Introductie:

Na 4 weken in midden Frankrijk gebivakkeerd te hebben, zijn we toch maar doorgereden naar iets zuidelijker streken. Hoewel het de laatste 5 dagen schitterend weer was, lonkt een iets meer zuidelijke sfeer ons. En wel naar het ons welbekende Terme d'Astor in de Dordogne. Een pijnlijk maar mooi ritje en hier genieten we van de zon.

Vrijdag 23 juli: Pijnlijk tochtje naar de Dordogne, harde klap voor de camper
We hadden besloten toch maar af te reizen naar de Dordogne. Dat is wel weer 300 km zuidelijker, en straks weer 300 km meer naar huis, maar de rug voelde enigszins beter, dus maar op pad. Andries rekende de camping af en na de camper ingepakt te hebben verlieten we rond kwart voor elf La Petit Brenne. Na een goed uur kwamen we in de buurt van Limoges en daar leidde Google Maps ons naar een heel grote LeClerc. Was even zoeken naar een geschikt parkeerplekje met dat grote apparaat van ons, maar een fransman stond net z’n laatste boodschappen in zijn camper in te laden en riep dat we op zijn plaats konden staan. Toen ik uitstapte voelde ik dat de rug echt nog niet in orde was. Ik kon bijna geen voet voor de ander krijgen en schuifelend achter het winkelwagentje liepen we de winkel binnen. Na een kwartiertje lopen werd het wel wat beter. Blijkbaar is de rug door het uurtje autorijden zo verkrampt dat alles vastzit. Nu ook in mijn linkerheup. Maar het ging, dus de wagen volgeladen en vervolgens deden we een bakje koffie/origina met een lekker gebakje. En weer verder. De reis duurde eigenlijk veel langer dan we gedacht hadden en na wederom een goed uur besloten we te stoppen voor een lunch. Heerlijk in het zonnetje, want het was deze dag bloedheet in de camper. Na een lange rit over een binnenweg, reden we goed vijf uur het weggetje naar Terme d’Astor omhoog (15% of zoiets). En liepen naar de receptie. We werden hartelijk welkom geheten door een medewerker die ons een plattegrond gaf met de vrije plekken, mochten we zelf een plekje uitzoeken. Eerst nog even een drankje van het huis en we kregen een gele plastic boodschappentas voor het te scheiden huisvuil en een groen vuilnisbakje voor de groenafval. Ze doen hier echt aan scheiden. Wij zochten een plekje uit en toen we bij de receptie terugkwamen en wilde aangeven dat we op plekje 24 wilden gaan staan, stond daar een beteuterde (andere) medewerker van de camping. Dit was met de golfkar waarop een kist was gemonteerd met schoonmaakartikelen, achteruit tegen onze voorbumper aangereden. Er zit een flinke deuk in het linkervoorspatscherm (eerste indicatie van de schade 1385,--). Gelukkig is het maar materie, maar wel weer vervelend. We spraken af dat we dit zaak deze week wel zouden regelen. Wij reden de heuvel op naar ons plekje en installeerden ons in het zonnetje. En genoten van de ondergaande zon.

Zaterdag 24 juli: Markt in Belves
We stonden op tijd op en pakten na het ontbijt de fietsen. We reden in een goede 3 kwartier naar het stadje Belves. Ons welbekend, want het is al de derde keer dat we op Terme d’Astor staan. 20 jaar geleden waren Annika en Maartje hier aan het werk in de animatie en ook 4 jaar geleden waren we hier. Belves is een leuk, levendig plaatsje. En wat ons opviel was dat de sfeer totaal anders was dan in de plaatsjes die we hiervoor bezochten. Die waren leeg, de marktjes stelden niets voor. Hier was een redelijke markt met van alles en nog wat. En overal terrasjes en mensen die liepen te paraderen. We maakten een rondje over de markt, dronken een kopje koffie/origina en liepen daarna nog even door het stadje. We kwamen weer uit bij het pand dat 20 jaar geleden te koop stonden. Toen leek het ons wel wat. Het is namelijk een soort kasteeltje met een schitterend uitzicht over een dal. Nu is het verkocht, maar staat nog steeds leeg en alleen het terrein wordt soms gebruikt voor festiviteiten. Na nog even de bank geplunderd te hebben, liepen we terug naar de fietsen en op weg naar de camping. We kozen voor een ander weggetje terug, waardoor we flink wat heuveltjes tegenkwamen. Maar ook een klein, heel oud, kerkje. Bij de camping de heuvel weer op. Dan moet de versnelling echt naar zijn 1 en het motortje naar 5 om fietsend boven te komen. Maar het lukt. Snel de kleren uit, want dat is juist zo heerlijk op zo’n naturistencamping. Direct al die natte bezwete kleren uit en aan de lijn en de zon en het windje voelen op je blote huid en op temperatuur komen. Ondertussen was het tijd voor de lunch, dus een lekker cerial broodje met franse kaasjes en vijgenjam. En aan het eind van de middag lekker zwemmen. Het fietsen en het zwemmen is goed voor mijn rug, die nog steeds veel problemen geeft bij het opstaan uit een stoel en het lopen.

Zondag 25 juli: Dagje relaxen en een heerlijk malse steak op de camping
Dit werd een heerlijk dagje relaxen. Beetje lezen in de zon en een klein rondje wandelen voor mijn rug. Henriette deed de was. Maar eigenlijk dus een dag waar niet veel over te zeggen valt. Wel gingen we ’s avonds uiteten op het terras van de camping. Hoewel het ’s middags wat gespetterd had, bleef het nu droog, dus heerlijk buiten zitten. We schoven met een stel uit Limburg en uit Haarlem de tafels aaneen en hadden zo een leuk gesprek en avond met elkaar. We aten beide hetzelfde, begonnen met een heerlijke wortelsoep, daarna een ontzettend malse steak (Henriette zie dat ze nog nooit zo’n mals lapje vlees had gegeten), en daarna een citroentaartje als toetje. Met daarna nog de koffie en thee en omdat het zo gezellig was ook nog maar een pastis. Het werd een leuke avond, hoewel we aan het eind wel onder een parasol moesten zitten omdat het een beetje begon te spatten.

Maandag 26 juli: Wandeling over de camping
Het begon ’s morgens vrij zonnig, maar in de loop van de ochtend trok het dicht en hebben we vandaag de zon niet meer echt gezien. Maar de temperatuur blijft heerlijk. Voor de rug maakten we een naturistische wandeling over het terrein (ong 1,2 km) en nog even zwemmen. Het lijkt iedere dag wel weer een stukje beter te gaan, maar het blijft ook nog wel pijnlijk. Aan het eind van de dag was het borreltijd en daar zaten we voor de camper aan onze limoncello, pastis en heerlijke olijven van de markt. ’s Avonds deden we een spelletje. Henriette was niet erg op dreef of kreeg de hele avond de verkeerde kaarten want het werd 2-0 voor Andries met Canasta. En beide keren was het echt geen wedstrijd.

Dinsdag 27 juli: Het wordt memory lane, markt in Beaumont
Vanochtend weer op tijd op en na het ontbijt weer op de fiets. Er is markt in Beaumont. We konden ons niet meer herinneren of we daar al eens geweest waren, en toen we na een mooie vrij vlakke rit het stadje binnenreden herkenden we het ook niet. We parkeerden onze fietsen tegen de kerk en liepen de markt over. Het is een vrij kleine markt op een leuk pleintje met ook hier, net als in Belves een overdekt gedeelte. We kochten een lekker notengebak voor straks bij de koffie. Toen we een rondje door het stadje liepen – dat trouwens erg verlaten eruit zag – kwamen we tot ontdekking dat we hier 4 jaar geleden ook geweest waren. Maar de markt, die toen veel groter was, was toen op een andere plaats en ook de straatjes waren toen veel levendiger. Zal wel de invloed van Corona zijn. Gelukkig was het op het terras bij de markt wel gezellig. We bestelden koffie en thee en genoten van het gebak. Na een bezoek aan de kerk pakten we de fietsen weer en reden dezelfde weg naar de camping. Het was de hele dag bewolkt, prima om te fietsen maar we hadden gehoop op iets meer zon.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis