Hoi lieve volgers,
Als jullie dit lezen is het alweer donderdag
Maar nu is het nog woensdagavond en zitten we heerlijk buiten voor de camper op Costalunga. Met een shirtje aan want het is hier fris.
Maar eerst even over gisteren
Na een heel warme nacht waarbij bijna de gehele tijd ons vinnetje boven het bed een poging deed om de temperatuur te verlagen. Maar helaas, het werd niet kouder dan 27 graden in de camper en dat slaapt niet fijn. We stonden dus maar op tijd op. Aten een broodje want de yoghurt is op. Tegen half elf vertrokken we richting de bus. Vanwege de arm van Henriette gingen we maar niet met de fiets. In de bus wilde ik een ticket kopen, maar de chauffeur wees me naar een incheckpaal Mijn bankpas weigerde, maar de creditcard deed het wel. Echter maar voor 1 persoon. Maar zo gelaten. Na een klein half uur stapten we uit bij een metrostation. Want we moesten ook nog een stuk met de metro. We kochten een dagkaart voor de metro zodat we er de gehele dag gebruik van konden maken. En even later stapten we uit op het plein voor de Duomo. Wat een schitterend gebouw zo in de vrije ruimte. Eerst maar even wat drinken en meteen wisten we dat we in een grote stad zijn en ook nog eens in de duurste wijk. Op het terras probeerde Andrirs online tickets te kopen voor de Duomo. Maar ik kwam niet verder dan een gevuld winkelmandje nadat ik me ook nog had moeten registreren. Allemaal vrij omslachtig. Maar ik kon nergens op de site naar de betaling. We besloten maar te gaan kijken of bij de kerk iemand ons kon helpen. Bleek er gewoon een ticketoffice te zijn. En binnen een paar minuten haalden we onze tickets uit een machine. Hoe zo koop je tickets online? En nu eerst naar de terrassen op de kerk. Eerst langs de security met een digitale foullering en een blik in alle vakken van de rugtas. Via een smalle trap omhoog. En daar stonden we op het zijdak van de kerk met uitzicht op allerlei trappen en hoge spitsen waarop figuren stonden. Het is hier aan de bovenkant een enorm versierde kerk. Na een tocht over de terrassen, waar het trouwens bloedheet was en waar ik me kon uitleven in het maken van schitterende foto's, kwen we beneden in de kerk uit. Eerst maar even zitten in een kerkbanken en bijkomen. Het is namelijk bloedheet (meer dan 35 graden) en het water loopt over ons hele lichaam. De kleren zijn al doorweekt. De kerk is immens met schitterende glas in lood ramen achter het altaar. Drie enorme raampartijen bestaande uit tientallen kleine vensters die bij elkaar een verhaal vertelden. Het was een mooie, maar wat kale kerk in vergelijking met de Spaanse of Toscaanse en Romeinse kerken. Eenmaal buiten viel de warme deken weer op ons. We liepen naar een restsurantje voor 2 lemon soda en twee panini's (30 euro). Milaan is een mooie, maar qua sfeer een chice, dedaine stad. Volstrekt anders dan de gezellige sfeer in Madrid vorig jaar. Na de lunch brachten we een bezoek aan het museum van de Duomo wat een beelden en een heel mooie replica in hout van de kerk. Vervolgens door de Galerie ( een overdekt winkelcentrum met allerlei dure designwinkels die niet aan ons besteed zijn). Volgens ons zagen we een vergelijkbaar gebouw met zo'n mooi ijzeren en glazen dak, in Napels. We brachten een bezoek aan de Scala van Milaan. Een van de beroemdste operahuizen. Met een blik in de schitterende theaterzaal met allemaal kleine boxen voor 2 personen. Daarna nog wat filmpjes gekeken over de diverse opera's. Leuk om te zien hoe de choreografie verschilt. En paste helemaal in ons thema van deze vakantie. Maar ook boeiend om het verschil in benadering van Aida te zien tussen onze futuristische uitvoering in Verona en de klassieke, maar niet minder spectaculaire opvoeringen in de Scala. We besloten na dit bezoek een andere wijk van Milaan op te zoeken omdat hier alles zo duur is. Dus wij met de metro richting het kasteel. We vonden daar betaalbare ansichtkaarten en enige postzegels. Maar nergens een brievenbus voor de kaart aan Dorien. We vonden wel een terras voor een biertje en een cola. Alleen was dat hier net zo duur als in het centrum. We liepen daarna door de poort van het kasteel naar het park, allen waren daar geen restaurantjes. Blijkbaar zitten we toch niet in een goede wijk van Milaan. Uiteindelijk kwamen we weer terug bij de plek van de drankjes en vonden een tafeltje in een heerlijk koele binnenzaal. We aten een wrak met mozzarella en tomaten eb een Romeinse pizza. De wrak was aan de dunne kant en door de vulling niet op te rollen en de pizzabodem was een heel dikke foccacia. Maar het smaakte goed en de buiken waren vol, zeker na het ijsje. De prijs van het eten viel erg mee. Blijkbaar is hier in Milaan het dri ken duur, maar het eten niet. Terug met de metro en de bus en waren we tegen half tien, volledig uitgeput door de hitte weer terug op de camping. Gauw een lekkere koude douche en uitrusten. Helaas werden we leek geprikt door de muggen. Dus ondanks de hitte (het was nog steeds 28 graden buiten, zaten we volledig aangekleed voor de camper. En het werd een heel warme en daardoor een slechte nacht voor Henriette.
Vandaag 20 juli weer verder met het verslag, want ik kreeg het gisteravond niet af.
Na de vreselijk warme nacht stonden we gisteren om half negen op. Gauw naar de koude douche om al het nacht zweet af te spoelen. Na een ontbijt met een broodje de camper ingepakt en na het betalen van de wat dure camping, op weg. Eerst op zoek naar de ingeprogrammeerde supermarkt, waar we de boodschappen deden voor de komende week. En toen op weg via een rustige snelweg. Met nog een klein uur rijden verlieten we de snelweg
En wederom liet de tolbadge ons in de steek. We mochten er weer niet automatisch uit. Maar via de praatpaal en aangeven waar we vandaan kwamen mochten we weer verder. Toch maar eens informeren bij de anwb wat er aan de hand kan zijn. Nu via een smalle, kronkelende binnenweg de heuvels in. Flink omhoog en altijd spannend bij iedere bocht wat je nu weer tegen komt
Het wad een mooie, maar wel hard werken achter het stuur
En omdat de weg niet altijd even goed was en het flink hobbelig voelde Henriette dat flink in haar schouder. Vijf minuten voor twee stonden we voor de poort van de camping. Echter geen gehoor en toen we even later met een gast naar binnen konden, was er niemand van de staff te vinden
De siësta was blijkbaar wat eerder dan 14.00 uur begonnen
Wij terug naar de snikhete camper voor een broodje en 1,5 uur wachten. Gelukkig hadden we wat schaduw van de camper om te zitten
Om half vier meldde we ons weer en werden ontvangen door Paolo. Ingeschreven en we mochten zelf een plekje zoeken. Ook hier is het net als in Ca la Scope niet druk
We vonden een mooi stekje haalden de sleutel voor de poort bij Paolo en haalden de camper op. Snel op zijn plaats, direct uit de kleffe kleren, en aan het stroom voordat alles uit de koelkast loopt. Toen eerst een verfrissende duik in een mooi zwembad. En verder installeren. We hebben heerlijk schaduw lekker want het is nog steeds bloedheet. Lekker aan de borrel en toastjes en later een blik minestrone soep met een broodje. In de loop van de avond begon het af te koelen, en nadat we met 24 graden in de camper gingen slapen, werden we 's nachts wakker van de kou. Wat een weelde tot de nachten in Milaan. Henriette pakte een fleecedeken en had daarna een prima slaaptijd. En nu voor de tent waar de zon door het wolkendek breekt, schrijf ik de laatste zinnen voor dit blog. Zo even ontbijten, de wasmachine zoeken en lekker genieten. Straks even naar het terras voor het uploaden van de foto's van Milaan en verzenden van het blog. Wij gaan genieten van de zon en het feit dat we geen kleren aan hoeven in deze warmte.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis