Dinsdag 4 augustus t/m zaterdag 7 augustus: Terugrijden is nooit leuk, vergeefse (maar wel leuke dagen) in Winterswijk

Omdat over de terugreis niet zoveel te vertellen is, alles maar samengevat in 1 verslag op 1 datum. We vertrokken dinsdag vanuit een regenachtig Chalons sur Saone en pas tegen de tijd we Nancy naderden werd het wat droger. Broodje eten bij de benzinepomp en weer verder, kilometers vreten terwijl Henriette zit te lezen in haar E-reader, zit te breien of een Sudokaatje oplossen. Tegen half vier reden we het bekende terrein van de Fuussekaul op en weldra stonden we weer op ons bekende plekje vooraan de camperplaats. Gauw een zegeltje halen (of te wel plaats boeken en dan krijg je een zegeltje en bij 12 zegeltjes mag je een nachtje gratis slapen, we moeten er nog 6.). Lekker voor de tent in het zonnetje wat drinken en tegen zeven uur liepen we naar de benzinepomp alwaar ook een restaurantje in is om te gaan eten. Andries bestelde pizza 4 fromages en Henriette Fisch & Chips. Toen ik het ging halen werd ik luid aangesproken door een gast die aangaf dat ik een mondkapje op moest. Zijn nog wel erg streng hier. Na het eten nog een rondje over de camping (wat een enorm terrein en mooie chalets) en lekker slapen.
De volgende ochtend reden we op tijd weg, richting Winterswijk. Nog wel even zoeken met Google Maps, want die wilde ons door Duitsland loodsen, maar dat is in deze Corona tijd met een ongevaccineerde aan boord lastig. Dus eerst maar Maastricht, vervolgens Arnhem en toen pas Winterswijk geprogrammeerd. Ging verder prima. Bij Luik was het even zoeken, want de randweg was afgesloten. We kwamen nu dwars door de stad en daar had Google Maps het soms wat lastig mee. Maar uiteindelijk kwamen we weer op de juiste weg uit. En na flink wat uurtjes reden we de parkeerplaats bij camping Vreehorst op. We hadden eerst al een mailtje aan ze gestuurd of ze plek hadden, maar kregen daar geen antwoord op. En gisteravond gebeld en toen kregen we te horen dat alle boekbare plaatsen vol waren en dat er wel wat camperplekken waren die je niet kon reserveren, dus dat zou een gokje worden. Andries regelde voor de zekerheid wel een plekje op een andere camping, maar we gingen eerst voor Vreehorst. Want dat is heel dicht bij onze bestemming: Obelink, de Ikea onder de campingwinkels (je gaat er heen en komt altijd met een kar vol dingen terug). Gelukkig bleken ze nog een plekje op de camperplekken te hebben en weldra stonden we. Snel de fietsen gepakt en richting Obelink. Was nog wel even zoeken, want we hadden onze gids van vorig jaar (Stef) niet bij ons en Google Maps lezen is niet Andries zijn sterkste punt. Maar na wat omwegen vonden we de winkel. En wat een verademing, op de deur stond dat sinds 26 juni geen mondkapjes meer nodig waren. Heerlijk winkelen zonder zo’n benauwd lapje voor je neus. Hoewel er nog genoeg mensen in de winkel liepen met zo’n ding voor hun gezicht. We gingen voor een voortent voor aan de luifel van de camper. Helaas bleken alle voortenten waar we voor kwamen uitverkocht te zijn. En een medewerker van Obelink vroeg zich ook af of het wel verstandig was zo’n voortent omdat onze luifel vrij laag is. Dus maar onverrichte zaken terug naar de camping. Aldaar flink googlen naar een oplossing, en het leek dat er bij Obelink nog wel een oplossing lag, alleen veel duurder dan hun eigen merk. We besloten morgen nog maar eens te kijken. Voor de verandering kookten we nu maar een keer, een lekkere hamburgermet een groente/aardappel potje. Het bleef nog lang lekker voor de camper, dus heerlijk buiten zitten lezen.
Vrijdagochtend eerst lekker uitgeslapen, ontbijt en een kopje koffie en na het broodje weer op de fiets. We reden eerst langs een restaurantje wat we kenden (de molen van Berenschot), maar dat bleek alleen overdag open. 1e tegenvaller van vandaag. Aangekomen bij Obelink vonden we al snel de tent die we wilden en na amper beraad naar de balie om hem te kopen. Bleek dat ze net vanochtend de laatste hadden verkocht. 2e tegenvaller. Om ons verdriet over zoveel tegenslag te verdrinken, een terras in Winterswijk opgezocht voor een biertje en een ginger ale. Nadat we even terug waren naar de camper om ons om te kleden en bij te komen, reden we om 19.00 uur wederom richting het centrum voor ons galgenmaal. De laatste keer eten op deze vakantie. La Promenda op de markt. We aten een heerlijke maaltijd van biefstukjes voor Andries en gevulde kipfilet voor Henriette. Voldaan reden we weer terug naar de camper. Nog even lezen en dan naar bed voor ons laatste nachtje.
De volgende ochtend stonden we rustig op en pakten de camper weer in, fietsen op de drager en op weg naar huis. In de buurt van Bunnik besloten we even bij Micah langs te gaan. Reageerde weliswaar niet op ons telefoontje (heeft nooit het geluid van de telefoon aanstaan, dus het is toeval als hij erop kijkt en berichtjes ziet!). In een chaotisch huis dronken we een kopje thee en toen weer verder. En tegen half vier reden we de braspenningstraat weer in. Thuis.

Epiloog/Evaluatie
Wat heeft deze vakantie ons gebracht. Allereerst heel veel lol, tijd met elkaar, leesgenot. Maar ook heel veel ommetjes (vanwege mijn rug om in beweging te blijven en omdat Henriette iedere dag punten wilde scoren met haar ommetjes app), heel veel gefietst. Samen reden we precies 400 km op de fiets en ik scoorde daar in de eerste 3 weken nog een goede 250 km aan toe op mijn racefiets en therapeutisch fietsen op de e-bike. We bezochten 8 verschillende marktjes in de dorpjes en steden (en fietsten daar dus veel voor), van heel klein tot de grootste in Monpazier. We genoten van heerlijke etentjes in restaurants, maar ook de diverse gezamenlijke maaltijden op de campings en hadden diverse mooie ontmoetingen. Samen met Mirjam en Jos, de plotseling ontmoeting met Krijn, leuke mensen bij de maaltijden (Mijne en Ada, de Amerikanen in Chalons, etc.). En een van de toppers van de vakantie was natuurlijk het dagje in de cabrio van Terme d’Astor. Een heerlijk dagje toeren door de Dordogne ondanks de buitjes die vielen.
Er waren natuurlijk ook wat tegenvallers. Allereerst natuurlijk dat ik in Argenton (na 3 weken) door mijn rug ging, betekende beperking door niet meer op de racefiets te kunnen, beperking in het bewegen en pijnlijk opstaan vanuit de stoel. Maar ook de voedselvergiftiging van Henriette met een als gevolg een dramatische nacht en slapjes daarna. Maar ook het weer zat niet mee. Nog nooit hebben wij zoveel water zien vallen in onze vakanties in Frankrijk. Enorme hoosbuien met als gevolg de trekker van Les Fourneaux voor de camper om ons uit de modder te halen, natte voeten op Borvo als we naar de wc/douche wilden en natte kont in de Cabrio op Terme. We schreven niet iedere zondag ikv Encounter ondanks onze voornemens, maar niet getreurd, dat komt nog wel.
Van Corona kregen we helemaal niets mee, behalve dat vervelende lapje stof dat bij iedere winkel en iedere markt weer op moest. Maar op de campings merkten we er helemaal niets van. Wel zijn we op tijd terug, in Frankrijk wordt het allemaal wat strenger (pass sanitair) en ook Nederland gaat steeds meer vreemde eisen stellen (testen voor je de grens over kunt).
Al met al weer 6 heerlijke weken geleefd in ons geliefde Frankrijk. Genoten van de zon, de andere cultuur, de taal, de uitstraling. Heerlijk.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis