Na Annika vanochtend gefeliciteerd te hebben met haar verjaardag, zit ik hier stijf, moe en met een onwillige hiel in een stoel bij te komen van gisteren. Maar daarover later.
Na ons vorige verslag gingen we heerlijk uit eten op Costalunga. Gezellig kletsen met andere campinggasten, herinneringen ophalen aan andere terreinen en genieten van de heerlijke Italiaanse maaltijd. De volgende ochtend op pad, op weg naar ons volgende land. Na 2,5 uur en ruim 80 tunnels reden we bij Antibes naar een grote supermarkt voor een week boodschappen en een lunch in de Flush. En toen nog 3 uur rijden zodat we vermoeid tegen zes uur op de camping aankwamen. We kregen een plekje met weids uitzicht en vlak bij het sanitair. Plekje is wel wat schuin, en ondanks de beunen zij we binnen regelmatig ons evenwicht kwijt. Maar 's morgens lekker in de schaduw en vanaf 14.00 achter het sunblok, want dan schijnt de zon elke dag aan een strak blauwe hemel. En iedere dag is het lekker warm, rond de 30 graden.
Dus je begrijpt, we doen niet veel. Zitten in een heerlijk ritme van opstaan, douchen, ontbijten, lezen, naar het heerlijke zwembad om af te koelen, lunchen, uitbuiken, zonnen, borrelen, eten en lezen. En dan is het hier gelukkig zodanig afgekoeld dat we heerlijk slapen. Maar lekker rustig aan voor de arm van Henriette. En genieten van de zon op ons lijf en van de kinderen.
Want dit is echt een vakantieplek met veel jonge gezinnen. Een groot terrein met diverse velden zodat je niet het idee hebt dat het druk is. Maar wel veel jeugd en dat hebben we nog niet eerder gezien op deze vakantie. Andries is vrijdag nog een rondje wezen fietsen. Inspannend. En vrijdagavond zijn we met een stel dat in Costalunga onze buren waren, naar de kunstmarkt en uit eten geweest in Forcalquier. Leuk dat ze ons uitnodigen om mee te gaan. Leuke mensen en dus leuke gesprekken. We liepen met hen ook nog helemaal naar boven naar de citadel. Mooi uitzichtpunt. En lekker samen pizza gegeten.
En toen was het maandag. Marktdag in Forcalquier. We zijn ooit wel eens eerder naar deze grote markt geweest en wilden nu ook weer. Maar fietsen hier is voor Henriette geen optie. Gelukkig organiseert de camping een wandeling naar de markt
Dat is echter 6km over de omliggende heuvels. Bij het vertrek hoorden we dat je georganiseerd terug kon met een bus. Alleen die vertrok al om half een en wij wilden lunchen in het stadje. Dus besloten heen en weer te lopen. Moet toch kunnen? Henriette met arm in de brace en 1 stok. En daar ging de groep van ongeveer 20 campinggasten inclusief kinderen. Maar wat later bleek, zij lieten zich allemaal ophalen door partner of vrienden. Het werd een schitterende tocht met 3 flinke klemmetjes onder leiding van een Engels echtpaar. Henrietteaakte nog een praatje met iemand die op ons veld staat en naar later bleek ook Henriette heette. Na een goede 2 uur kwamen we in het stadje aan. Wij nestelden ons meteen op een terras voor een schweppes agrume en een lekker gebakje van de bakker. En liepen ruim 1,5 uur over de gigantische markt. Deden onze i kopen en souvenirs. Die moest Andries echter wel op zijn rug terug sjouwen. Tegen 1 uur zochten we een restaurantje op. Was even zoeken maarvonden een leuk plekje voor een plat du jour. Vandaag een effilonche d'agneaux. En een clafoutis abrikozen als toetje. We durfden niet aan de wijn ge in het feit dat we nog 2 uur terug moesten wandelen. Nog even wat extra water en een nieuwe gekko gekocht en op weg. Aan het begin van de route kwamen we een Frans stel van de camping tegen
Hij was erg bezorgd of het wel ging met Henriette en had op de heenweg ook al diverse malen gekeken of het goed ging bij een moeilijke passage. En ook nu bleef hij in de buurt. Het werd een zware tocht want het was ondertussen boven de dertig graden geworden en voelden de inspanning van de heenweg en het slenteren over de markt. We genoten van de wandeling en ieder zuchtje wind, maar waren het na 2 uur ook wel zat. En toen leidde het Franse stel ons ook nog per ongeluk een verkeerd pad op vlak bij de camping. Moesten we weer een stuk terug omhoog. Uitgeput en drijfnat van het zweet kwamen we bij de camper aan. Snel alles uit, een biertje en toen een plons in het zwembad met een ijsje als beloning. Het was zwaar en het Franse stel klapten voor ons toen ze hoorden hoe oud we waren. Gelukkig hoefden we niet te koken en konden volstaan met een broodje.
Vermoeid lagen we om elf uur in bed. En vanochtend dus kreunend en pijnlijk opgestaan. Na een heerlijk dagje luieren voor de tent en de magnesium olie gaat het alweer. Zodirect lekker aan de zalm en genieten van het wijntje van Annika. En misschien nog even naar een concert hier op de camping. Morgen nog heerlijk genieten van een dagje naturisme en donderdag beginnen we aan de reis naar huis

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis