Wat Rien vorig jaar heeft gemist is vandaag helemaal tot zijn recht gekomen. Vorig jaar volop regen, nu stralende zon met temperaturen tot 28 graden. En dus genieten van de vergezichten en de bloeiende struiken en genieten van de kleurenpracht. Tot Molinaseca genoten we van een schitterende afdaling. Hier en daar wat steil, maar we hebben er de tijd voor genomen. Uiteindelijk 16 km gelopen vandaag.
Na Molinaseca werd het wat minder, wat de omgeving betreft. Ook veel asfalt gelopen. Dit zonder kleerscheuren, wat Rien betreft.

Over Rien gesproken: de pleisters zijn er grotendeels vanaf. Alleen nog een zwaluwstaartje voor de zekerheid. Wel nog steeds een keurig blauw oog en een blauwe lip, maar van zijn schoonheid moest hij het toch al niet hebben. Verder nergens geen last van, alleen moeten Jo en Marco nog behulpzaam zijn bij het omgooien van de rugzak. Dit vanwege zijn pijnlijke arm. Overigens was het een heel mooi kalfje en de neus gaat ongetwijfeld weer de oude worden.

Gisteren hebben wij in een van de mooiste alberques van de Camino gelogeerd. Prachtige slaapzaaltjes voor 8 personen, wasje kunnen draaien, lekker gegeten, prima geslapen en lekker ontbijt met alles erop en eraan.

Onderweg hebben we kunnen genieten van de uitzichten op de Montes de Leon, de gele brem, het roze van de heide en de cistusrozen. Het eerste dorpje, waar overigens geen sterveling te bekennen was, dat we doorkruisten was Riego de Ambros. Een oud Spaans dorp, dat al herinnert aan Galicië, ondanks dat we nog in de de regio Leon zijn. In deze streek willen de inwoners eigenlijk bij Galicië horen en vormen een soort enclave, zoals Baarle-Hertog een enclave vormt in Brabant.
De koffie hebben we genoten in Molinaseca, heerlijk op een terrasje en daar hebben we gelijk maar de lunch (bocadillos) genoten. Het leven van een pelgrim kan mooi zijn. Zeker als ook nog tijdens de lunch het carillon van de kerk om 12.00 uur het Lourdeslied: "Te Lourdes in de bergen" gaat spelen. Voor ons een kippenvel moment.

Uiteindelijk om circa 15.00 uur in Ponferrada beland. Het was even zoeken naar de herberg, maar na vragen bij een gezin dat heerlijk zat te genieten van de Tapas, zijn we toch bij de refugio San Nicolas de Flue beland. Wel kregen we voor onderweg nog een aantal chorizo plakjes worst mee. Heerlijk. De refugio biedt plaats aan meer dan 200 pelgrims en toch hebben we een kamer met 4 personen. Bij ons nog een Spanjaard, die goed Engels praat.
Na een terrasje, een pelgrims menu voor 10 euro (drie gangen) en Koffie Amerikaans in het mooie centrum zijn we nu weer terug in de refugio om een verslag te maken van vandaag, terwijl Marco zijn bed opzocht en Jo ook eventjes plat gaat.

Morgen naar Cacabelos, een wandeling van bijna 16 km over vlak terrein. Dus de onderdanen van Jo, die de krachtmeting van de afgelopen dagen prima hebben doorstaan, krijgen morgen geen moeilijk terrein te verwerken.
Tot morgen in Cacabelos.

Where are you going to Pilgrim,
where the river carries the water of life.
Where are you going to Pilgrim,
where the forest's shadow passes away.
Maire Brennan.

Geschreven door RienenjoSantiago