Burgos is een mooie, maar vooral grote stad. Het kostte ons vanmorgen meer dan een uur om de stad uit te komen. Burgos is ook een levendige stad, vooral in de avonduren. Overdag is er niet veel te beleven, maar vanaf 17.00 uur gaan de winkels open en stromen de terrassen en cafe's vol. Omdat wij boven een bar sliepen, hebben wij de gehele avond en deel van de nacht mogen genieten van het uitgaanspubliek. Maar goed dat we op tijd naar bed zijn gegaan, zodat we toch onze uurtjes te pakken hadden.
We waren zo moe gisteravond, dat we toch voldoende hebben geslapen om deze dag naar Hornillos del camino te kunnen wandelen zonder dat we hier erg moe aankwamen.
We hebben gisteren in Burgos tape voor Jo kunnen kopen, zodat zij haar voet en knie weer kan intapen. Ook hebben we voor ieder een vest aangeschaft, omdat het 's avonds toch stevig afkoelt en het niet altijd handig is om met een jas aan aan tafel te zitten. Tevens doucheschuim gekocht, want de vorige fles was gaan lekken.
Toen we Burgos uitliepen, kwamen we op de plek waar opnamen voor de film "the way" zijn gemaakt. Een film, die gaat over de camino met Martin Sheen in de hoofdrol. Op een gegeven moment werd zijn rugtas gestolen door een zigeunerjongen. De vader van het joch, bracht samen met het joch de rugzak terug bij de hoofdrolspeler en voor straf moest de jongen de rugzak dragen tot het laantje waar afscheid werd genomen. Hier kreeg de jongen nog een pets om zijn oren. Rien gaf Jo de gelegenheid om de pets te herhalen, maar gelukkig deed zij dat niet. Het laantje met de poort was voor ons herkenbaar van de film.
De bouw van de kathedraal van Burgos is begonnen in 1221 en uiteindelijk is de kathedraal voltooid in de 16e eeuw. In deze kathedraal ligt de Spaanse nationale held El Cid begraven samen met zijn echtgenote Dona Jimena. De kathedraal geldt als een van de mooiste bouwwerken van Europa.
De wandeling vandaag ging na het verlaten van Burgos naar Tardagos, waar we na drie uur wandelen aankwamen. Het was een aangename wandeling met veel zon en blote armen. De koffie in Tardagos smaakte goed en dus verder naar Rabe de las Calzadas.
Dit plaatsje viel vooral op door de prachtige bijbelse muurschilderingen. Even buiten Rabe was een mooie kapel met binnen mooie kerkmuziek. Een non gaf daar uitleg in het Spaans, maar daar begrepen wij geen snars van, dus snel een gracias en wegwezen.
Na het boterhammetje bij de kapel betrok de hemel, maar bleef het droog. Het werd wel zo fris, dat een jasje aan moest. In de albergue waar we nu zijn gaan we warm eten en morgenochtend ontbijten. Dat is allemaal al regeld. Nu draait een was en daarna nog de droger en alles gaat weer fris en gewassen mee. Rien mocht de was weer doen, maar was nu wel zo slim om uitleg te vragen aan een Zwitser, die zijn was daar ook deed.
Hornillos was in de middeleeuwen een belangrijke halteplaats voor pelgrims met verschillende hospitalen. Er was zelfs een leprozenkolonie toen. Nu is op initiatief van de Catalaanse Lourdes beweging begonnen met de verzorging van pelgrims door hospitaleros (vrijwilligers). En dat laten we ons welgevallen.
Hier kwamen we Duitse Claudia en het Hollandse echtpaar Jan en Anneke weer tegen.
Morgen Castrojeriz. Hier hebben we al geboekt evenals overmorgen in Boalilla del camino. Nu wachten tot de droger klaar is, eten en dan de avond weer vullen.
Morgen, zondag, weer een nieuwe dag. Inmiddels zijn we de 300 km grens gepasseerd.
Wat de moeite waard is,
is veel moeite waard.
Bond zonder naam.
Geschreven door RienenjoSantiago