Lieve volgers,

Na 2 warme terugreisdagen in de camper (toen we donderdagavond thuiskwamen was het 40 graden in de camper), is het tijd om nog even terug te kijken. De reisdagen verliepen prima. De eerste dag van 500 km was goed te doen, hoewel het in de camper wel wat warm is (airco doet niet veel). En tegen vijf uur kwamen we aan in Wimereux. We kennen die camping omdat we 2 jaar geleden op weg naar Portugal dat hadden uitgekozen als eerste stop. De camper snel geparkeerd op ons plekje en voor de deur aan de borrel. Tegen een uur of zeven pakten we de fiets en reden naar Boulogne sur Mer. Zagen nog een schitterende camperplek boven op een klif. Leuk als het mooi weer is, misschien iets voor een volgende keer. In Boulogne sur Mer was het duidelijk anders dan 2 jaar geleden, het was nu een drukke badplaats. We dronken nog wat op een terras en toen op zoek naar het heerlijke restaurantje dat we toen ook aandeden. En weldra wees Henriette op een plek en jawel hoor. Daar was L'Escale. We aten er precies hetzelfde als 2 jaar geleden (Moules en Welsh Complet).
De volgende dag de camper weer ingepakt (nou ja, dat is niet veel, als je de luifel niet hebt uitstaan) en op weg. We zaten al snel op de snelweg richting België en het bleek maar 40 km. Na goed 2 uur rijden in België gestopt voor een kopje koffie/thee (met mondkapje, want ze zijn hier net zo streng als in Frankrijk). Net over de grens bij Hazeldonk was het tijd voor de lunch. Maar helaas de La Place aldaar was gesloten. Dus maar naar de McDonalds. Zonder mondkapje, want hoe vreemd dat ook is, die hoeft hier niet op. En dan merk je wel meteen dat Nederland wel een heel uitzonderlijk Corona land is. Want mondkapjes was ons dagelijks gezicht als we naar een winkel of terras liepen, maar hier helemaal niets. Gingen we zondagavond even uit eten in het centrum van Alkmaar, dan zit je in een restaurant zonder mondkapjes. Terwijl wij gewend waren om met een mondkapje op het restaurant in te gaan tot aan je tafel, op te zetten als je even naar het toilet wilde, maar vooral dat alle obers/serveersters een mondkapje droegen. Zelfs in het kleinste cafeetje en in het restaurant/barretje/receptie op de camping.

En dat is dan misschien ook het item van de evaluatie. We gingen op vakantie omdat we eruit wilden. Ongemerkt waren we toch wel erg moe geworden van al dat nieuws over Corona en de maatregelen. Angst hadden we niet, want we hadden al het idee (en ook uitgezocht) dat het in Frankrijk niet anders was dan bij ons. En we gingen kamperen, dus heerlijk in de buitenlucht. Maar wel voorzichtig doen, grote massa's vermijden (al zoeken we die anders ook niet echt op) en ons houden aan de plaatselijke regels. En dat is ons prima bevallen. Hoewel je op straat meer geconfronteerd werd met het feit van Corona (vooral toen we voor het eerst stopten in Luxemburg en daar plotseling iedereen met een mondkapje op liep) dan hier, merkten we op de campings er bijna niets van (ja mondkapje in de receptie of in de bar). Het was op de campings drukker dan we gedacht hadden (veel mensen wilden naar midden Frankrijk, want dan kon je in 1 dag naar huis rijden; en zowel de grijze golf uit het voorjaar als de gezinnen met schoolvakantie, waren aanwezig). Maar nergens was het overvol. En drukke marktjes hebben ze hier ook niet, want het zijn allemaal kleine stadjes/dorpen en niet toeristisch. Dus geen grote Provençaalse markten. Jammer was wel dat op de naturisten campings de traditionele gezamenlijke maaltijden vaak niet meer georganiseerd werden. Maar gelukkig troffen we nog een paar plekken voor een gezamenlijke snack avond, of gewoon een restaurantje. En de franse lunch vanuit Les Fourneaux was wel een topper. Trouwens voor alle naturisten onder jullie, een aanrader! Wat een heerlijke camping, wat een ruimte, wat een rust en wat een lief stel eigenaren. Jolanda en Remco, een relaxter stel eigenaren hebben we nog niet getroffen.
En ons laatste weekje in Bretagne was echt een bonus vakantie. We hadden er eigenlijk niet meer op gerekend na de problemen met de huishoudaccu, maar wat een goede beslissing om toch te gaan. Met de camper verliep dat prima. En wat een heerlijk weer hadden we voor Bretagne en wat een lieflijk, heerlijk gebied. We hebben er van genoten en daar niet meer van Corona gemerkt dan elders.

Kortom, het waren bijna 5 heerlijke weken, vol met zon en naturisme (en daar voelen wij ons toch echt thuis), vol met aandacht voor elkaar en zien hoe andere landen/volken met zo'n pandemie omgaan. Hopelijk kunnen we in oktober nog een keer. Want er staat toch echt een bezoek aan Carrieres de Lumieres in de agenda voor een bezoek aan de Dali/Gaudy tentoonstelling (met muziek van Pink Floyd). Wie weet schrijven we dan wel weer iets over onze belevenissen.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis