Lieve volgers,
En daar zitten we dan weer, voor de tweede avond in Verona. Na de onweersbui had Henriette de volgende dag haar was toch droog gekregen, ondanks dat het nagenoeg de hele dag bewolkt bleef. Aan het eind van de middag de camper enigszins ingeruimd en met de fiets op weg naar Dolenski. We hadden gereserveerd bij de plaatselijke Osteria. Bij aankomst bleek dat we niet buiten konden zitten want het terras was nog niet opgedroogd na de storm. Binnen kregen we een tafeltje in een ruimte met nog 2 bezette tafeltjes, dus druk was het niet. Na een heerlijke amuse en een glaasje bubbels aten we vorstelijk. Henriette een meatloaf ( weliswaar varkensvlees, maar er was ook niet zoveel keus) en Andries een gefileerde forel. Het smaakte prima. En een pruimentaart met peren en ijs en een chocomousse met bessensap toe. Buikje vol reden we na de thee en koffie weer naar de camping.
De volgende ochtend voor het laatst de klim naar de douche en verder inpakken. Katja kwam langs met de rekening en haar mobiele we. Waar vindt je zo'n service! Na een hartelijk afscheid reden we om half elf de camping af voor de 400km naar Verona. Andries had bedacht dat hij laat in Slovenië zou tanken, want het is daar goedkoper dan in Italië. Alleen zaten we toen op de snelweg en was de diesel 30 cent duurder dan in de plaats waar we vertrokken. Niet zo slim, gelukkig was het maar 30 liter. De reis in Slovenië was mooi, Google leidde ons weer eens over een binnenweg, met mooie uitzichten. Maar eenmaal aangekomen in Italië werd het saai. Noord Italië is vlak en weinig te zien. Bij de tolweg is het ieder jaar weer spannend of onze tolbadge het doet. En dit zou de eerste keer zijn dat we hem in Italie gebruiken. Bij het eerste poortje bleef de slagboom open, dus wij dachten dat hij het deed. Maar toen we bij Verona de snelweg af wilden, bleef de slagboom dicht. Wij bellen bij zo'n praatpaal, krijg je iemand die slecht Engels spreekt en is bijna onverstaanbaar. Maar nadat we aangegeven hadden in welke rij we stonden ging plotseling de slagboom open. En na even zoeken reden we het parkeerterrein van Rosetta hypermarket op. We deden in deze grote super onze boodschappen en reden de volgende kilometer naar de camping Oro Verde, een Agri Cultur camping. Een bedrijfje in olijfolie en wijn met daaromheen gras voor zo'n 30 campers en tenten. Na het inchecken vonden we een mooi plekje. Het was bloedheet en dan moet je ook nog gekleed blijven. Afzien dus. Na het installeren en de borrel aten we een pizza uit onze oven met salade. En een heerlijk avondje lezen en verdiepen in wat te doen in Verona.
Na een warme nacht stonden we deze zaterdag op tijd op. Even goed nadenken dat je ondanks de warmte niet naakt naar buiten loopt. Dus in die badjas en behelpen in te kleine douchehokjes waar je amper plek hebt om je handdoek droog te houden. Na het ontbijt en even lezen, stapten we op de fiets. Even zoeken en weldra stonden we aan de achterkant van de immense arena. Overal stonden rekwisieten. We parkeerden onze fietsen vlakbij de tourist info. En liepen een rondje om de arena. Er buiten stonden dus allemaal rekwisieten van diverse opera's die opgevoerd worden. Nu waren ze bezig met opbouwen van La Traviata voor de voorstelling van vanavond en morgen moeten ze dat dus weer afbreken en de spullen voor Aida naar binnen. Na het rondje vonden we een leuk terras voor wat drinken. Wel even schrikken bij het betalen na Slovenië. 3,40 voor een dubbele espresso, maar dan zit je ook wel naast de arena. We besloten tot het afschaffen van een Veronacard voor 48 uur. Daarmee kun je gratis bij veel attracties naar binnen. We denken het er wel uit te halen.
Dat was wat ik gisteren schreef, maar het was ondertussen 12.00 uur en ik ben gestopt. Vandaag (zondag dus) is het geen1 dag meer, maar de dag van het doel van onze reis, Aidia. Ik begon dapper op het tablet in de hitte voor de tent. Alleen na dik een uur typen (en volgens mij bewaren), was de hele tekst die ik vandaag schreef verdwenen. Dus nu maar een poging op de laptop en een start in word. Na het ophalen van de Veronacard naar de arena en snel naar binnen, want dat was een van de voordelen van de card, niet alleen gratis maar ook niet in de rij (die best lang was) om binnen te komen. Wat een schitterend gebouw, zo gaaf nog. Alleen helemaal al ingericht voor de opvoeringen. Op het grote toneel werden de decors voor La Traviata geplaatst. En wij constateerden dat we prima plekken hadden met een goed zicht op het podium. Vervolgens liepen we helemaal naar boven waar je een mooi uitzicht hebt op de hele arena. Wat een mooi en immens gebouw. Na het bezoek op zoek naar Casa di Guiliette, ja echt, daar waar Romeo de liefde verklaarde aan Romeo onder het balkon. Op een kleine, overvolle binnenplaats had je zich op dat wereldberoemde balcon (dat trouwens niet origineel is maar later aan de muur bevestigd). En op de binnenplaats stond ook nog een beeld van Julliet en als je een hand op haar rechterborst houdt zou dat geluk brengen in de liefde. Aan het afgesleten brons te zien werd dat veel gedaan. Wij niet, wij zijn zo al gelukkig met elkaar. Om het huis te kunnen bezoeken, moest je online een ticket kopen (wel gratis met Verona card), en we probeerden dat ter plekke. Het bleek dat we een kwartiertje later al naar binnen konden. Met enige hulp van een heel vriendelijke suppoost lukte het om online een ticket te boeken en wij naar binnen. Leuk om het huis te zien waar Julliet gewoond heeft en waar ook het bed staat dat gebruikt is in de film Romeo and Julliet. Na dit bezoek was het tijd voor een broodje. We vonden een leuk tentje waar nog 1 tafeltje vrij was (binnen). Een heerlijke lunch. En toen op zoek naar het huis van Romeo. Maar daar smakte Henriette plots tegen de grond. Ze zwikte haar enkel en viel hard op haar arm. Enorm veel pijn en even later werd ze duizelig. Waarschijnlijk van de schrik en de pijn. De arm doet heel zeer en ze kan hem niet meer omhoog krijgen. Na even rusten weer verder. Het huis van Romeo stelde niet zoveel voor. Op weg naar een kerk, maar die bleek tot 17:30 uur niet toegankelijk vanwege een bruiloft. Dus maar verder en kwamen in de Dome terecht. Een schitterende kerk met mooie fresco’s en Maria’s. We staken een kaarsje op voor alle zieken in onze kennissenkring en voor herstel van de arm van Henriette. Na de kerk naar Castel del Pietro, boven op een heuvel. We besloten met het treintje (furnicolare) te gaan. Waren zo boven en genoten daar van het uitzicht op Verona en een heerlijk lemon soda met veel ijs. Toen we weer terug wilden met het treintje, bleek die defect, dus lopend naar beneden. Ging prima. We bezochten nog snel een oude romeins theater. Maar dat was helemaal ingericht voor een popconcert en een rockband was bezig met een soundcheck. Wat een herrie, daar zullen die oude romeinen niet van genoten hebben. Er was dus niet zoveel meer te zien van het theater, dus wij richting de kerk die eerst gesloten was. Buiten stonden de familie en bekenden van het bruidspaar te wachten tot de bruid naar buiten kwam. De dames allemaal in schitterende gala jurken en op hoge hakken dan wel hoge blokhakken. Dat liep vreselijk beroerd op het plein met allemaal grote kiezels. Wij naar binnen, wat wederom een schitterende kerk. Ook hier een kaarsje voor Henriette opgestoken. Na de kerk waren we het wel zat en zochten een terras op het piazza Elbre. Voor een heerlijke spritz Bianco (prosecco met soda) en spritz Rosso (valpolicella met soda) en een bakje chips en grote groene olijven. Daarna een tentje opgezocht om te eten. Heerlijke gehaktballetjes in tomatensaus met salade en gebakken aardappeltjes en een lapje geroosterde kipfilet. En als toetje een flinke bak ijs bij het tentje van onze lunch. We liepen naar het plein van de Arena voor onze fietsen. Op het plein stonden lange rijen voor de toegang tot de opera. Je moest namelijk door een detectiepoortje en er was een strenge controle op etenswaren, glaswerk, metalen voorwerpen. Verschillende mensen moesten hun dopper achter laten. Wij op de fiets en na 1x verkeerd rijden, waardoor we vastliepen tegen een spoorlijn, vonden we onze weg naar de camping. Daar snel de arm van Henriette ingesmeerd met sportgel en later Voltaren. Henriette ging vroeg naar bed in de hoop te kunnen slapen. Het was erg warm in de camper. Gelukkig kon ze wel goed liggen en ondanks de pijn aan de arm ook wel omdraaien. Dus slapen ging een beetje.
Vanmorgen (het is nu dus zondag) ontbeten en kaarten schrijven. Want die moeten in een speciale postbus, hopen dat we die vandaag weer vinden.
Straks gaan we hier bij de camper lunchen en dan langzaam weer richting Verona. In nette kleren (lange broek is verplicht bij de opera) naar de stad. Maar daar horen jullie morgen vast wel meer over.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis