Lieve allemaal,

Zoals jullie zien zijn wij weer veilig thuis. En nu zittend in de tuin, genietend van de laatste warmte en uitzicht op .een overwoekerde tuin, kan ik starten met de epiloog van deze mooie reis. Maar nog even over de terugweg.
Dinsdag bracht ons van Oostenrijk naar Straubing. Mooie rit met uitzicht op de bergen met sneeuw en aankomst op een ons bekende camping op een eiland in de Donau. Na het installeren nog even heerlijk in de zon en toen naar het centrum gewandeld. Vorig jaar at ik hier een heerlijke Pfannkuchen, en daar hadden we nu ook wel zin in, maar helaas dat stond niet meer op het menu
Dus maar aan een heerlijke cordon bleu en cevapcici. En een lekker ijsje toe. Woensdag bracht ons een ritje over de snelweg naar Kastellaun. Helaas besloot Google maps dat er problemen waren bij Frankfurt en voerde ons van de snelweg af, 2x langs het stadion waar Roemenië zou spelen en daarna weer de snelweg op. Vreemd. Even na half vijf reden we de camping op waar onze reisgenoten Bea en Stef al op ons zaten te wachten. Zij waren al een paar dagen in Kastellaun nadat ze een heerlijke periode in Italië hadden doorgemaakt.
En hadden speciaal voor dit weerzien een heerlijke fles Duitse bubbels gekocht. En s' avonds onze gezamenlijke reis heerlijk afgesloten in het Griekse restaurant waar we de eerste dag ook begonnen waren. Het rondje is rond. En vandaag weer naar huis. Wel met een toeristische omweg via een mooie weg door het Duitse binnenland met opnieuw serpentina's(haarspeldbochten). Want de toegang naar de snelweg was afgesloten, maar gelukkig had Bea de kaart bij de hand en leidde ons over een smalle, mooie weg terwijl mijn Google Maps maar riep om om te draaien en terug te rijden. En voor mij is dat dan wel even slikken om de gids (Stef dus, want die reed voorop) te volgen. Bij de koffie namen we afscheid en reden ieder voor zich naar huis. En kwart voor vijf parkeerde ik de camper weer voor de deur en kon het grote uitladen en wassen beginnen. En morgen poetsen.
Maar ja, wat bracht deze reis ons nu eigenlijk. Allereerst een herbeleving van onze liefde voor Griekenland. Want het is nog steeds één van mijn lievelingslanden. En dan vooral vanwege die heerlijke, gastvrije en altijd behulpzame inwoners. Het merendeel van de cultuur hadden we al eens gezien, maar mooi dat we dat nu aan onze vrienden mochten laten zien en die begrepen waarom wij zo verliefd zijn op dit land. Maar samen hebben we er ook weer van genoten om hier te zijn en ik kom graag nog eens terug. Vooral om dan te genieten van de geweldige natuur van de Peleponesos. Want de ritten door het binnenland blijven mij bij. Soms heel spannend als het smal of steil werd, maar de uitzichten en de dorpjes heerlijk. Een volgende keer zou ik niet meer over land teruggaan. Het is dan veel rijden en soms prachtig, maar het kan ook zonder. We hebben genoten van het samenzijn met Bea en Stef, het blijven schatjes met wie we dit kunnen doen. Maar we hebben ook genoten van de 2 weken met zijn tweetjes, in ons eigen ritme en toekomen aan onze eigen hobby's, hoewel ik dan wel mijn racefiets miste. En natuurlijk 2 weken naturisme, dat blijft voor ons heerlijk en blijven we van genieten. De ongecompliceerdheid van het naakte leven in de zon en water.
Het wordt donker, de tuinverlichting gaat aan. We ontspannen in onze sprookjestuin thuis. En nemen de gedachten aan deze mooie reis met ons mee. We hebben de foto's en deze verslagen, die we weer vastleggen in een boek. Voor dit jaar was dit weer het blog. Wij gaan genieten van Nederland, onze kinderen en kleinkinderen en vrienden. Over 4 weken nog een weekje Italië met het gezin omdat we 45 jaar getrouwd zijn en in het najaar wacht st Remy weer op ons. Wij genoten van de reis en om dit met jullie te delen. En wie weet tot een andere keer. En weet dat jullie altijd welkom zijn in de Braspenningstraat om de reis nog eens met ons te beleven via de foto's of gewoon voor een borrel en etentje.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis