Op zoek naar een pintje gistermiddag, stuitte ik op een bar/restaurant /dancing (het was trouwens de enige gelegenheid die open was) en ging daar naar binnen. Zitten er drie dames aan de bar gezellig met een borrel voor de neus te praten. Ik ga er naast zitten op een barkruk voor een pintje. Begint gelijk een blondje van 81 jaar tegen mij te praten en ik versta er geen moer van. Gelukkig staat er een mevrouw achter de bar die wat engels sprak, dus zodoende kon ik het rustig volgen.
In ieder geval was het pintje voor haar rekening en als ik s ' avonds terug zou komen voor het diner kreeg ik van haar het aperitiefje.
Ik geen nee zeggen natuurlijk, het was toch de enige gelegenheid die open was. Om 19.30 uur afgesproken.
Ik om 19.30 uur daar, geen dames. Wachten tot 20.00 uur,komen ze aanzetten. Moesten eerst nog de strijk doen. Wel het beloofde aperitiefje achter de kiezen. Gezellig keuvelen, onder het genot van een flesje wijn dat ik had besteld en de eigenaar ging aan het koken. Geweldig wat hij bereidde in de loop van de avond. Een heerlijk gerecht wat leek op een soort pizza, maar dan ontzettend uitgebreid. Een kaasplankje en tot slot een geflambeerde banaan. Daarna nog een bak koffie. Heerlijk allemaal.

Het blondje van 81 wilde ook nog wel wat foto's zien van mijn kinderen, vrouw en kleinkind. Alle foto's die ik bij me had laten zien met de nodige "quel belle" erbij. Aan het einde van een zeer gezellige avond wilde ik mijn eten afrekenen. Ik hoefde alleen de fles wijn af te rekenen. De rest had Angelique, de blonde dame al afgerekend. Heb ik de hele avond op haar kosten zitten eten.

Zij en de andere dames ook natuurlijk zijn wederom een blijvende herinnering aan deze wandeltocht, zoals ik er al zovele heb.

Vandaag wederom samen met Guido, mijn Leuvense vriend gewandeld. Inmiddels kent hij mijn hele situatie en ik de zijne. Een toffe vent, een beetje van mijn leeftijd, die zich aanpast aan mijn tempo en dat nog leuk vindt ook.

Wederom fantastisch mooi weer vandaag, alleen vanmorgen moesten voor het eerst de handschoentjes aan. Het heeft gevroren vannacht. Wel heerlijk geslapen in mijn caravanneke. De rest van de dag zon met een fris windje.
En dan morgen naar Nevers, een nieuwe mijlpaal op mijn wandeltocht.

Vannacht slapen Guido en ik in een refuge municipal voor een miniprijsje. Eten zelf bereid, dus alles kostte minimaal.
In tussen heeft Jo mij nog gebeld met de mededeling dat zij mij op komt halen te zijner tijd. Geweldig nieuws natuurlijk. Ten eerste omdat ik dan mijn meisje eerder zie, maar ook omdat ik mij niet druk hoef te maken over mijn terugreis. Bovendien probeert zij een goede vriendin van ons mee te krijgen, zodat zij de lange reis niet alleen hoeft te maken. Geweldig toch.

Na een paar pintjes en een flesje wijn zullen we best slapen met de nodige knorretjes, maar dat zien we dat wel weer.

Vriendelijke woorden zijn soms kort,
Maar hun echo sterft nooit uit.
Matteus.

Geschreven door RienenjoSantiago