Lieve allemaal,
Over gisteren is niet zoveel te vermelden. Henriette en Bea draaiden een wasmachine terwijl Stef en Henriette de handwas deden. Relaxed want we gingen een dagje niets doen. Dus ik eindelijk mijn luie stoel tevoorschijn en heerlijk zitten lezen. Alleen vergeefs op het beloofde zonnetje zitten wachten. Henriette lag een middagje bij het zwembad zonder een duik. Stef en Bea gingen nog even te voet naar Chrisso, maar daar hadden wij even geeen fut meer voor. Al met al dus een heel rustig dagje. Met mijn heup gaat het na de val steeds beter, was geen zware kneuzing, maar het doet soms wel zeer. De grootste verrassing kwam toen Henriette en ik rond half twaalf terug kwamen van het tandenpoetsen. Stonden we plotseling voor een gesloten camper, alle deuren op slot. Dat gebeurt een enkele keer dat de camperdeur vanzelf in het slot valt, terwijl dat niet de bedoeling is. Gelukkig waren de luiken van de garage nog open en kon Henriette met haar lenigheid via het hoofdeinde van het bed toch naar binnen om de deur open te doen. Konden we tenminste binnen slapen.
Vanochtend reden we op tijd weg van de leuke camping in Chrisso/Delphi. Alleen bleek bij het wegrijden dat het linker knipperlicht van Stef bleef knipperen en het rechter licht deed niets. Eerst hoopten we dat het door een flinke hobbel wel over zou gaan, maar helaas. En ook een blik op de zekeringen en een wisseling daarvan hielp niet. Dus op zoek naar een garage. Na twee doorverwijzingen vond Stef een plek die het wellicht kon oplossen. Henriette en ik gingen ondertussen boodschappen doen bij de Lidl. En toen wij klaar waren was Stef ook klaar. Een clingelateur uit een Clio bleek de oplossing. We spraken af om elkaar bij de Lidl te ontmoeten, maar helaas stonden zij bij een andere Lidl dan wij. Na een saaie rit door een vlakte en een stukje snelweg (eindelijk weer eens in zijn 6e versnelling en cruise control aan), kwamen we tegen vier uur aan op de camping. Twee smalle plekken, maar prima voor de komende twee nachten. Na het eten probeerden we te skypen/Teamen met Iselot, Lorelijn en Annika. Maar we kwamen helaas niet verder dan een telefoongesprek, want de verbinding was niet optimaal.
Morgen moeten we vroeg op. We gaan een fietstocht maken langs de kloosters van Meteora, maar er blijkt ook een MTB wedstrijd te zijn en sommige wegen worden daarvoor afgesloten. Dus maar voor de wedstrijd op stap en hopen er het beste van.

Vandaag zijn we 5 weken onderweg en ik merk dat ik bijna niet meer denk aan ons huis in Alkmaar. Ons campertje is al helemaal mijn huis. En we zien zoveel mooie dingen dat een ritje hierheen door een laagvlakte als saai wordt betiteld, maar in de bergen was de brem weer schitterend geel. Wat is het toch heerlijk om zo door dit mooie land te kruizen, de tijd te hebben om te genieten van al dat moois dat Giekenland te bieden heeft. Maar ook gek omdat dit (de periode tussen Hemelvaaart en Pinksteren) ook de periode is dat we al meer dan 30 jaar kamperen met de familie Maas. En zij staan nu op de Zeven Linden zonder ons. En zelfs de camping eigenaar vind het vreemd dat wij er niet zijn. Maar ook zonder ons vermaken zij zich en morgen gaan al onze kinderen naar Baarn om te mountainbiken. Is toch weer een groot deel van de familie bij elkaar. En wij denken aan ze. Na Meteora hebben we de hoogtepunten van Griekenland wel zo'n beetje gehad en kunnen we ons overgeven aan rust aan een mooi strand en de natuur. Maar eerst morgen een mooie, inspannende fietstocht en veel traptreden naar de kloosters.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis