Zittend voor de camper, terwijl de ondergaande zon de enorm hoge dennenbomen tegenover ons, oranje kleuren en wij luisteren naar jaren 60 liedjes gespeeld door een 2-tal mannen bij het kampvuur op het terras van de camping, schrijf ik mijn 4e blog van dit jaar. Het zonnige weer liet het afgelopen dagen een beetje afweten: veel bewolking maar de vooruitzichten zijn prima.

Gisteren was het een bewolkte dag, dus prima om te gaan fietsen op mijn racefiets. Een mooi tochtje langs de rand van de Morvan. Maar wel wat veel hellingjes die ook meteen flink omhoog gaan. Ik besloot halverwege nog even een extra ommetje te maken. Maar dat betekende wel dat ik een colletje over moest. Meer dan 7km heuvel op met een constante stijging van 3,1%. Dat lijkt niet veel, maar je voelt het wel. Terug in het dal moest ik weer enorm steil omhoog naar een plaatsje Larochemillay. Ik dacht voor een kopje koffie, maar helaas was het dorp leeg, de horeca dicht en stonden er alleen maar Nederlandse auto's. Iets wat ons toch wel opvalt hier, enorm veel Nederlanders en blijkbaar ook veel die hier een huisje hebben. En zelfs vanmorgen op de markt troffen we een kaasboer die gewoon Nederlands sprak.

Na een goede 3 uur weer thuis. Wel het laatste klimmetje voor de camping maar naar boven gelopen, want na 50 km was ik niet meer in staat om deze helling (meer dan 10%) omhoog te fietsen. En aan de krampverschijnselen nadat ik zat uit te blazen in de stoel, te zien was het ook echt over de top. Afgelopen 4 dagen meer dan 130 km gefietst. Zonder dat er een stukje vlakke weg te bekennen is.

Vanmorgen stond er een marktje in Luzy op ons programma. Dus na het ontbijt de fietsen gepakt en naar beneden geracet, dat gaat prima. En ook een heuvel af naar Luzy (nadat we eerste omhoog gefietst zijn) gaat met een gangetje van 45 km per uur lekker snel. In het dorp de fietsen geparkeerd en naar de markt. We waren wel benieuwd hoe dat zou zijn in deze Corona tijd. Het was een redelijke regiomarkt. Wat klerenkramen, de bekende kaasboertjes (vooral fromage chevre), een groentestalletje en een schoenzaak. En 1 sieradententje. we kochten wat olijven (vreemd hoor gewoon in het Nederlands geholpen te worden). Sommige kraamhouders hadden een mondmaskertje op en ook sommige mensen op straat, maar vooral de toeristen onthouden zich hiervan. Wat ons wel opvalt dat wij de luchtkussende francaises missen. Is het normaal zo dat wanneer bekenden elkaar tegenkomen er hier altijd flink gezoend (nou ja, in de lucht dan want alleen de wangen raken elkaar) wordt, maar dat zie je helemaal niet meer. Men houdt afstand, soms een box of elleboog, maar verder geen cultureel gezoen. Jammer, want dat had altijd wel zijn charme. Ook bij ons op de camping is het wel iets anders. We kregen nieuwe buren en normaal ga je elkaar dan even voorstellen en een hand geven. Onze buurman kwam al met uitgestoken hand naar ons toe, maar werd onmiddellijk teruggefloten door zijn echtgenote.

We zijn wel benieuwd hoe het nieuwe beleid van de Franse regering (verplicht mondmaskers dragen in alle gelegenheden waar meerdere mensen bijeen zijn) gaat uitpakken. Tot nu toe gaat men er hier vrij licht mee om. Maar je ziet wel veel meer mondkapjes dan in Nederland. Wat zijn wij toch een apart en vrijgevochten landje!

Na de markt kochten we een heerlijk Frans gebakje bij de bakker en zochten een terrasje op. En toen via de Lidl weer terug naar de camping. En dat betekende weer de steile weg omhoog (zie de foto van Henriette, trappend op de meer dan 10% helling). Maar met motortje in 5 haalden we de camping. Gauw alle bezwete kleding uit en gelukkig scheen vanmiddag ook nog even de zon.

Voorlopig hebben we genoeg gefietst en gaan we genieten van de zon en de levendigheid op de camping. De kinderen van de camping zijn verstoppertje aan het spelen en de volwassenen zijn kampvuurliedjes aan het zingen bij het kampvuur. Wij steken een kaarsje op en gaan zo aan de wijn.

De komende dagen blijven we lekker zonnen op de camping, dus het zal wel even duren voordat er weer een blog verschijnt. Dinsdag denken we verder te trekken

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis