Lieve volgers,

Vandaag een kort verslag want we hebben niet zoveel gedaan. Tegen half elf verlieten we de wat verwaarloosde camping. Bij het wegrijden zagen we een aankondiging van de camping: the most beautiful camping of the Peloponnesos. Nou daar waren we het niet geheel mee eens. Maar verder prima geslapen aldaar. Na een bezoek aan de Lidl, waar we onze vriezers en koelkasten weer hebben volgeladen reden we naar onze volgende bestemming. Een ritje van iets meer dan een uur. We kregen twee mooie plekken toegewezen vlak aan zee. Dus campers plaatsen, stoelen en tafels eruit en aan een broodje. De rest van de middag verder alleen gerelaxed. Nog wel even gezwommen in zee. Heerlijk. Bij de borrel nog een potje canasta, maar dat werd weer niets voor de mannen en is de stand ondertussen nog maar 6-5 voor ons.
Tegen half acht liepen we over het strand naar een plek met allerlei eettentjes. Wij hadden Bea en Stef uitgenodigd voor een etentje vanwege het goede nieuws dat we gisteren kregen over een bij Andries afgenomen biopt. Vlak voor we op reis gingen constateerde de huidarts een twijfelachtig plekje. Hij gaf aan dat hij voor meer dan 90% zeker was dat het niet kwaadaardig was, maar hij wilde toch een biopt maken. Andries wilde dit eerst uitstellen tot na de vakantie, maar na enig overleg met het thuisfront werd de biopt toch genomen en zou de arts twee weken later bellen met de uitslag. Wij waren het eigenlijk al weer vergeten, maar Bea en Stef hadden er gisteren nog vaak aan gedacht en bij aankomst op de camping vroegen zij dan ook of we al iets gehoord hadden. Nou nee, maar even later ging de telefoon en kregen we goed nieuws, het was slechts een ouderdoms wratje. Dus we hoeven ons geen zorgen te maken en kunnen ongestoord verder reizen. En dat vonden wij wel een etentje waard.
We vonden een leuk tentje en bestelden griekse salade, tzaziki, souvlaki, lamsbout, gegrilde gehaktballetjes en inktvis. En natuurlijk retsina.
Het smaakte heerlijk en de buikjes zijn meer dan vol. Vooral omdat we een toetje van het huis kregen, iets van Turks gebak met appel, custard en slagroom.
Na een korte wandeling waren we weer bij de camper.
Het voelt heerlijk om hier een paar nachtjes te zijn en tot rust te komen na de bergritten. Maar ook om het nieuws van het biopt tot ons doorlat
en dringen. Nu leven Henriette en ik bij de dag en hadden ons ook niet echt ongerust gemaakt over het plekje. Maar toch denk je er wel eens aan en dan met name over de beslissing die je dan gaat nemen. Gaan we terug of wachten we tot we terugzijn. Gelukkig hoeven we daar nu niet meer over na te denken en dat maakt me blij. Evenals dat we beide hier rustig over zijn gebleven en ons er niet druk over hebben gemaakt voordat de uitslag er zou zijn.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis