Lieve volgers,

Een berichtje van ons vanuit Epanomi. Vanochtend verlieten we de vreselijk aardige tweeling van camping Sylvia. Wat was dat een heerlijke plek. Na onze inspannende tocht van zondag reden we maandag van Kastraki naar Litochoro. Een reis waar niet zoveel over te vertellen is, behalve dat we plotseling stonden voor een bord die aangaf dat er een tunnel/viaduct aankwam die maar 2,8 meter hoog was en wij zijn 2,95. Volgens een groenteboertje langs de weg was er echter niets aan de hand: No problem! gaf hij aan. En we hebben ook geen laag tunneltje of viaduct gezien. Het was geen lange rit dus even na twee uur reden we camping Sylvia op en werden heel hartelijk ontvangen door een jonge griekse. Camping Sylvia is een echt familiebedrijf, zij deed de receptie, moeders de winkel, vaders hielp op de plek en later kwam ook nog haar zus om te helpen. We hadden een mooi plekje en nadat we het strandje (dat niet zoveel voorstelde, maar pittoresk oogde) bekeken hadden werd het een middagje luieren in de zon. Net als de dinsdag. Want we hadden besloten dat we een dagje extra bleven om even alles te laten bezinken. En dus deden we die dag ook helemaal niets. Behalve een nieuw plan de campagne maken en besloten we om de laatste dagen in Griekenland op 1 plek door te brengen en daar een weekje strandvakantie van te maken. Want we zijn allemaal wel toe aan een moment om alle indrukken van deze geweldige reis even te laten indalen.
Vandaag reden we via een aardige weg naar Pella. Natuurlijk had Google weer een verrassing voor ons, maar toen we even stilstonden om te overleggen wat de juiste route was, stopte er onmiddellijk een heer in een auto naast ons en wees ons welke richting naar Pella we moesten rijden.
We kwamen aan bij een niet bizonder uitziend opgravingsterrein, maar dit bleek enige jaren voor Christus de hoofdstad van Macedonië geweest te zijn en de geboorte plek van Alexander de Grote. We liepen het terrein op, op zoek naar de mozaïeken die hier zouden zijn. We vonden er uiteindelijk een aantal schitterende, maar helaas lag er veel zand op de mozaieken. Kregen even de neiging om een bezem uit de camper te halen. Hierna reden we het stadje in voor een bezoek aan het museum. Dit was een vrij nieuw gebouw en bevatte een werkelijk schitterende collectie. Met mooie mozaiekvloeren uit de oude stad, maar ook veel offerbeeldjes, waaronder een kopie van ons Victorientje. We waren echt weer onder de indruk van al dit moois. We aten een tosti in het restaurant en vervolgden onze reis. Via een dorp dat vol stond met ooievaarsnesten met jongen en via enige file bij Thessaloniki en een smalle Google route (hij blijft ons verrassen met bizondere routes naar onze bestemming), kwamen we aan bij camping Akti Rezika. Nog een klein stukje over een onverharde weg vol diepe kuilen en we konden inchecken. We kregen een mooi plekje. En het was nog vroeg, dus tijd voor een frisse duik in de zee.
Na het eten vond Stef een appje van Koos en Berna (een ander LFC stel) met de vraag of we even konden facetimen. Was leuk om hen weer even te zien en horen en zij wilden graag even live horen hoe het met ons was. Met veel humor en plezier spraken we enige tijd met elkaar.
Morgen gaan we naar onze laatste bestemming in Griekenland: Ouronopolis, op de derde vinger bij Thessaloniki en vlak tegen de grens van Athos, maar daar horen jullie wel later iets over. Voorlopig wordt het even radiostilte, want wij gaan enkele dagen strandvakantie houden en daar is niet zoveel over te vertellen. Maar wie weet? Houdt je mail in de gaten.
HVIM? Het is goed om de komende dagen wat rust te houden. Gisteren was een heerlijke dag met alleen maar wat lezen. Maar dan merk je ook wel dat we moe zijn. We zijn nu ruim 5,5 week onderweg, hebben meer dan 4000km gereden. En hebben geweldige plaatsen gezien. Van Olympia tot vandaag Pella. Het was allemaal mooi en op iedere plek realiseerde je wat een beschaving hier ver voor Christus bestond. Hoewel wij vele plekken al eens gezien hadden, is dit toch anders. We beleven dit echt met zijn vieren en een ieder ziet weer andere dingen. Leuk om dat met elkaar uit te wisselen. En dan de overweldigende natuur, vooral de ritten door het binnenland van de Peloponnesos hebben indruk op mij gemaakt, die waren niet in foto's vast te leggen, maar ze zitten in mijn geheugen. En dan natuurlijk die overal vriendelijke Grieken, altijd bereid om te helpen, altijd in voor een praatje waar je vandaan komt en ze vinden het fantastisch als we ze bedanken in het grieks: efcharisto!
Maar nu eerst naar onze laatste plek en uitrusten. Ook voor mij voelt dat goed. En ik zie ook uit naar onze laatste twee weken als we ergens een leuk naturistisch plekje vinden en weer eens een dagje de zon op je gehele blote lijf kunt voelen. Want dat mis ik wel een beetje op deze reis.
Om gewoon weer eens bloot je camper jittestappen en een blote plons in een zwembad , riviertje of meer/zeekant doen.

Liefs Henriette en Andries
Ps lieve Mirjam, je vroeg naar de dieren en met name de vogels die wij zien. Nou allereerst zien we hier enorm veel katten en veel zwerfhonden. Verder veel dode dieren op de weg, van egels, slangen tot een vos tot honden en katten. Zielig, maar het is niet anders. Bizondere vogels zien we niet echt, wel horen we iedere avond de dwerguil, het lijkt wel of die ons achtervolgt, maar ook de hop, duiven en mussen en soms een nachtegaal. Verder zagen we nog een landschildpad langs de weg lopen en hopen dat hij niet van plan was over te steken, want dat haalt hij niet.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis