Vandaag verkeren we in een volstrekt andere omgeving. Andries en Henriëtte gingen bijna 40 jaar terug in de tijd. Want nadat we ontbeten hadden, stapten we op onze fietsen en reden naar de filmstudio’s hier in Ouarzazate. Dit is de filmlocatie in Marokko waar heel veel bekende films zijn opgenomen. Binnen het terrein van de studio staan de decors die in verschillende films zijn gebruikt. Kijk maar bij de foto’s welke dat zijn. Na een tochtje van 9 kilometer kwamen we bij de studio aan. We konden aansluiten bij een groep Taiwanezen met een gids. Deze vertelde bij ieder decor, waarvoor het gebruikt is. Er zijn veel spektakelfilms hier opgenomen, veelal afspelend in het Midden Oosten of in Azië. Vooral bij de decors over tempels in Egypte (gebruikt bij Cleopatra, Obelix en Asterix, The Mummies, Gladiator etc.) was het voor Henriëtte en mij alsof we 40 jaar terug waren op onze huwelijksreis in Egypte. Vooral de tempel uit Luxor en Abu Simbel waren zeer herkenbaar met de reuzenbeelden van Ramses II. De Taiwanezen, met name de reisleider, vond het wel speciaal dat wij mee waren en maakte regelmatig een praatje met ons. Uiteindelijk moesten we ook met hen op de foto en de reisleider wilde graag het whatsapp nummer van Stef, want zijn volgende reis was naar Nederland (maar dan zitten wij nog in Marokko). Halverwege de tour door de studio begaf mijn fototoestel het. De zoom bleek vastgelopen en er kon niet meer mee gefotografeerd worden. Dat was balen. Dus maar verder met de telefoon (de foto’s bij dit blog zijn deels gemaakt met het fototoestel toen ie het nog deed (tot de stad Jeruzalem), de rest met de telefoon en aangevuld met foto’s die Stef gemaakt heeft.

Na al die spectaculaire decors - die trouwens allemaal gemaakt zijn van piepschuim en ander kunstmatig materiaal, dus nep – gezien te hebben, liepen we weer naar onze fietsen en reden terug naar Ouarzazate. Het is vrijdag, dus het is overal zeer rustig en in de medina was bijna alles gesloten. We vonden een leuk restaurantje op een groot plein en aten brochette de kefta en pizza berberique. Het smaakte geweldig en kostte weer weinig, ondanks dat we in een toeristische stad zijn. Dat merk je vooral aan de hoeveel bedelaars. En gewend aan het feit dat ze altijd wel iets krijgen, blijven ze aandringen, maar hebben bij ons weinig kans.

Na het eten reden we naar de Kashba. Dit was een enorm groot huis waar de hele familie van de pasja woonde. Het is een doolhof van gangetjes en kamertjes. Sommige bevatte nog mooie kunstwerken, maar veel was gewoon kaal. Een deel waar vroeger de tapijthandelaars zaten, was nu helemaal gerestaureerd, maar was niet toegankelijk want er was een filmopname. Trouwens een groot deel van de oorspronkelijke Kashba is reeds een ruïne geworden. We wilden nog op zoek naar de tapijthandelaren, maar een vervelende jongen wilde onze gids zijn en ondanks dat wij aangaven daar geheel geen behoefte aan te hebben en graag zelf rondliepen, bleef hij maar bij ons en aangeven dat hij gids wilde zijn en wij moesten betalen. Dus zijn we er maar weer uitgelopen en hebben onze fietsen gepakt.

Op zoek naar de supermarkt waar ze ook alcohol zouden verkopen. Gevonden, en ja hoor, er was een apart winkeltje met drank. Die was echter stevig aan de prijs en voor een gewone witte wijn betaalde je al zeven euro voor een fles. Dus niet. We kochten een onbekende merk whiskey als borrel. Na de verdere boodschappen te hebben gedaan, even langs een fotowinkel met de vraag of ze iets aan het toestel konden doen. Ja als we hem afgaven en morgen weer langs wilden komen, dan kon zijn broer er naar kijken. Niet gedaan. Dus terug naar de camping, fietsen weer op de camper en een spelletje Tokken. Tot het tijd was voor onze broodmaaltijd (we hadden tenslotte ’s middags al warm gegeten) en een kopje thee/koffie in de zachte avondlucht. Ondertussen had ik mijn fototoestel enkele flinke klappen gegeven en ja hoor, de zoomlens schoot los en de camera deed het weer. Wellicht toch ergens een zandje (na de zandstorm bij Agedir had de camera ook al dergelijke kuren). Hoop dat het euvel nu voor goed is opgelost, en anders weten we de remedie. In de camper begonnen aan het blog waarbij vooral het uitzoeken van de foto's een heidense klus was, want ik had 88 foto's van Stef gekregen, er stonden er 39 op mijn telefoon, ongeveer een stuk of 40 op mijn eigen camera voordat deze stuk ging. Dus een hele klus om hier beetje een selectie van te maken.
Morgen weer en route, richting de Sahara. Moet een mooie tocht zijn langs heel veel Kashba’s

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis