We reden op tijd van de camping af, na afscheid genomen te hebben van Kees Schoen (van het boulen) en zijn familie. De reis was prima, vrij rustig op de weg en een mooie omgeving. Na een kopje koffie/thee in een wegrestaurant reden we - na de lelijke bebouwing van Marbella bewonderd te hebben - een voorwijk van Algeciras binnen. Na even zoeken reden we de parkeerplaats van de Lidl op. Onderweg hadden we nog wel een akkefietje, want de slagboom bij de tol ging niet omhoog, ondanks onze tolbadge, die het overal goed doet, maar nu even niet. Dus creditcard zoeken en handmatig betalen. Dat was alweer een tijdje geleden.

Vanaf de parkeerplaats op weg om het kantoor van Carlos te zoeken. Een Nederlandse vrouw sprak ons aan en gaf aan waar het kantoor was en dat we contant moesten betalen, maar dat er tegenover het kantoor een bank was. Na 5 minuten lopen vonden we de bank en even later het kantoortje van Carlos (op internet heeft iedereen het over de prima service van dit kantoor voor het kopen van een ticket voor Marokko). Het bleek een heel klein kantoortje te zijn. Een Engels echtpaar (met 2 kleine kinderen) werd net geholpen, maar dat ging blijkbaar niet zo goed, want ze brachten steeds meer mappen met papieren naar binnen. De dame achter de balie besloot eerst ons maar te helpen. En na 15 minuten stonden wij met tickets en een cadeau van Carlos (fles wijn en een pak koeken) weer buiten. En nu maar hopen dat we echt alle juiste papieren hebben.

Snel boodschappen doen bij de Lidl (vriezer en koelkast weer vol en voldoende alcohol voor 6 weken). Even tanken en vervolgens weer op weg naar de camping bij Tarifa voor de overnachting. Rond half vier reden we, na 2900 km, de camping op en weldra stonden we op een mooie plek, vlakbij het strand. Het eerste deel van de reis zit erop, dit is voorlopig onze laatste stop in Europa. Morgen gaan we met de boot en maken de oversteek.

Na de koffie/thee liepen we even naar de zee, voor een paar mooie foto’s en natte voeten. Terug bij de camper aan de borrel en de papieren controleren. Want morgen begint het echte avontuur, de oversteek en de eerste trip door Afrika.

Het kan zijn dat jullie na deze blog even een paar dagen moeten wachten voor het vervolg. We moeten namelijk eerst in Marokko zien dat we aan nieuwe communicatiemiddelen komen voor de telefoon en de hotspot van Anke. Maar het vervolg komt. Want we merken dat jullie het heel leuk vinden om zo onze reis te volgen en wij vinden het leuk om de verslagen te schrijven en de foto's met jullie te delen. En we genieten van jullie reacties!

Liefs AnRiette

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis