Op weg naar onze volgende bestemming. De reis werd een heerlijke belevenis. We keken onze ogen uit. Was het landschap al heel mooi: glooiende groene heuvels, maar op de weg liep en reed van alles. Volgepakte ezeltjes met daarop een vrouw in kleurige (pasteltinten) kleren en een rieten hoedje met kleurige tierelantijntjes. We gaan er hopelijk nog een keer een foto van maken. Maar ook enorm veel herders met een schaapskudde, vaak niet meer dan 20 beesten. Of een jongetje met 1 koe, het familiebezit, en hele families op de paard/ezel en wagen. De weg was soms heel goed, maar je moest wel uitkijken voor enorme kuilen. En toen we de eerste stad inreden was het asfalt verdwenen en zat het vol diepe, verraderlijke kuilen. Dus niet harder dan 20 en iedere kuil voorzichtig benaderen. Maar we genoten enorm van alles wat we voorbij zagen komen.

Na een goede 2,5 uur rijden besloot Stef dat het tijd werd voor koffie en stopte bij een benzinestation met restaurant. S en B bestelden een NosNos (koffie met melk, in Spanje heet dit een Cortado). Andries aan de espresso en Henriëtte kreeg een goede groene thee. Buiten hing het vlees voor de hamburgers. We checkten nog even het oliepijl van de Chausson (gaf een vreemde melding over het oliepijl) en de Marokkaanse benzinestation medewerker die we erbij riepen, gaf aan dat het meer dan voldoende was en konden we weer verder. Even later kwamen we op een weg waarlangs een enorme markt gaande was. Werkelijk alles werd daar verhandeld. En op de weg was het daar heel druk en moesten we heel langzaam onze weg vinden tussen de lopende mensen (iedereen loopt hier, gewoon op de weg en gaan echt niet zo maar aan de kant), de paard en wagens en grote vrachtwagens. Best spannend om daar zonder kleerscheuren uit te komen.Verder is iedereen hier heel vriendelijk, geven ons voorrang op een rotonde en zwaaien naar ons. Voor de jeugd lijken we wel een enorme belevenis, want ze zwaaien allemaal heel uitbundig naar ons.

Na een kleine 200 km (in bijna 4 uur) kwamen we aan bij Volubilis. Een voormalige Romeinse stad. We parkeerden de campers, aten een broodje en liepen naar de ingang. Na betaling van de toegang liepen we het opgravingsterrein op. Met name enkele bogen van de Basiliek, Pilaren van het forum en Capitool waren goed bewaard gebleven. Maar het meest bijzondere aan deze plek zijn wel de schitterende mozaïeken. Jammer dat ze allemaal in de open lucht liggen, dus langzaam een beetje vervagen, maar een beetje bewerken van de foto’s geeft een zeer goed beeld van de kunst van de Romeinen. Na 2 uur over het terrein gedwaald te hebben (en me geërgerd te hebben aan de buslading Japanners die iedere keer in de weg liepen bij het fotograferen en bang zijn voor de lucht hier gezien hun mondkapjes), liepen we weer naar de uitgang en reden richting Meknes.

Met een klein half uur waren we bij de camping. We kregen 2 mooie plekken en konden we gaan genieten van de heerlijke zon.
We aten vandaag gevulde courgette uit de oven. Een recept van Bea, het smaakte heerlijk. Tot bijna 21.00 uur heerlijk buiten gezeten met de thee/koffie en toen weer aan het werk voor mijn blog. Heerlijk om te doen, maar mijn leesboek schiet niet op!
Morgen gaan we naar Meknes, onze eerste Koningsstad. Met de taxi als het lukt. We zijn benieuwd.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis