Wat een verschil. De ene dag met kou, wind en regen naar Burgos. De andere dag
met droog weer, geen wind en zelfs na de middag zonneschijn naar Hornillos del Camino. En dan niet alleen het traject, ook de wandeling op zich was een verademing. Eerst Burgos uit gedurende anderhalf uur, maar heel anders dan Burgos in. Langs de kathedraal en door een park om uiteindelijk via een buitenwijk en langs de universiteit van Burgos de stad te verlaten. En dan over mooie landweggetjes naar Tardajos, waar de koffie wachtte. En wie ontmoetten we daar: Monica uit Zweden nu samen met haar vriend Daniel. Zij ontmoette hem in Burgos en lopen nu samen 9 dagen. We kennen haar al sinds de tweede dag in Borda en kwamen haar geregeld tegen. En niet alleen haar. Onderweg ontmoetten steeds weer bekenden, dus iedere keer is het weer kijken, wie ons nu weer voorbij loopt. Echter de meesten herkennen ons, voordat wij hen kennen.

Het slapen in Burgos was niet echt geweldig. Ondanks dat we een pelgrimshotel hadden geboekt, werden we om half een s'nachts wakker door geschreeuw in de kamer naast ons. Misschien was het een verhit Spaans gesprek, maar het leek meer op een ruzie na een avondje drinken. Dus Jo uit bed en stevig kloppen op hun deur met de kreet: silence. Het werd gelijk stil, maar je blijft dan toch wachten op de volgende uitbarsting. Die kwam gelukkig niet, dus uiteindelijk zijn we toch wel in slaap gevallen.

Omdat je in Burgos bent, ga je toch even shoppen ondanks de kou. Maar dat duurde niet lang. Even een paar onderbroekjes gekocht voor Rien, want in de vorigen vielen de gaten in. Om te eten valt dat daar niet mee voor een pelgrim. De meeste restaurants gaan daar pas om 20.00 uur of soms zelfs om 21.00 uur open, maar dan liggen wij al lang op een oor. Gelukkig een zaakje gevonden, waar ze pizza' s bakten en een pizza genuttigd. Daarna nog koffie met een Santiago-taartje. En daarna onder de warme dekens.

Hornillos del Camino is een dorp met ongeveer 70 inwoners. Maar ze hebben wel drie albergues, dus iedereen leeft hier van de pelgrims. Bovendien hebben ze twee restaurants, maar wij eten vanavond hier in de albergue. Salade, paella en nagerecht. Met wijn of water. Voor de rest is hier niets te beleven, dus het zal weer vroeg naar bed worden.

Onderweg in Rabe de las Calzadas kwamen we uit bij een schitterend kapelletje. Hier zijn we even naar binnen gegaan om de prachtige muziek aan te horen. Daar was ook een non, die probeerde uitleg te geven, maar daar snapten we niet veel van. Wel kregen we een mooie medaille van haar en een stempel in onze Credential. De credential is een bewijs dat je pelgrim bent en moet laten zien in elke albergue, waar je wilt overnachten. In elke overnachtingsplaats krijg je zo'n stempel en die moet je weer laten zien in Santiago om daar het bewijs te krijgen dat je de camino hebt gelopen.

En dan morgen: na het ontbijt hier gaan we op pad naar Castrojeriz. Niet de moeilijkste wandeling, maar weer wel een van 20 kilometers. Vandaag hebben we de 300-km grens gepasseerd, dus we zijn lekker op weg. Vandaag hebben 21 kms gelopen.

Geschreven door RienenjoSantiago