In Azofra aangekomen komt een Duitse dame bij ons aan tafel aangeschoven, die wij onmiddellijk herkenden aan haar stemgeluid. Een stemgeluid, dat wij ook hoorden op de eerste avond aan tafel in Saint Jean Pied de Port. Zij moest toen een dag daar blijven omdat haar rugzak was kwijtgeraakt ergens op een vliegveld. Inmiddels heeft zij ons dus ingehaald en dat geeft aan dat wij het rustig aan doen omdat wij niet aan tijd zijn gebonden. Bijna iedereen die wij begroeten heeft wel een tijdslimiet. De een omdat de terugreis al is geboekt, de ander omdat een vriend op dinsdag in Burgos arriveert. Dus kom je elke dag weer nieuwe en dus soms ook oude vrienden en vriendinnen tegen. Want vrienden en vriendinnen worden ze allemaal op de camino. Bijna allemaal dan.
Vannacht in Ventosa lagen we dus met vriendinnen uit Zweden en Israel op een kamer komt er een Spaans echtpaar bij, die echt geen woord hebben gezegd. Alleen hij heeft de gehele nacht liggen hoesten, zodat we vanmorgen veel slaap te kort kwamen.
Vanmorgen was het hoesten over en onderweg liepen ze ons voorbij zonder een kuchje.
Zij zullen dus nooit vriend en vriendin van ons worden. Gelukkig in Azofra ook niet meer gezien.

Onderweg liepen we door Najera. Een langgerekt stadje, alwaar we onze lunch hebben gebruikt op een voor ons bekende plaats. Voordat we echter in Najera kwamen moesten we wel een pukkel over genaamd Alto de San Anton. Als je weet dat het hoogste punt in Nederland het drielandenpunt is op circa 350 meter hoogte en deze top ligt op 668 meter hoogte, geeft dat een indicatie hoe dat is voor bejaarde Nederlanders zoals wij.
Puffen dus. Voorbij Najera wachtte ons nog zo'n pukkel genaamd Alto de Najera. Dus de 15 km die we vandaag hebben gelopen is uiteindelijk genoeg voor ons, mede gezien de slechte nachtrust.

Wat wel fantastisch was, is het weer. Voor de middag nog chilly, maar na de middag konden de jasjes weer uit en konden we verder lekker bruin worden. Zeker op de hoogvlakte waar we nu zijn: de hoogvlakte van de Rioja Alta.

Gisteravond hebben we in Ventosa de heilige mis bijgewoond, wat voor ons een geweldige ervaring is geworden. We verstonden er geen klap van, maar er stond daar een vent te zingen, waar je koude rillingen van kreeg. Zo'n geweldig mooie stem, die je maar zelden hoort in een kerk. Na afloop van de mis werden Jezus op een draagbaar en Maria op een draagbaar de kerk uitgedragen onder gezang van enkele dames. Kippevel.

Morgen wacht ons weer een rustige dag van ongeveer 15 km. Maar voorlopig zijn we vandaag de 200 km-grens gepasseerd. Applaus voor onszelf.

Morgen naar Santa Domingo de la Calzada. Mooie namen hebben ze hier.

Tot morgen.

Geschreven door RienenjoSantiago