emotionele dag. Dat begon vanmorgen al, toen ik onverwachts Jorg weer zag zitten bij een koffiebar. Hem heb later niet meer terug gezien. Het volgende meer emotionele moment was bij het Cruz de Ferro. Hier heb ik vier steentjes weggelegd. Deze heb ik van huis uit meegenomen, hetgeen een voorwaarde is, die wordt gevraagd. Niet dat iedereen zich daar aan houdt. Tot mijn grote teleurstelling was er net een bus met toeristen gearriveerd bij het kruis, die van de pad stenen opraapten en die daar weglegden. Ik heb geprobeerd uit te leggen, dat dat niet de bedoeling is, maar zij begrepen het niet of ze wilden het niet begrijpen.
Een steen, afkomstig van mijn oudste zus Jackie, die helaas net als mijn vader Jacobus veel te jong zijn gestorven. Allebei herinneren zij mij aan Jacobus, die ik bij me draag. Twee stenen afkomstig van mijn schoonouders, die mij zeer dierbaar waren en het mogelijk hebben gemaakt, dat ik deze pelgrimstocht kan ondernemen. Aanvankelijk samen met Jo, maar nu noodgedwongen in mijn eentje. Dan nog een vierde schelp, maar sufferd die ik ben, weet niet meer van wie. Jo help!
En natuurlijk denk je op dat moment aan Jo, die bij mij had moeten zijn.
En aan de rest van mijn gezin en vrienden, die ik mis.

Aangekomen in deze nieuwe herberg, valt het gelijk op dat er veel Italianen zijn. Een gekakel tot en met. Gelukkig kunnen we zo aan tafel, misschien keert dan de rust weer terug.

Morgen wacht aanvankelijk nog een afdaling van 600 meter. Ik hoop dat het dan droog is. Daarna nog een stuk vlak met geen herberg, dus dat worden weer de nodige kilometers. Maar dat zien we morgen dan wel weer.

Tot morgen.

Geschreven door

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Dat van de schelp weet ik ook even niet meer misschien dat de persoon zich nog meld. Dat het vandaag lastig zou zijn voor je dat wist ik al ik ken je veel te goed.

Jo 2018-05-25 18:33:00

top van je Rien dat je weer een gedenkwaardig punt hebt bereikt en daar horen emoties bij. niks mis mee. al met al wordt je als pelgrim wel op de proef gesteld. heel ontroerend dit verhaal van de steentjes, dat doet je heel veel. kijk je morgengoed uit bij de afdaling? ik hoop dat je een goede avond en nacht hebt.

jaqui 2018-05-25 18:47:35

Rien zie de regen ook als. een zegen van boven Het is alleen jammer dat je geen paraplu bij je hebt. Je hebt in ieder geval weer flink gewandeld en dat is ook goed. We zien je bericht van morgen weer tegemoet.

Annemarie+ Martin 2018-05-25 18:58:29

Beste Rien, We genieten elke dag van je verslag dat het niet iedere dag droog is kun jij ook niets tegen doen. We spreken de hoop uit dat dit laatste stukje wat je nog moet lopen voor jouw de bevrediging geeft die je ervan verwacht. We wensen je sterkte met het laatste stuk. Groeten uit Etten-Leur, Lia en Jan

Lia en Jan 2018-05-25 19:41:21

Hallo Rien een traantje laten bij Cruz de Ferro is normaal ik heb het zelf ook mee gemaakt. Nog even volhouden en Santiago komt in zicht. Bon Camino.

jef 2018-05-25 19:42:49

Mooi dat gebaar met die steentjes ,en huilen niks mis mee Jammer en de mist en de regen ,hier is het warm Ik heb mijn fietsmaatje meegenomen en 30 km gefiets en flink fout gefiets op wandelpaden smal ,ik dacht aan je het is dan afzien , Geniet van je avond rust

Karin 2018-05-25 20:02:05

Mooi verslag Rien en heb het verhaal vanmiddag van Jo gehoord , en als een man huilt laat hij echt zn mannelijkheid juist zien , een man heeft ook gevoel toch , mooie foto.s Rien , ja je wens komt binnen 14 dgn in vervulling , Santiago de Compostella , in Spanje en Jo zal je ophalen mooi hoor , nog een fijne avond , groetjes van mij ,Bon Caminoxx

Paulien de Bruijn 2018-05-25 21:08:00

Wat een emotionele dag,maar heel mooi . RIEN NOG EVEN VOLHOUDEN en dan kan je terugkijken naar de mooie tocht die je hebt gedaan .klasse nanny

Nanny 2018-05-25 23:59:07

Hoi Rien Dat je emoties loskomen is logisch he (helemaal alleen ) maar je bent nu zo dicht bij .nog veel plezier en tot ziens

Toos voetee 2018-05-26 11:15:59

Mooi gebruik van de stenen,sta je stil bij mensen die je dierbaar zijn.Dat er ook een Jacoba en Jacobus bij zitten heeft zo moeten zijn.Als je dan ook nog aankomt in Santiago rond Jacky"s sterfdatum maakt het rond.Dat er emoties bij zijn is logisch.Je bent een ook maar mens.maar zeker een pelgrim waardig,ga zo door! Liefs Corry

Corry kleemans 2018-05-26 13:09:03

rien zou het mogelijk kunnen zijn dat je dat steentje van mij hebt meegekregen vorig jaar bij het uitzwaaien op de markt? misschien kun jij het je herrineren.. ik hoor het wel.bon camino groetjes

ludo 2018-05-26 14:44:03

Hoi Rien, Je mag best een traantje laten hoor dit is heel normaal. Jo mist jou ook beiden nog even volhouden. voor dat je het weet heb je, je top bereikt. Wandel ze met plezier. Groeten Elianne en Jan

Elianne en Jan koetsenruijter 2018-05-27 00:31:25
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.