Hoi lieve volgers,
Na het relaas uit het ziekenhuis hebben jullie ook nog recht op onze wederwaardigheden van de afgelopen week
Nou dat was niet veel.
Afgelopen dinsdag vertrokken we uit Verona. Even boodschappen doen voor een week en op zoek naar een farmacie voor de broodnodige paracetemol en arnicazalf voor de bloeduitstorting. Was even zoeken en een parkeerplek vinden voor die grote bak van ons. Maar het lukte en we konden op weg. En tegen vier uur reden we de steile bergweg op naar Ca la Scope. Bij de poort werden we hartelijk ontvangen door Jasper die ons begeleidde naar ons plekje. Prima plek met veel schaduw want ook vandaag was het warm. Wat heerlijk dat vorig jaar de airco is gemaakt. Heeft vandaag de hele dag aangestaard. Onmiddellijk uit de kleren, weet die klamme zooi. Na het installeren naar het zwembad voor een verfrissende duik en een heerlijke plaatselijke prosecco. We werden wegwijs gemaakt over de gang van zaken op de camping door Ilerya. Zij en Jasper hebben drie jaar geleden deze camping overgenomen
Her leuke is dat zij worden bijgestaan door de Italiaannse oprichters die heel lang geleden deze plek hebben gesticht.
Tegen zeven uur begaven we ons naar de maaltijd. Een heerlijke Italiaanse 3 gangen diner met als prima een plank met kaasjes vleeswaren en andere lekkere dingen
Als secundi een heerlijke lasagna en een toetje van de kok na
We hadden leuke gesprekken met onze buren aan tafel, waaronder de ouders van Jasper
Het was weer vanouds gezellig. De volgende dagen deden we niets anders dan lekker zitten lezen in de schaduw voor de tent met tussendoor een duik in het zwembad. Dat laatste was heerlijk met de warmte. Het was iedere dag wel 30 graden, en kon Henriette haar oefeningen doen in het water. Donderdagmiddag begon het opeens donker te worden en heel hard te waaien. Naweeen van jullie Polly? En vervolgens kwam het een uur lang met bakken uit de lucht. Maar daarna was het weer droog en weldra scheen de zon. Vrijdag aan het eind van de middag namen we deel aan de Italiaanse tapas maaltijd. We zaten naar Krista en Harold uit Aken en Maastricht. Leuke gesprekken. Andries dacht er nog even over na om zaterdagmorgen te gaan fietsen, weliswaar op de ebike want voor de racefiets is het veel te steil
Maar eigenlijk was het te warm en teveel moeite om de fietsen van de drager te halen. Dus maar niet.
S' middags wezen boulen met Krista en Harold, zij deden het voor het eerst en waren blij met de uitleg van de regels. Het was trouwens een heel lastige baan en vooral mijn tieren was belabberd. 's ' avonds naar de gezamenlijke pizzamaaltijd met naast ons wederom Krista en Harold en aan de andere kant een jong Duits stel dat 5 maanden over
R de Balkan had gezworven met een klein jongetje, een hond en een busje
Hij was fysiotherapeut en schrok van de bloeduitstorting op de arm van Henriette
Gaf aan dat er wellicht toch iets gebroken of gescheurd zou kunnen zijn. Henriette schrok daar wel van en besloot de volgende dag dat ze toch een foto wilde laten maken
Na de pizza deden we een spelletje Skibo met Krista en Harald.
Zondag weer rustig aan. Het wordt steeds weer maar in de schaduw en omdat we op een berg (ong 700m) zitten, valt het wel mee. Ik informeerde bij Ilarya naar een ziekenhuis
Zij adviseerde een eerste hulp in een stadje drie kwartier rijden. Daar hadden zij goede ervaringen mee. Wel een ritje want het is voor ons die naar Milaan willen, net de verkeerde kant op. Aan het eind van de middag aten we een lekker taartje (er staat ieder dag lekker gebak van de kok) en dronken een limoncello spritz op het terras zodat andries kon zien hoe wout wout versloeg. We kookten zelf een prutje met boontjes, aardappeltjes en falafel. En na de afwas nog een gezellige avond met een spelletje skibo met Krista en Skibo Harold. Het werd een warme nacht.
Andries stond al vroeg op kon toch niet meer slapen. Ontbijten en inruimen en tegen tienen namen we afscheid van Jasper, Ilarya en Connie, de moeder van Jasper en wij op weg naar het ziekenhuis. Dat hebben jullie al gelezen. Na het ziekenhuis, waar wij nog een broodje aten en ons verbaasden dat er helemaal niet naar onze zorgverzekering was gevraagd en ook niet over betalen was gesproken. Bij het broodje bekeken we nog even de papieren en zagen dat we 84,50 moesten betalen en dat we dat moeten overmaken via een qr code. Maar wat weinig voor diverse foto's, bezoek aan de arts en de brace. Zou in Nederlannd toch wel in de honderden euro's lopen. Egaal bij de camper besloten we toch door te rijden naar Milaan en na een tocht van bijna 300 km kwamen we rond 7 uur in de buurt van Milaan. Alleen de weg in Google maps was oranje-rood dus file. En dat bleek ook, het reed heel langzaam op de rondweg van Milaan en de laatste 30 km kostte ons nog drie kwartier. Bij de camping aangekomen snel inchecken en een plekje zoeken. Het was best druk, maar we vonden wat. We hadden trek dus snel naar het restaurant voor een salade tonijn met patatjes en een ravioli risotto e spinazie en tomatensaus. Met een biertje en een prosecco
Terug bij de camper bleek de elektra aansluiting te ver weg. We vonden een ander plekje, hoewel we wel bijna de tafel van onze Poolse buren omver reden
Het is hier, maar ook in de camper nog bloedheet en hier kunnen we niet zomaar alles uittrekken. Het is nu in de camper nog 30 graden (buiten 27), dus we hopen dat we een beetje kunnen slapen. En morgen een dagje (of misschien wel 2 daagjes) Milaan. Voor nu, welterusten en tot horens.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis