Lieve volgers,
Dit verslag gaat meer over gisteren dan over vandaag. Want vandaag deden we eigenlijk helemaal niets. Een beetje relaxen, de dames gingen nog even zwemmen en ze wonnen ook nog eens met kaarten. Het belangrijkste van vandaag was eigenlijk de wind. Het waaide namelijk stevig en er was soms heel wat bewolking wat het zeker aan het eind van de dag kil maakte. Verder keken we naar de dodenherdenking op de Dam, na wat technische hobbels want de verbinding is hier niet altijd even goed. En we belden nog even met Annika.
Maar gisteren was wel een heel bijzondere dag. De ochtend deden we rustig aan, maar na de lunch stapten we op de fiets naar Gythio voor datgene wat ons hier bracht. Namelijk de viering van Goede Vrijdag als aanloop naar Pasen. In de orthodoxe kerk is dit een heel groot feest.
Op Goede Vrijdag wordt er in alle dorpen en steden 's avonds een processiegehouden. GV is de dag van rouw. De dood van Christus wordt herdacht en een icoon van Christus wordt op een Epitafios gelegd. Dit is een soort rijk met bloemen versierd offerblok. Zie ook de foto's. Iedere kerk heeft zo'n ding. Voor de processie wordt een kerkdienst gehouden en mensen kussen dan het icoon. De Epitafios wordt na de dienst (die lang duurt en waarbij de priester of hoe zo'n iemand hier heet, teksten uit een boek leest. Dit gebeurt door het zingen van die teksten). Wij hebben daar ruim een half uur buiten de kerk naar zitten luisteren. Bij ons waren het zelfs twee priesters, die beide niet konden zingen, dus het klonk vreemd en soms vals. En dan schetterde het ook nog uit een luidspreker. De Epitafios wordt door mannen de kerk uitgedragen en door het dorp gedragen, waarbij in ons geval 2 andere kerken met hun Epitafios en gevolg zich bij aansloten. En bijna het hele dorp loopt daarbij mee.
Nadat we dus naar het stadje gefietst waren liepen we door het leuke haventerrein met zijn kleine blauwe vissersbootjes. Bij de restaurants hingen de inktvissen aan een lijn, want de gelovigen mogen op GV alleen inktvis en zeedieren eten en ook geen zuivel. We liepen naar een kerk voor de mooie fresco's en iconen en zagen de eerste Epitafios. We dronken wat op een terrasje en bezochten nog een ander kerkje op een pier. Want we moesten de tijd doorbrengen in afwachting van de processie. Op de camping hadden ze het over acht uur, maar toen we aan tafel zaten en het de ober vroegen, werd het al halfnegen/negen uur. Het eten smaakte trouwens prima en na afloop verbaasden wen ons over de opgemaakte rekening. De ober had alles op een papiertje genoteerd en dat werd bij het afrekenen door de chef (een oude baas) allemaal met de hand opgeteld en genoteerd. En het kost trouwens weinig, want waar eet je nog voor 20 euro pp inclusief een liter wijn en salades.
Na de maaltijd en een ijskoffie in een ijstentje, was het wachten. Dat deden we bij de kerk, waar allerlei mensen aankwamen, de kerk ingingen die al stampvol was en kaarsen meenamen. En het werd steeds drukker. Plotseling kwam een stoet vaneen hoger gelegen kerk, met de priester voorop (helaas kreeg ik hem niet goed in beeld). Met een Epitafios vol met bloemen en lichtjes. Ook uit de kerk waar we stonden werd even later de Epitafios naar buiten gedragen. Ging bijna mis bij de smalle deur, maar hij kwam naar buiten. Vervolgens begon de stoet te lopen richting de haven waar een derde Epitafios en volgelingen zich erbij voegde. En in een stoet met enkele duizenden mensen liep men naar een groot plein met een podium met grote verlichte kaarsen. Wij hadden meegelopen, maar hier vonden wij het wel genoeg. Liepen naar onze fietsen en in het donker reden we de heuvel op en af naar de camping. Gelukkig was het poortje nog niet op slot, want we hadden de pasjes in de camper laten liggen.
Nog even de foto's bekeken en naar bed.
HVIM hierbij? Nou buiten mijn volle neus en steeds beter wordende ogen die meerdere malen lief gedruppeld worden door mijn reismaatje, gaat het prima. Want we zijn pas drie weken onderweg en hebben al zoveel moois gezien. We genieten iedere dag weer. En daar was het toch om te doen. We hebben nog ruim 6 weken te gaan met zijn vieren en er komt nog zoveel moois op ons af. Dat het soms lastig is om dat allemaal in ons geheugen op te slaan. Gelukkig houden de foto's die beelden voorons (en jullie) vast. Vandaag was de eerste dag dat ik geen foto gemaakt heb en dat zal niet zo vaak meer gebeuren.
Dankbaarheid overheerst en zeker als je beseft dar wij dat allemaal in vrijheid kunnen doen.

Liefs Henriette en Andries
Ps speciale dank voor Stef die de informatie over het Orthodoxe Pasen en Goede Vrijdag heeft uitgezocht.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis