Na een koude nacht (het was in Azrou vannacht niet meer dan 3 graden), aten we een heerlijk en gezellig paasontbijt. Want ja, het is 1e paasdag en hoewel we daar hier natuurlijk niets van merken, wil Henriëtte daar toch altijd wel bij stil staan. Dus deze ochtend brood (dat trouwens vanmorgen bij onze camper afgeleverd werd, cadeautje van de camping) met een gekookt eitje en vers geperst sinaasappelsap (lekker Stef!). En Henriëtte had ook nog wat stolletjes uit Nederland mee genomen. En als toetje een paaseitje. Daarna camper van de blokken en rond half elf op pad. De weg ging nog verder omhoog en uiteindelijk kwamen we op een hoogvlakte terecht. Tenminste dat denken we, want het was zeer mistig dan wel we zaten midden in de wolken. Even later kwamen we in een stadje dat volstrekt niet Marokkaans aandeed. De huizen hadden allemaal gewoon rode schuine daken en ook de huizen waren zeer westers. Het is een universiteitsstadje en ook de mensen zien er westers gekleed uit. ’s Winters kan hier sneeuw liggen en we zagen ook enkele verwijzingen naar skihellingen. We rijden hier op 1650 meter. Even later kwamen we in een volgend plaatsje aan, dat al weer meer Marokkaans oogde. Het was nog te vroeg voor koffie, dus reden we door.

De weg daalde af naar de vallei, alwaar we binnen een uurtje in Fes aankwamen. De TomTom wilde ons via een korte weg naar de camping loodsen, maar wij wilden eerst nog naar de Marjane. Dus doorrijden richting Fes. Bij de Marjane aangekomen liepen Stef en ik direct door naar het kantoortje van Maroc Telecom. Maar helaas, gesloten. We waren net 5 minuten te laat en dus geen nieuwe simkaart. Wij liepen de supermarkt in, maar geen vrouwen meer te vinden. Die bleken dus eerst een modezaak binnengelopen te zijn en shirtjes en jurken gepast. We deden onze boodschappen en reden door naar de camping (maar 5 km van de Marjane). Daar aangekomen en ingecheckt, bleek het een grote camping waar het moeilijk was om een plekje met wat zon te vinden (de zon scheen vandaag zo nu en dan), want er staan ontzettend veel bomen en het zijn allemaal kleine veldjes. De sanitairblokken zien er aan de buitenkant niet uit, en ook aan de binnenkant zouden de muren wel een verfje kunnen gebruiken. Er zijn wat weinig zit wc’s (in het ene blok helemaal niet), het ziet er allemaal oud en veelgebruikt uit, maar wel schoon en dat is het belangrijkste. Campers geïnstalleerd en een broodje gegeten.

Stef en ik pakten een fiets en reden om half vier terug naar de Maroc Telecom in de Marjane. Daar hielp een volledig in het zwart geklede, met een hoofddoek getooide vrouw ons. Ze had geen nieuwe simkaart, maar de oude kon wel opgewaardeerd worden. Ze hielp ons perfect met het installeren van de simkaart in mijn telefoon om hem op te waarderen en daarna terug in de router. Het werkte perfect.

Terug bij de camper begon het net te regenen. De dames hadden nog wel even in de zon gezeten, maar waren nu weer naar binnen gevlucht. En het zou pas tegen 22.00 weer stoppen met regenen. Binnen nog even Pasen gevierd (nadat wij tijdens het rijden nog een keer de laatste cd van de Mattheus Passion draaiden), met een geel paasgebakje bij de thee.
We aten dit keer Couscous salade (couscous met prei, pepertje, tomaten, abrikozen, pruimen, dadels, rozijnen en een sausje van olijfolie en honing). Heerlijk. Bedankt Stef dat je in de winkel aangaf dat je graag couscous wilde eten omdat je dat al zolang niet gehad had.

We bestelden bij de beheerder van de camping nog een taxi voor morgen, want dan gaan we de Medina van Fes bezoeken. We hebben ons via de Capitool gids en Trotter reisgids voorbereid. Dan hebben we geen gids nodig. Nu maar hopen dat we niet verdwalen in deze mooie en zeer grote medina met heel veel soukhs.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis