Vannacht in de feestzaal redelijk geslapen. Enkele keren wakker geschrokken omdat een van de dames nogal luid pleegde te praten in haar slaap. Omdat mijn Frans nog niet zo goed is, kon ik niet helemaal volgen waar ze het over had. Misschien, maar goed ook.
Gisteravond flink gebunkerd, want zoals gewoonlijk had deze jongen weer veel te veel klaar gemaakt. In ieder geval is er niemand met honger naar bed gegaan. Mocht dat wel zo zijn dan is het hun eigen schuld.

Na een stevig ontbijt vanmorgen vertrokken om 08.30 uur. Het tijdstip waarop we weg moesten zijn, want ze gaan de zaal inrichten voor het grote feest.

De etappe vandaag was kort, maar toch hebben we stevig door gestapt. Je loopt een bepaald ritme en dat loop je constant. Korte of lange etappes. Zodoende waren we al om 13.30 uur op de plaats van bestemming. Toevallig kwamen we zo'n beetje alle vier tegelijk aan. In het nabijgelegen restaurant de sleutel opgehaald, waar Jorg, onze Duitse pelgrim, ons trakteerde op een biertje.

De route vandaag was erg mooi met vele afwisselende landschappen en vergezichten. We zijn dan ook aangeland in het departement Pyrenees-Atlantiques., waar het erg begint te glooien. Gelukkig was het niet al te warm, dus heerlijk weer om te lopen. Vannacht heeft het hier wel geregend, maar daar hadden we vandaag geen last meer van.

Aanbeland in de refuge, die beschikt over de wonderschone naam "hotel de la lune" blijkt er weinig hotelachtigs meer van over te zijn. Een wenteltrap naar boven brengt ons bij de huiskamer c.q. keuken en twee slaapkamers met ieder drie bedden. Op zich ziet er alles netjes en schoon uit, dus het valt niet tegen. De keuken is goed voorzien, maar ik ga toch maar kijken of er ergens iets te eten valt voor mij. Ook is er een wasmachine met droger, dus gaan we eerst met z'n allen wat kleertjes wassen.
Nu nog een plekje vinden om te eten en dan weer maar op tijd naar bed.
Morgen wacht weer een langere etappe van 25 kilometer over sterk glooiend terrein, dus willen we lekker uitgerust aan de start verschijnen.
Het blijkt wel dat Carole steeds meer moeite krijgt met haar weelie, dus heb ik met haar afgesproken, dat ik tot Saint-Jean-Pied-de-Port met haar samen loop maar dan verder mijn eigen weg ga.

We kijken wel met zijn allen uit naar de Pyreneeën. Maar dat duurt nog een paar dagen.

A Demain.

Geschreven door RienenjoSantiago